ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ

Η ανακύκλωση μειώνει την ποσότητα σκουπιδιών που καταλαμβάνουν πολύτιμο χώρο ταφής. Επίσης, ελαττώνει την ενέργεια που χρειάζεται για την κατασκευή νέων εξαρτημάτων και κατ' αυτόν τον τρόπο βοηθά στη μείωση της ρύπανσης και κατανάλωσης των φυσικών πόρων. Πολλές ευρωπαϊκές χώρες ανακυκλώνουν ήδη πάνω από 50% των απορριμμάτων από συσκευασίες κι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα αυξήσει σύντομα τους στόχους ανακύκλωσης συσκευασιών. Σήμερα έχουν τεθεί στόχοι ανακύκλωσης για τα παλιά αυτοκίνητα, τον ηλεκτρονικό κι ηλεκτρικό εξοπλισμό και τις μπαταρίες.

Τι κάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση...
Ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι να συμβάλει στην πρόληψη της δημιουργίας αποβλήτων και στην προώθηση της ανακύκλωσης, ενημερώνοντας τους καταναλωτές, υποστηρίζοντας την έρευνα και την τεχνολογική ανάπτυξη νέων και φιλικότερων προς το περιβάλλον αγαθών, και προωθώντας τρόπους παροχής προϊόντων και υπηρεσιών με χρήση λιγότερων πόρων. Ο δεσμός μεταξύ οικονομικής ανάπτυξης και αύξησης της ποσότητας αποβλήτων πρέπει να σπάσει.

Στόχος της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι να έχει μειωθεί έως το 2010 η τελική διάθεση αποβλήτων κατά 20 %, σε σύγκριση με το 2000, και κατά 50 % έως το 2050. Για να τον επιτύχει, έχει καταρτίσει στρατηγική με τις εξής προτεραιότητες :
Πρόληψη της παραγωγής αποβλήτων.
Ανάκτηση των αποβλήτων μέσω επαναχρησιμοποίησης, ανακύκλωσης και ανάκτησης ενέργειας.
Βελτίωση των συνθηκών επεξεργασίας.
Ρύθμιση του θέματος της μεταφοράς τους.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση δρα σύμφωνα με τέσσερις βασικές αρχές :
Την αρχή της πρόληψης: περιορισμός των αποβλήτων στην πηγή και ενθάρρυνση της βιομηχανίας να παράγει - και των καταναλωτών να επιλέγουν - προϊόντα κι υπηρεσίες που δημιουργούν λιγότερα απόβλητα. Επίσης, ανάπτυξη και προώθηση μιας πανευρωπαϊκής στρατηγικής για την ανακύκλωση των αποβλήτων.
Την αρχή "ο ρυπαίνων πληρώνει": αυτοί που δημιουργούν ρύπανση πρέπει να καλύπτουν το κόστος αντιμετώπισής της. Κατά συνέπεια, πρέπει να εντοπίζονται οι επικίνδυνες ουσίες και όσοι ρυπαίνουν πρέπει να είναι υπεύθυνοι για τη συλλογή, την επεξεργασία και την ανακύκλωση των αποβλήτων που παράγουν.
Την αρχή της προφύλαξης: όταν διαφαίνεται ενδεχόμενος κίνδυνος, πρέπει να γίνονται προσπάθειες πρόληψής του.
Την αρχή της εγγύτητας: διευθέτηση των αποβλήτων όσο το δυνατόν πιο κοντά στην πηγή δημιουργίας τους.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση προωθεί την καλύτερη διαχείριση των αποβλήτων κι ενθαρρύνει τους καταναλωτές να κάνουν επιλογές που προστατεύουν το περιβάλλον. Προσπαθεί να επηρεάσει τις αποφάσεις των παραγωγών και των καταναλωτών με:
τη χρήση οικολογικών σημάτων
την αντικατάσταση των επικίνδυνων ουσιών
τον οικολογικό σχεδιασμό των προϊόντων
τις εκτιμήσεις για τον κύκλου ζωής
την ανάπτυξη καθαρότερων τεχνολογιών
πληροφοριακά φυλλάδια
εκστρατείες ευαισθητοποίησης
κατευθυντήριες αρχές
κανονισμούς και φορολογία.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει εγκρίνει νομοθετικές πράξεις (οδηγίες) σχετικά με τα απόβλητα.
Ήδη από το 1975, η οδηγία-πλαίσιο για τα απόβλητα απαιτούσε από τα κράτη μέλη να μεριμνούν για την πρόληψη της παραγωγής τους και για τη διάθεσή τους με τρόπο φιλικό για το περιβάλλον.
Η οδηγία για τα επικίνδυνα απόβλητα του 1991 καθόρισε τους κανόνες για τη διάθεσή τους.
Το 1992, η Ευρωπαϊκή Ένωση καθιέρωσε το οικολογικό σήμα για να βοηθήσει τους καταναλωτές να αναγνωρίζουν τα "πράσινα" προϊόντα τα οποία πληρούν έναν αριθμό οικολογικών κριτηρίων.
Το 1994, η οδηγία για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασιών έθεσε στόχους για την ανάκτηση και την ανακύκλωση, που οδήγησαν στην επιτυχή επιλεκτική συλλογή απορριμμάτων σ' όλη την Ευρώπη. Ο στόχος για το 2008 είναι να γίνεται ανακύκλωση του 55-80% των απορριμμάτων και ανάκτηση τουλάχιστον του 60%.
Όσον αφορά τα προληπτικά μέτρα για τα απόβλητα, η Ευρωπαϊκή Ένωση έλαβε πολλές αποφάσεις για τον περιορισμό των τοξικών αποβλήτων. Για παράδειγμα, μειώθηκαν τα βαρέα μέταλλα στις μπαταρίες.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έθεσε ως στόχο τη μείωση των διοξινών, οι οποίες είναι εξαιρετικά τοξικές χημικές ουσίες, κατά 90 % μεταξύ 1985 και 2000. Επίσης, μία νέα οδηγία τέθηκε σε ισχύ το 2005, για τον περιορισμό των διοξινών που εκπέμπονται κατά την αποτέφρωση .
Σύμφωνα με την οδηγία του 1999, είναι πλέον υποχρεωτική η συλλογή και η επεξεργασία του μεθανίου που εκπέμπεται από τους χώρους υγειονομικής ταφής αποβλήτων. Για το διάστημα 2006-2016 είχε τεθεί ως στόχος η μείωση κατά 65 % των βιοαποικοδομήσιμων αποβλήτων στους χώρους υγειονομικής ταφής .
Υπάρχουν πολλοί άλλοι νόμοι σχετικά με τις μπαταρίες, τα χρησιμοποιημένα ορυκτέλαια και διάφορα άλλα επικίνδυνα υλικά .
Η Ευρωπαϊκή Ένωση απαγόρευσε την εξαγωγή ορισμένων επικίνδυνων αποβλήτων σε χώρες εκτός του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης.

