Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2013

Θησαυρός ηρεμίας.....γιατί πρέπει να τον αποκτήσουμε!!!



Οι σκέψεις, οι πεποιθήσεις και τα συναισθήματα δημιουργούν την πραγματικότητα καθενός από μας, με αποτέλεσμα η ίδια μας η ζωή να εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από αυτά που σκεφτόμαστε, που πιστεύουμε ή αισθανόμαστε. Έτσι, αν επιθυμείτε να αλλάξετε τη ζωή σας, θα πρέπει να εντοπίσετε τις σκέψεις, τις πεποιθήσεις και τα συναισθήματα που σας δημιουργούν άσχημη διάθεση και να τα αντικαταστήσετε με άλλα, που θα οδηγήσουν σε αυτό που επιθυμείτε. Ένας τρόπος είναι να αλλάξει κανείς τον τρόπο με τον οποίο σκέφτεται και αισθάνεται, άρα  και ερμηνεύει τη ζωή, και να βρει κάτι πιο θετικό.


Αρκετοί άνθρωποι περνούν πολύ ώρα κάθε μέρα με το να σκέφτονται, να αναπολούν ή να ασκούν κριτική στο παρελθόν και να καταστρώνουν σχέδια για το μέλλον. Οι αρνητικές σκέψεις /δηλώσεις και η αυτοκριτική του τύπου « Δεν έχω ταλέντο, ό,τι και να κάνω αποτυχαίνω…», ενδυναμώνουν την αρνητική στάση στη ζωή. Όταν ερμηνεύουμε αρνητικά τον εαυτό μας, τον κόσμο και το μέλλον ,τότε δημιουργούμε τη βάση για την απογοήτευση και τα αρνητικά συναισθήματα. Χρειάζεται να προγραμματιστεί εκ νέου ο τρόπος που ερμηνεύουμε τις καταστάσεις και αντικατάσταση των αρνητικών σκέψεων με άλλες πιο λειτουργικές και με θετικές επιβεβαιώσεις που ενισχύουν θετικά τον εαυτό. Π.χ. «Αρνούμαι να νιώθω ότι διαρκώς χρειάζομαι κάτι, επιλέγω να εκτιμώ και να αγαπώ τον εαυτό μου, εγκαταλείπω τους φόβους μου για το χρήμα…».

Οι θετικές επιβεβαιώσεις, η καθημερινή εξάσκηση για λίγα λεπτά  με οποιαδήποτε μορφή, είτε απλές ασκήσεις αναπνοής και χαλάρωσης, είτε κάποιο άθλημα, ακόμα και το απλό περπάτημα, ενεργοποιεί τον οργανισμό και αυξάνει τη διάρκεια του αισθήματος χαλάρωσης. Οι βαθιές και αργές εισπνοές/εκπνοές (διαφραγματική αναπνοή), προκαλούν μια αίσθηση ηρεμίας, όπως και το γέλιο το οποίο μειώνει τη μυϊκή ένταση και αυξάνει την παραγωγή ενδορφινών  (φυσικό παυσίπονο του οργανισμού).

Είναι απαραίτητη η δημιουργία μιας λίστας με σαφείς αξίες και στόχους που θα προσφέρουν αίσθημα ικανοποίησης και χαλάρωσης. Ανακαλύψτε τι σας αρέσει και κάντε μια μικρή αλλαγή καθημερινά, κάτι αναπάντεχο, αφήνοντας κάτι όμορφο για το τέλος της ημέρας.

