Μια γλυκόπικρη θλίψη επικρατεί παντού... Ίσως να φταίνε τα πρώτα σύννεφα που εμφανίζονται στον ουρανό, ίσως η επιστροφή στα αστικά κέντρα, ίσως η έναρξη της σχολικής χρονιάς, ίσως και οι σκοτούρες που επιστρέφουν στο κεφάλι μας μετά από την χαλάρωση των διακοπών.... Θλίψη για το τέλος μίας εποχής γεμάτης φως και ψυχικής ελευθερίας αλλά και λαχτάρα για την έναρξη μίας νέας, που παρόλο που ξεκινάει με μία μικρή μουντή όψη υπόσχεται νέες εμπειρίες και προκλήσεις.
Ένας παράξενος συνδιασμός.... για άλλους το τέλος του καλοκαιριού και για άλλους η αρχή του φθινοπώρου.... Κι όμως σε κανέναν να θα πεις πως κάνει λάθος.... Γιατί ο Σεπτέμβρης είναι ο μήνας το αντιθέσεων.... Είναι ο μήνας που την μία μέρα σε κάνει "παπί" και λες πως την επομένη θα πρέπει να βγάλεις από την ντουλάπα σου τα μακρυμάνικα.... και την άλλη μέρα ... θέλεις να πάρεις το μαγιό και την πετσέτα σου και να πας να κάνει μία ακόμα βουτιά στην θάλασσα....γιατί μπορεί να είναι και η τελευταία...
Ας τον απολαύσουμε λοιπόν και φέτος.... και ας κάνουμε μία ευχή... Να μην μας απογοητεύσει στα νέα μας ξεκινήματα και στις προσδοκίες μας για την νέα σεζόν...αλλά παράλληλα να μας υποσχεθεί πως την επόμενη χρονιά ... θα έρθει ξανά μετά από ένα εξίσου όμορφο καλοκαίρι....