Τον Δεκέμβριο 2005, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε μία νέα θεματική στρατηγική για την πρόληψη και την ανακύκλωση των αποβλήτων. Η μακροπρόθεσμη αυτή στρατηγική αποβλέπει στη μετατροπή της ΕΕ σε μια κοινωνία ανακύκλωσης, κοινωνία που θα περιορίζει την παραγωγή αποβλήτων και θα τα χρησιμοποιεί ως πόρο. Σαν πρώτο βήμα, η Επιτροπή προτείνει την αναθεώρηση της οδηγίας πλαίσιο για τα απόβλητα, του 1975, την καθιέρωση προτύπων ανακύκλωσης και την υποχρέωση των κρατών μελών να αναπτύξουν εθνικά προγράμματα πρόληψης της παραγωγής αποβλήτων.

Περισσότερα για τα απόβλητα, στον δικτυακό τόπο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το περιβάλλον




Τι μπορείς να κάνεις εσύ...

1. Διερεύνησε τις επιλογές που έχεις στον τόπο σου για ανακύκλωση και ενθάρρυνε την οικογένειά σου να ταξινομεί τα σκουπίδια και να επαναχρησιμοποιεί ή ανακυκλώνει όσο το δυνατό περισσότερα.

2. Πολλά σούπερ μάρκετ προσφέρουν επαναχρησιμοποιούμενες πλαστικές σακούλες αντί για αναλώσιμες μιας χρήσης. Μπορεί να έχουν ένα ονομαστικό κόστος, όμως είναι πιο ισχυρές και διαρκούν περισσότερο. Όταν πηγαίνετε για ψώνια, θυμηθείτε να παίρνετε μαζί σας τις πλαστικές σακούλες αντί να παίρνετε καινούριες στο ταμείο.

3. Ίσως να μη χρειάζεστε τη συσκευασία που σας προσφέρετε. Πείτε στον υπεύθυνο εάν χρειάζεστε ή όχι επιπλέον σακούλες για να βάλετε μέσα τις αγορές σας, ή εάν πιστεύετε πως ένα προϊόν έχει πολύ άχρηστο περιτύλιγμα, το επιστρέφετε στον υπεύθυνο και συνιστάτε σ' αυτό το κατάστημα να χρησιμοποιήσει λιγότερο στο μέλλον.

4. Αγοράζοντας είδη σαν τα δημητριακά για το πρωϊνό ή τροφή για κατοικίδια ζώα χύμα μπορείτε να μειώσετε τα σκουπίδια και να εξοικονομήσετε συσκευασία.

5. Πού μπορείτε να βρείτε τα πράγματα που αναφέρθηκαν; Ψάξτε για καταστήματα επιδιόρθωσης στον τόπο σας και ενθαρρύνετε την οικογένειά σας και τους φίλους σας να τα χρησιμοποιήσουν, απ' ό,τι να πετούν τα πράγματα όταν παθαίνουν μία βλάβη.

6. Πριν να πετάξετε ρούχα κατάλληλα να φορεθούν αλλά είναι εκτός μόδας και πριν αγοράσετε καινούρια, φανταστείτε τρόπους για να τα μετατρέψετε, να τους δώσετε νέα ζωή.