Οι συνήθειες υγιεινής, η διατροφή και ύπνος , επηρεάζουν την ποιότητα της ζωής μας. Το χρόνιο και το οξύ στρες διαταράσσει τη φυσιολογική λειτουργία του οργανισμού και έχει αρνητικές επιπτώσεις στο ανοσοποιητικό σύστημα. Επίσης, το ψυχολογικό στρες μπορεί να επιδεινώσει πολλές ασθένειες. Έρευνές δείχνουν ότι επιδεινώνει πολλά προβλήματα που σχετίζονται με την καρδιά, ευθύνεται για την αύξηση του σακχάρου στο αίμα των διαβητικών, μπορεί να προκαλέσει ασθματικές κρίσεις ή να καθυστερήσει την ίαση του ιστού(οι πληγές κλείνουν δύσκολα).Παρατηρούμε ότι το στρες μπορεί να επιδεινώσει πολλές σωματικές ασθένειες και να εξασθενίσει τον οργανισμό. Η εξασθένιση του οργανισμού οδηγεί σε περαιτέρω ένταση και ούτω καθεξής.

Όταν το μυαλό περιστρέφεται γύρω  από αρνητικές σκέψεις, η κατάσταση επιδεινώνεται. Χρειάζεται νοερή απομάκρυνση και επικέντρωση του νου σε κάτι άλλο ανά πάσα στιγμή. Όταν το πνεύμα και το σώμα είναι απασχολημένα μειώνεται η ενασχόληση με ανήσυχες σκέψεις. Σ’ αυτό βοηθάει η τεχνική της απόσπασης της προσοχής ή  το σταμάτημα της σκέψης αν υπάρχουν και ιδεοληψίες.

Η χαλάρωση βοηθάει στην επιβράδυνση του οργανικού μας συστήματος και στον έλεγχο του παθολογικού άγχους. Διαλογιστείτε. Με το διαλογισμό το ζητούμενο είναι να στραφεί κανείς εντός του και να ηρεμήσει ο νους του, παύοντας για λίγο να σκέφτεται τα προβλήματά του και τις πιθανές λύσεις τους. Βιώστε την εμπειρία του εδώ και τώρα και αυξήστε τη δραστηριότητα του εγκεφάλου στην περιοχή που σχετίζεται με την ευτυχία και τις θετικές σκέψεις.

Πως να αποκτήσετε ψυχική ειρήνη
8 πολύτιμες συμβουλές
Βγάλτε από το μυαλό σας κάθε αβάσιμη υποψία και πικρία. Η διατήρηση αισθημάτων έχθρας και φθόνου είναι η κυριότερη αιτία της δυστυχίας ενός ανθρώπου.

Μη ζείτε στο παρελθόν. Μια νοσηρή συνεχής απασχόληση με τα λάθη και τις αποτυχίες του παρελθόντος οδηγούν σίγουρα στην κατάθλιψη.

Μη σπαταλάτε χρόνο και δυνάμεις προσπαθώντας να πολεμήσετε καταστάσεις που δεν μπορούν ν’ αλλάξουν. Συνεργαστείτε με τη ζωή αντί να προσπαθείτε να την αποφύγετε ή να την αλλάξετε όταν αυτό δεν είναι κατορθωτό.

Πιέστε τον εαυτό σας να αντιμετωπίσετε τα πράγματα ζώντας μέσα στην κοινωνία. Αντισταθείτε στον πειρασμό να αποσυρθείτε απ’ αυτήν και να γίνετε ένας ερημίτης σε περιόδους ψυχικής υπερέντασης.

Μην παίρνετε τα πράγματα πεσιμιστικά όταν αντιμετωπίζετε δυσκολίες. Δεχθείτε το γεγονός ότι κανένας δεν πορεύεται στη ζωή αυτή χωρίς κάποιες θλίψεις ή κακοτυχίες.

Καλλιεργήστε και αναπτύξτε τις αρετές: αγάπη, χιούμορ, συμπόνια και αφοσίωση, που είναι ένας παλιός δοκιμασμένος τρόπος ψυχικής ηρεμίας.

Μην προσδοκάτε πάρα πολλά από τον εαυτό σας. Όταν υπάρχει ένα τόσο μεγάλο άνοιγμα ανάμεσα στις προσδοκίες από τον εαυτό σας και τις πραγματικές σας ικανότητες ή δυνάμεις για να πραγματοποιήσετε τους σκοπούς που έχετε θέσει, αναπόφευκτα θα δημιουργηθούν μέσα σας αισθήματα ανεπάρκειας και ανικανότητας.