7. Μάθετε από την ιστοσελίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (http://europa.eu.int/comm/environment/ecolabel/) ποια αγαθά καλύπτονται από το οικολογικό σήμα και ψάξτε για το λουλούδι λογότυπο όταν ψωνίζετε.

Ανακυκλώσιμα υλικά.

Η ανακύκλωση ενός τόνου εφημερίδων διακόπτει την απελευθέρωση 2,5 τόνων διοξείδιου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα και εξοικονομεί 17 δέντρα, τρεις κυβικές γιάρδες (2 295 m3) χώρου ταφής και αρκετή ενέργεια για τη θέρμανση μιας μεσαίας κατοικίας για έξι μήνες! Η ανακύκλωση του αλουμινίου μπορεί να εξοικονομήσει 95 % της ενέργειας που απαιτείται πρώτα απ' όλα για την πραγματοποίηση των κονσερβών και προλαμβάνει την απελευθέρωση στην ατμόσφαιρα μερικών τόνων περισσότερου διοξειδίου του άνθρακα.

Γι' αυτό η ανακύκλωση έχει νόημα. Μπορεί όμως να είναι αποτελεσματική εάν κι ο κόσμος αγοράζει αγαθά που φτιάχνονται από ανακυκλωμένα υλικά. Ευτυχώς, σήμερα υπάρχει ένα ευρύ φάσμα τέτοιων προϊόντων.

Ανακυκλωμένα χαρτόνια κι εφημερίδες μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε νέες κούτες, σταθερά, ιστούς, χαρτοπετσέτες, χαρτιά υγείας, σερβιέτες, χάρτινες συσκευασίες αβγών και πάνες, για παράδειγμα. Το ανακυκλωμένο πλαστικό χρησιμοποιείται σε νέα προϊόντα όπως σωλήνες νερού, χαλιά, μόνωση για μπουφάν κι υπνόσακους, μπουκάλια και δοχεία, ανταλλακτικά αυτοκινήτων και βούρτσες βαφής. Το ανακυκλωμένο γυαλί χρησιμοποιείται ξανά και ξανά σε νέα γυάλινα δοχεία καθώς και στις ίνες γυαλιού. Το ανακυκλωμένο αλουμίνιο χρησιμοποιείται σε νέες κονσέρβες.

Πρόσφατα, η Ευρωπαϊκή Ένωση συγκεντρώθηκε στην ανακύκλωση οχημάτων. Κάθε χρόνο, η απαλλαγή από τα αχρηστευμένα αυτοκίνητα και φορτηγά δημιουργεί 8-9 εκατ. τόνους απορριμμάτων. Αντιπροσωπεύει πάνω από το 10 % της ετήσιας συνολικής ποσότητας επικίνδυνων αποβλήτων που δημιουργούνται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς οι παλιοί κατεστραμμένοι κινητήρες απελευθερώνουν ρύπους όπως βαρέα μέταλλα, πετρέλαιο, λάδια και βαλβολίνες, υδραυλικά υγρά, υγρά φρένων και αντιψυκτικά σε χώρους ταφής. Ένας νέος νόμος (οδηγία) για τα οχήματα προς απόσυρση προτείνει οι ιδιοκτήτες να πρέπει να παίρνουν ένα πιστοποιητικό από κάποιον που έχει εξουσιοδοτηθεί για τη διάθεση του αυτοκινήτου ή του φορτηγού πριν να μπορέσει να "διαγραφεί" και να μπορέσουν να σταματήσουν να πληρώνουν τους φόρους. Οι ιδιοκτήτες θα μπορούν να παραδώσουν τα οχήματά τους σε αυτούς τους εξουσιοδοτημένους υπεύθυνους χωρίς έξοδα κι οι κατασκευαστές αυτοκινήτων θα καλύπτουν όλη ή μεγάλο μέρος της αξίας της διάθεσης.

Τα σκουπίδια από τον ηλεκτρικό κι ηλεκτρονικό εξοπλισμό αυξάνουν κατά 16-28 % κάθε πέντε χρόνια - τρεις φορές πιο γρήγορα από τα δημοτικά σκουπίδια εν γένει. Όχι μόνον αυτό, επιπλέον είναι μία από τις ευρύτερες πηγές βαρέων μετάλλων και οργανικών ρύπων που πρέπει να διευθετήσουν οι τοπικές αρχές. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετωπίζει αυτό το πρόβλημα με νέους νόμους για να βοηθήσει τους καταναλωτές να επιστρέψουν τον παλιό εξοπλισμό τους χωρίς έξοδα και να κάνει τους κατασκευαστές να αναλάβουν την ευθύνη παραλαβής και ανακύκλωσης των άχρηστων ηλεκτρικών κι ηλεκτρονικών εξοπλισμών. Με αυτό τον τρόπο θα πρέπει να δοθούν κίνητρα για το σχεδιασμό περισσότερο φιλικού προς το περιβάλλον ηλεκτρικού κι ηλεκτρονικού εξοπλισμού. Κάποιες επικίνδυνες ουσίες όπως τα βαρέα μέταλλα και τα βρωμιομένα επιβραδυντικά καύσης θα πρέπει επίσης να αντικατασταθούν με λιγότερο επικίνδυνα υλικά στο νέο ηλεκτρικό κι ηλεκτρονικό εξοπλισμό, από την 1η Ιανουαρίου 2008.


Λιπασματοποίηση

Η λιπασματοποίηση είναι ο τρόπος ανακύκλωσης της φύσης για τα σκουπίδια της. Υπό τεχνικούς όρους, η λιπασματοποίηση είναι η ελεγχόμενη αποσύνθεση οργανικών υλικών από διάφορους μικροοργανισμούς και ασπόνδυλα, όπως ακαρίνες, χιλιόποδα, σκαθάρια, ψαλίδες, σκουλήκια, γυμνοσάλιαγκες και σαλιγκάρια. Με άλλα λόγια, το λίπασμα σχηματίζεται όταν τα βακτηρίδια, οι μύκητες κι αυτά τα ασπόνδυλα καταναλώνουν και διασπούν τα οργανικά υλικά.

Περισσότερο από 50 % των οικιακών απορριμμάτων μπορούν να ανακυκλωθούν με αυτόν τον τρόπο. Χώμα, φυτική μάζα, φύλλα ή άλλα κηπευτικά απορρίμματα κοπής, καθώς και ωμά φρούτα και φυτικά κατάλοιπα, μπορούν να τοποθετηθούν όλα μαζί σε ένα σωρό και μετά από μερικές εβδομάδες -εάν υπάρχουν οι σωστές συνθήκες- θα μεταμορφωθούν σε λίπασμα καλής ποιότητας. Εναλλακτικά, μπορεί να υπάρχει ένα συγκεντρωτικό πρόγραμμα λιπασματοποίησης στην κοινότητά σας όπου τα κατάλοιπα και τα απορρίμματα κοπής μπορούν να ανακυκλωθούν. Σε πολλές χώρες, οι τοπικές αρχές ή άλλοι οργανισμοί δίνουν συμβουλές για τη δημιουργία σωρών λιπάσματος, επιπλέον προσφέρονται ακόμα και επιχορηγήσεις για το κόστος ειδικά σχεδιασμένων κάδων που τοποθετούνται στον κήπο. Μάθε εάν αυτό εφαρμόζεται στην περιοχή σου.

Το λίπασμα είναι ένα πραγματικό όφελος για κάθε κηπουρό ή γεωργό. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε πρασιές και σε παρτέρια, ή να προστεθεί στο χώμα μεταφύτευσης για τις γλάστρες των οικιακών φυτών. Βελτιώνει την υφή του χώματος, αυξάνει την ικανότητά του απορρόφησης αέρα και νερού, ελαττώνει τη διάβρωση και μειώνει την ανάγκη τεχνητών λιπασμάτων. Αυτό είναι ιδιαίτερα ωφέλιμο στις περιοχές όπου το χώμα έχει χαμηλό οργανικό περιεχόμενο, όπως σε πολλές ευρωπαϊκές περιφέρειες. Επίσης, η λιπασματοποίηση αφήνει λιγότερα απόβλητα για διάθεση, μειώνοντας τις περιβαλλοντικές βλάβες που προκαλούνται από τη συλλογή και διαχείρισή τους.


Απόβλητα συσκευασίας

Κάθε μέρα, με τις δραστηριότητές μας στο σπίτι, στο σχολείο, στα γραφεία, στα εργοστάσια, στα νοσοκομεία κλπ., παράγουμε τεράστιες ποσότητες αποβλήτων.
Ορισμένα από αυτά τα απόβλητα είναι βιοαποδομήσιμα, δηλαδή διασπώνται σχηματίζοντας φυσικά υλικά χωρίς να δημιουργούν ρύπανση.
Δυστυχώς, τα περισσότερα απόβλητα δεν είναι βιοαποδομήσιμα και κατά συνέπεια δημιουργείται πρόβλημα για το περιβάλλον.

Αφότου η Ευρωπαϊκή Ένωση ξεκίνησε την περιβαλλοντική της πολιτική, τη δεκαετία του '70 η διαχείριση των αποβλήτων απετέλεσε θέμα προτεραιότητας, και ενθαρρύνθηκε η χρήση νέων τεχνολογιών που καθιστούν αποτελεσματικότερη την ανακύκλωση των αποβλήτων.
Το ότι η διαχείριση των αποβλήτων είναι σημαντικός κλάδος σημαίνει άραγε ότι δεν χρειάζεται να κάνουμε τίποτα για να βοηθήσουμε;
Φυσικά και όχι!
Οτιδήποτε απόβλητα πετάμε δημιουργούν πρόβλημα σε κάποιον άλλο. Μακροπρόθεσμα ωστόσο το πρόβλημα είναι και δικό μας, δεδομένου ότι αυξάνεται η ρύπανση και το κόστος που συνεπάγεται. Διαχωρίζοντας τα διάφορα είδη αποβλήτων που παράγουμε κάθε μέρα έχουμε τη δυνατότητα να περιορίσουμε την ποσότητα που πετάμε και, επίσης, να βοηθήσουμε να γίνει αποτελεσματικότερη η ανακύκλωση των αποβλήτων.
Μπορούμε επίσης να περιορίσουμε τα δικά μας απόβλητα, για παράδειγμα χρησιμοποιώντας μπουκάλια που μπορούν να ξαναγεμιστούν ή λιγότερες συσκευασίες.