Ανακαλύψτε κάτι ανώτερο από τον εαυτό σας στον οποίο να πιστεύετε. Οι εγωκεντρικοί και ατομιστές πετυχαίνουν πάντα μικρότερο βαθμό ευτυχίας στη ζωή τους.

Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 2013

Χαμογέλα στα Δύσκολα...




Όταν όλα πάνε καλά είναι πολύ ευκολότερο  να είμαστε θετικοί και αισιόδοξοι. Η θετική σκέψη και η αισιοδοξία είναι όμως ακόμα πιο σημαντικές όταν τα πράγματα δεν πάνε τόσο καλά όσο θα θέλαμε ή όταν έχουμε να αντιμετωπίσουμε δυσκολίες. Τον τελευταίο καιρό, ακούγονται  παντού γύρω μας  αρνητικά νέα, στις ειδήσεις, στις εφημερίδες, στις συζητήσεις με τους άλλους. Η ατμόσφαιρα είναι φορτισμένη με αρνητικότητα, φόβο για το μέλλον, θυμό για την κατάσταση της χώρας και δυσπιστία.  Κάποιοι έχουν ίσως χάσει τη δουλειά τους, κάποιοι έχουν δεχτεί σημαντική μείωση στο μισθό τους  με αποτέλεσμα να βρίσκουν όλο και πιο δύκολο ν’αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους και να συσσωρεύουν όλο και περισσότερο χρέος , γεγονός που αυξάνει το άγχος για το μέλλον.
Μέσα σε αυτό το εξαιρετικά αρνητικό κλίμα, είναι  φυσικό να βιώνουμε απογοήτευση. Είναι όμως σημαντικό να καταλάβουμε ότι όσο και δικαιολογημένα να είναι αυτά τα συναισθήματα, είναι σχεδόν απίθανο να μας βοηθήσουν να παλέψουμε ή να επιβιώσουμε την κρίση.  Όσο πιο απογοητευμένοι αισθανόμαστε, τόσο περισσότερο ο ψυχικός μας κόσμος θα εξουθενώνεται , τόσο περισσότερο θα χάνουμε τις ελπίδες μας και ίσως να αρχίσουμε να παραιτούμαστε.
Φανταστείτε ότι ταξιδεύετε με το αυτοκίνητο σας στο βουνό  για ώρες και χάνεστε σε μια περιοχή  έρημη και αφιλόξενη. Τι θα κάνατε; Θα σταματούσατε και θα σκεφτόσασταν ότι δεν υπάρχει τρόπος να ξαναβρείτε το δρόμο σας;  Πώς θα σας βοηθούσε αυτή η σκέψη; Εάν αντίθετα μιλούσατε στον εαυτό σας ενθαρρυντικά και παρακινητικά,  εάν σκεφτόσαστε πώς δε θα παραμείνετε για πάντα χαμένοι στο βουνό κι αν πιστεύατε ότι μπορείτε να βρείτε το δρόμο της επιστροφής,σίγουρα θα είχατε περισσότερο κουράγιο για να συνεχίσετε το ψάξιμο.
Παρομοίως, εάν βρίσκεστε σε δύσκολη οικονομική κατάσταση, σκέψεις  του τύπου «είμαι σε πολύ άσχημη κατάσταση», η «δεν υπάρχει φώς στο τούνελ», δεν μπορούν να σας βοηθήσουν να βγάλετε χρήματα και κατά συνέπεια να λύσετε το πρόβλημα σας. Το μόνο που μπορούν να κάνουν αυτές οι σκέψεις είναι να επιτείνουν την απογοήτευση και το άγχος που μπορεί να νιώθετε.