Με την ανακύκλωση μειώνεται η ποσότητα των αποβλήτων που πρέπει να ταφούν σε χώρους υγειονομικής ταφής. Έτσι μειώνονται οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και μεθανίου και καταναλώνονται λιγότεροι φυσικοί πόροι.
Για παράδειγμα, για να παραχθεί 1 τόνος τυπογραφικού χαρτιού πρέπει να κοπούν 17 δένδρα και εκλύονται 2,5 τόνοι διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Για να παραχθεί όμως η ίδια ποσότητα από ανακυκλωμένο χαρτί, εκτός από τη διατήρηση των φυσικών πόρων και τη μείωση της ρύπανσης, εξοικονομούνται 2,3 κυβικά μέτρα στο χώρο υγειονομικής ταφής.

Με την ανακύκλωση ανακτώνται από τα απόβλητα πρώτες ύλες που είναι δυνατόν να ξαναχρησιμοποιηθούν.
Αυτό είναι σημαντικό εξάλλου επειδή η χρησιμοποίηση ανακυκλωμένων υλικών για να δημιουργηθούν πρωτοεμφανιζόμενα προϊόντα επιφέρει εξοικονόμηση ενέργειας.
Για παράδειγμα, χρειάζονται 95 kcal ενέργειας για να παραχθεί 1 kg γυαλί από άμμο, που είναι η πρώτη ύλη. Εάν χρησιμοποιηθεί ανακυκλωμένο γυαλί χρειάζονται μόνο 65 kcal.
Δηλαδή, εξοικονομείται το ένα τρίτο της ενέργειας!

Πολλά από αυτά που πετάμε θα μπορούσαν να ανακυκλωθούν. Επιλέξτε κάθε είδος και ανακαλύψτε με ποιο τρόπο.

Φυσικό λίπασμα δημιουργείται όταν τα βακτηρίδια, μύκητες και διάφορα ασπόνδυλα αποσυνθέτουν οργανικές ύλες.
Θα μπορούσαμε να παράγουμε λίπασμα από το 50 % των οικιακών απορριμμάτων. Με τον τρόπο αυτό θα ήταν δυνατό να παράγουμε νέο χώμα, που να αναπληρώνει τη διάβρωση και να περιορίζεται η ανάγκη για τεχνητά (και ρυπογόνα) πρόσθετα εδάφους. Αυτό θα σήμαινε επίσης την απόρριψη μικρότερου όγκου αποβλήτων, με αποτέλεσμα τη μείωση της ζημίας στο περιβάλλον που επιφέρει η μετακίνηση και διάθεση των αποβλήτων.

Όποιος έχει κήπο μπορεί να δημιουργήσει σωρό λιπασματοποίησης. Μπορείτε να δείτε στην εικόνα πώς γίνεται.
Πρώτον, τοποθετείστε ένα ξύλινο κουτί σε σκιερό μέρος του κήπου. Ρίξτε λίγο χώμα και γρασίδι στον πάτο του κουτιού και εν συνεχεία αρχίστε να ρίχνετε καθημερινά τα απορρίμματα λαχανικών και φρούτων του σπιτιού. Ο σωρός θα αυξάνεται μέρα με τη μέρα.
Για να διευκολυνθεί η σήψη και η αποσύνθεση είναι σκόπιμο να προσθέτετε που και που νερό στο σωρό.
Μετά από μερικές εβδομάδες, η στάθμη του σωρού θα πέσει. Μπορείτε να σταματήσετε να προσθέτετε τα απορρίμματα και αρχίστε που και που να ανακατεύετε το λίπασμα με τσουγκράνα

Η ανακύκλωση του χαρτιού γίνεται σε πέντε φάσεις:
1. Τα απορρίμματα χαρτιού τοποθετούνται σε ταινιόδρομους που καταλήγουν σε δεξαμενές με ζεστό νερό, τους πολτοποιητές, όπου γίνονται πολτός.
2. Ισχυρός μαγνήτης μέσα στις δεξαμενές έλκει τα μεταλλικά αντικείμενα, όπως συνδετήρες, και τα αφαιρεί από το χαρτοπολτό.

3. Ειδικές σήτες -δονούμενα φίλτρα από αλουμίνιο με μικρά ανοίγματα- αφαιρούν από τον πολτό τα κατάλοιπα ρυπογόνων ουσιών, π.χ. κόλλα. Το μέγεθος των ανοιγμάτων των φίλτρων μειώνεται σταδιακά, έτσι ώστε να κατακρατούνται όλο και μικρότερα σωματίδια.
4. Μετά τη διήθηση, ενώ ο χαρτοπολτός μετατοπίζεται πάνω σε ιμάντα, σειρά ζεστών κυλίνδρων συμπιέζει και στύβει το χαρτοπολτό.
Εν συνεχεία οι κύλινδροι ξηραίνουν τα στρώματα χαρτιού με το συνδυασμό θερμότητας και πίεσης.

5. Αφού ολοκληρωθεί η διαδικασία ξήρανσης, το χαρτόνι είναι έτοιμο να ελεγχθεί ποιοτικά. Εν συνεχεία το χαρτόνι συσκευάζεται για να μεταφερθεί και να πωληθεί.
Η ανακύκλωση του χαρτιού είναι ιδιαίτερα σημαντική για να σωθούν τα δένδρα και να περιορισθεί η αποδάσωση.

Την τελευταία 50ετία έχει αυξηθεί εντυπωσιακά η χρήση πλαστικών τα οποία είναι αναντικατάστατα σε πολλούς τομείς.
Το πρόβλημα με τα πλαστικά είναι ότι αφού απορριφθούν σε χώρους υγειονομικής ταφής είναι δυνατό να χρειασθούν 10 μέχρι 30 έτη για την αποσύνθεσή τους!
Δυστυχώς, δεν είναι απλή η ανακύκλωση των πλαστικών. Τα πλαστικά συχνά συνίστανται από διαφορετικές ουσίες οι οποίες πρέπει να ανακυκλωθούν κατά διαφορετικούς τρόπους.
Το πρώτο βήμα είναι κατά συνέπεια ο διαχωρισμός διαφόρων τύπων πλαστικών (πολυστυρένιο, πολυαιθυλένιο, πολυβινύλιο κλπ.). Μόνο αφού διαχωρισθούν μπορεί να ξεκινήσει η επανεπεξεργασία, και εν συνεχεία η κατασκευή νέων προϊόντων ή υλικών.
Στην Ευρώπη περίπου 30 % των πλαστικών χρησιμοποιείται για τη συσκευασία, που είναι η κυριότερη χρήση τους. Κατά συνέπεια, περιορίζοντας την ποσότητα συσκευασίας μπορούμε επίσης να εξοικονομήσουμε πλαστικά.

Υπάρχουν τέσσερις διαφορετικές μέθοδοι ανακύκλωσης:
1. Δημιουργία υλικών με χαρακτηριστικά παρόμοια προς το αρχικό προϊόν, όπως τα μπουκάλια ή οι σακούλες σκουπιδιών.
2. Δημιουργία πρώτων υλών που είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθούν ως υποκατάστατα ξύλου, σκυροδέματος ή μετάλλου.
3. Μετατροπή απορριμμάτων πλαστικών σε καύσιμα ή βασικές χημικές ουσίες (όπως πετρέλαια).
4. Και, κάτι το αναπάντεχο, η πλέον κοινή και ευρεία μέθοδος είναι η χρησιμοποίησή τους για την παραγωγή ενέργειας. Τα πλαστικά καίγονται σε αποτεφρωτές και ανακτάται η ενέργεια που περιέχουν.

Τόσο τα νοικοκυριά όσο και οι βιομηχανίες πετούν χρησιμοποιημένο γυαλί. Ευτυχώς όμως είναι σχετικά εύκολη η ανακύκλωσή του.
Το πλέον κοινό προϊόν από την ανακύκλωση του γυαλιού είναι... γυαλί! Πράγματι, το γυαλί είναι δυνατό να ανακυκλωθεί απεριόριστες φορές χωρίς υποβάθμιση της ποιότητάς του.
Το γυαλί ανακυκλώνεται με θέρμανση σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες (1300-1400 °C) μέχρις ότου λιώσει. Εν συνεχεία είναι δυνατό να μορφοποιηθεί σε νέα γυάλινα αντικείμενα.
Τα τελευταία έτη πολλοί όμως έχουν ανακαλύψει άλλους τρόπους για να ανακυκλώνουν το γυαλί...

Νέα τεχνολογικά επιτεύγματα προσφέρουν τη δυνατότητα ανακύκλωσης τριμμάτων γυαλιού ώστε να χρησιμοποιηθούν ως δομικά υλικά.

Ποια είναι όμως τα οφέλη;
Το γυαλί βελτιώνει την ηχομόνωση και τη θερμομόνωση και βελτιώνει επίσης την ανθεκτικότητα στη φωτιά των υλικών στα οποία προστίθεται.

"Τίποτα δεν δημιουργείται και τίποτα δεν καταστρέφεται στη φύση, τα πάντα μεταμορφώνονται."
Αυτή είναι η βάση της ανακύκλωσης.
Θα βρείτε διασκορπισμένα στην πόλη σας container διαφόρων σχημάτων και χρωμάτων...
Πολλοί είναι εκείνοι που ήδη τα χρησιμοποιούν. Σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες οι πολίτες ανακυκλώνουν πάνω από το 50 % των αποβλήτων συσκευασίας.
Ας αυξήσουμε αυτό το ποσοστό!


Ηλεκτρονικά απόβλητα.

Στην Ευρώπη η ζωή μας έχει κατακυριευθεί από υψηλής τεχνολογίας αντικείμενα, όπως αυτά που απεικονίζονται.
Ποια είναι η τύχη τους αφού πεταχτούν;
Επιλέξτε τα αντικείμενα που απεικονίζονται και ανακαλύψτε τι συμβαίνει.
Τα ψυγεία, όπως και άλλες οικιακές συσκευές (πλυντήρια ρούχων, κλπ.) αποτελούνται από κατά 60 % μέταλλα.
Αυτό που διαφοροποιεί τα ψυγεία και τους καταψύκτες από άλλες οικιακές συσκευές είναι ότι περιέχουν ορισμένες ουσίες που καλούνται CFC (χλωροφθοράνθρακες), οι οποίες χρησιμεύουν για να ψύχουν τον αέρα μέσα στο ψυγείο/καταψύκτη και στον μονωτικό αφρό.
Όταν οι χημικές αυτές ουσίες ελευθερωθούν στην ατμόσφαιρα από ψυγείο που έχει πεταχτεί σε χώρο υγειονομικής ταφής προκαλούν ζημία στο στρώμα του όζοντος και συμβάλλουν στην αλλαγή του κλίματος.
Με την ευρωπαϊκή νομοθεσία έχει σταματήσει η χρήση CFC σε νέα ψυγεία από τους κατασκευαστές, αλλά θα συνεχισθεί η ελευθέρωση αυτών των επιβλαβών ουσιών από τις παλαιές συσκευές μετά τη χρήση τους.
Το οικολογικό σήμα -το ευρωπαϊκό οικολογικό σήμα- υπάρχει πλέον για να επισημαίνονται προϊόντα, όπως ψυγεία, που προξενούν λιγότερη ζημία στο περιβάλλον απ' ό,τι άλλα. Ψυγεία που φέρουν αυτό το σήμα δεν περιέχουν ουσίες όπως CFC που βλάπτουν το στρώμα του όζοντος, και έχουν σχεδιαστεί για να καταναλώνουν λιγότερη ενέργεια.
Το οικολογικό σήμα δεν αφορά μόνον τα ψυγεία, αλλά και άλλα προϊόντα, όπως πλυντήρια και λαμπτήρες φωτισμού.
Ας ελπίσουμε ότι θα χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο!

Το πρώτο πλυντήριο χωρίς CFC πουλήθηκε το 1994.
Δυστυχώς, θα χρειαστεί να περάσει πολύς καιρός μέχρις ότου όλοι θα έχουμε στα σπίτια μας ψυγεία χωρίς CFC, επειδή τα ψυγεία είναι ένα από τα μακροβιότερα είδη ηλεκτρικών συσκευών.
Στο μεταξύ, τα παλαιού τύπου ψυγεία πρέπει να υπόκεινται σε επεξεργασία πριν πεταχτούν.

Είναι δυνατή η ανακύκλωση των υλικών ψυγείου που πρόκειται να πεταχτεί.
Πρώτον, με βάση ειδικό κανονισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι επιβεβλημένη η ανάκτηση και καταστροφή των CFC.
Τα ψυκτικά υγρά και τα έλαια απορροφούνται από τα άλλα μέρη του ψυγείου. Εν συνεχεία, οι πρίζες, τα καλώδια, οι πυκνωτές, τα παρεμβύσματα θυρών και τα μεγάλα πλαστικά μέρη του ψυγείου αφαιρούνται χειρωνακτικά και χρησιμοποιούνται ή ανακυκλώνονται.

Ηλεκτρονικοί υπολογιστές, μονάδες ανάγνωσης CD ή DVD, walkman, ηλεκτρονικά παιχνίδια, μικρόφωνα... και, ακόμη, ηλεκτρονικοί υπολογιστές τσέπης, στεγνωτήρια μαλλιών κλπ.
Μας περιτριγυρίζουν μικρές, υψηλής τεχνολογίας ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές.
Τι συμβαίνει όμως με τις συσκευές αυτές όταν πετιούνται; Ας δούμε τι συμβαίνει με τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές.

Σήμερα, η τεχνολογία ηλεκτρονικών υπολογιστών προοδεύει όλο και ταχύτερα. Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές που μόλις πριν μερικά χρόνια αποτελούσαν την τελευταία λέξη της τεχνολογίας είναι πεπαλαιωμένοι και οι χρήστες επιθυμούν να τους αντικαταστήσουν με γρηγορότερους και ισχυρότερους ηλεκτρονικούς υπολογιστές.
Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές αποτελούνται από ιδιαίτερα πολύπλοκο μίγμα πολυάριθμων υλικών (πλαστικό περίβλημα, γυάλινες οθόνες, μεταλλικοί αγωγοί και καλώδια, πλακέτες πυριτίου, πυκνωτές κλπ.), εκ των οποίων πολλά περιέχουν επικίνδυνες ουσίες.
Ως εκ τούτου, είναι δύσκολη διαδικασία η διάθεση των ηλεκτρονικών υπολογιστών.

Στη Γερμανία, υπάρχει σύστημα συλλογής και ανακύκλωσης ηλεκτρονικών αποβλήτων.
Πρώτον, όλα τα κατασκευαστικά στοιχεία -π.χ. ο οδηγός δίσκου (hard drive), πλακέτες μνήμης, πρίζες, καλώδια και η κάρτα μικροκυκλωμάτων- διαχωρίζονται χειρωνακτικά. Ορισμένα είναι δυνατό να επαναχρησιμοποιηθούν.
Τα μεταλλικά και πλαστικά μέρη αφαιρούνται, επίσης, για να ανακυκλωθούν.
Η ίδια μέθοδος εφαρμόζεται σε όλες τις άλλες ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές. Τα πράγματα όμως δεν σταματούν εδώ όσον αφορά τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές...

Οι οθόνες των ηλεκτρονικών υπολογιστών (όπως οι οθόνες τηλεόρασης) περιέχουν άκρως ρυπογόνες ουσίες, όπως μόλυβδο, κάδμιο και υδράργυρο.
Οι ουσίες αυτές αφαιρούνται από το γυαλί και επαναχρησιμοποιούνται ως πρώτες ύλες.
Μετά την αφαίρεση των ρυπογόνων ουσιών, είναι δυνατόν να ανακυκλωθεί επίσης το γυαλί.
Και επακολουθούν και άλλα...

Οι κάρτες μικροκυκλωμάτων των ηλεκτρονικών υπολογιστών περιέχουν επικίνδυνες ουσίες που πρέπει να αφαιρεθούν. Αλλά όχι μόνο αυτό... Οι κάρτες μικροκυκλωμάτων περιέχουν επίσης πολύτιμα μέταλλα όπως ασήμι και χρυσό! Παρότι η ποσότητα που περιέχει κάθε ηλεκτρονικός υπολογιστής είναι ελάχιστη, με την ανάκτησή τους από πολλούς ηλεκτρονικούς υπολογιστές συσσωρεύεται πραγματική οικονομική αξία.

Στην Ευρώπη κυκλοφορούν σήμερα περισσότερα από 150 εκατ. αυτοκίνητα. Σύμφωνα με υπολογισμούς 10 μέχρι 13 εκατ. αυτοκίνητα κάθε χρόνο φθάνουν στο τέλος του κύκλου ζωής τους.
Τι μπορούμε να κάνουμε?

Με νέα νομοθεσία (οδηγία) της Ευρωπαϊκής Ένωσης τονίζεται ότι τα διάφορα μέρη των οχημάτων "στο τέλος του κύκλου ζωής τους" πρέπει να ανακυκλωθούν και να χρησιμοποιηθούν, έτσι ώστε να περιοριστούν οι ποσότητες αποβλήτων που προκύπτουν από τη διάθεσή τους.
Χάρη σ' αυτή την οδηγία, σημαντικό ποσοστό των υλικών που χρησιμοποιούνται πλέον για τα νέα οχήματα είναι προϊόν ανακύκλωσης από παλαιά οχήματα.
Παλαιά αυτοκίνητα χρησιμοποιούνται για την κατασκευή νέων!

Είναι δυνατή η ανάκτηση και ανακύκλωση ποσοστού μέχρι 95 % των υλικών που περιέχει όχημα μετά το τέλος του κύκλου της ζωής του.
Για παράδειγμα, είναι δυνατή η επαναχρησιμοποίηση πολλών μεταλλικών μερών ενός αυτοκινήτου.
Χάρη στις μαγνητικές τους ιδιότητες, ο σίδηρος και ο χάλυβας είναι εύκολο να διαχωριστούν από άλλα υλικά με μαγνήτες.
Με την τεχνική του "διαχωρισμού με αέρα" διαχωρίζονται τα μη μαγνητικά μέταλλα και τα πλαστικά λόγω του διαφορετικού ειδικού τους βάρους.

Τα λάστιχα, οι προφυλακτήρες, οι μπαταρίες, τα καθίσματα, τα παρμπρίζ και τα παράθυρα, καθώς και τα ηλεκτρονικά μέρη των αυτοκινήτων ανακτώνται προκειμένου να επαναχρησιμοποιηθούν ή να ανακυκλωθούν.
Τα αυτοκίνητα περιέχουν επίσης πολλές ουσίες -όπως τα υγρά των φρένων, τα λιπαντικά των κινητήρων, αντιψυκτικά και, φυσικά, βενζίνη- που είναι πολύ επιβλαβείς εάν διαρρεύσουν στο περιβάλλον.
Αυτές οι ουσίες ανακτώνται επίσης προκειμένου να επαναχρησιμοποιηθούν.

Γνωρίζετε πια πώς καταλήγουν τα υψηλής τεχνολογίας αντικείμενα που μας περιτριγυρίζουν αφού παύσουν να μας εξυπηρετούν!

Δεν θα ζητήσω τίποτα άλλο... όσοι το διαβάσετε... απλά εκτυπώστε το και κρατήστε το σ' ένα συρτάρι του σπιτιού σας... ΙΣΩΣ ΚΑΠΟΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ... Ευχαριστώ, καλό Σαββατοκύριακο!!!!