Βέβαια, συχνά ακόμα κι αν έχουμε επίγνωση του πώς οι αρνητικές σκέψεις μπορεί να μας επηρεάζουν, είναι δύσκολο να περάσουμε στην πράξη και να αλλάξουμε σε μια πιο αισιόδοξη και θετική προσέγγιση. Όπως πάντα, η θεωρία είναι πιο εύκολη από την  πράξη. Πώς είναι δυνατόν να πετάξουμε από πάνω μας αυτόν το χιτώνα της αρνητικότητας και να γίνουμε πραγματικά αισιόδοξοι;
Α) Πρώτα απ’όλα είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι η αρνητική σκέψη δε θα μας λύσει το πρόβλημα. Πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν να ανησυχούν για διάφορες καταστάσεις  γιατί ενδόμυχα πιστεύουν ότι η ανησυχία τους μπορεί να τους οδηγήσει σε λύσεις. Πιστεύουν ότι είναι παράλογο να είναι αισιόδοξοι όταν τα πάντα γύρω τους ενθαρρύνουν για το αντίθετο. Τι σημαίνει όμως αισιοδοξία; Δεν είναι το να πιστεύει κανείς ότι οι δύσκολες καταστάσεις είναι αναστρέψιμες; «Δεν υπάρχει τίποτα πιο μόνιμο από την αλλαγή» υποστηρίζει ένα γνωστό ρητό, και η φράση αυτή εμπεριέχει όχι μόνο σοφία αλλά και τη θετική σκέψη ότι όλα ανατρέπονται. Η χρησιμότητα της θετικής σκέψης λοιπόν σε δύσκολες καταστάσεις είναι ότι μας κρατάει δυνατούς για να συνεχίσουμε να προσπαθούμε.
Β) Το να είμαστε αισιόδοξοι και θετικοί δε σημαίνει να εθελοτυφλούμε μπροστά στην κρισιμότητα της τωρινής μας κατάστασης.  Σημαίνει ότι αποδεχόμαστε αυτό που συμβαίνει και μας δυσκολεύει αλλά ταυτόχρονα αρνούμαστε να παραδοθούμε στη δίνη των αρνητικών συναισθημάτων μας. Σημαίνει να αποδεχόμαστε  αυτά που δεν μπορούμε να ελέγξουμε και να ελέγχουμε αυτά που μπορούμε.  Ίσως δεν μπορούμε να ελέγξουμε την κατάσταση της οικονομίας για παράδειγμα, αλλά μπορούμε να ελέγξουμε τον τρόπο που νιώθουμε και τον τρόπο που βλέπουμε την κατάσταση.
Γ) Ας ρωτήσουμε τον εαυτό μας, «τι ευκαιρίες μπορεί να μου δώσει η κρίση που περνάω; Τι μπορώ να μάθω που δεν ήξερα; Τι μπορώ να δοκιμάσω να κάνω που δεν έχω ξανακάνει;». Συχνά οι προκλήσεις στη ζωή κρύβουν μέσα τους ευκαιρίες που δεν θα μπορούσαμε να δούμε εάν η ζωή δε μας είχε φέρει στο συγκεκριμένο σημείο της διαδρομής.
Δ) Οι αρνητικές καταστάσεις είναι σαν αγκάθια που μας τρυπάνε και γι’αυτό είναι εύκολο να τις αναγνωρίσουμε, επειδή είναι επίπονες. Σίγουρα όμως, ο καθένας από εμάς, δεν έχει μόνο δυσκολίες, αλλά και πράγματα που του δίνουν χαρά, πράγματα για τα οποία μπορεί να νιώσει ευγνωμοσύνη. Αξίζει να αναλογιστούμε λοιπόν, ποιά είναι τα πράγματα αυτά για τα οποία μπορούμε να πούμε ευχαριστώ σήμερα, ποιά είναι τα πράγματα που μας δίνουν χαρά σήμερα. Έτσι αλλάζουμε οπτική γωνία και βλέπουμε τη ζωή μας πιο σφαιρικά, πιο θετικά.
Ε) Όταν σκεφτόμαστε αισιόδοξα, πιστεύουμε ότι κάθε πρόβλημα έχει τη λύση του. Αυτό δε σημαίνει ότι το πρόβλημα θα λυθεί αύριο ή ως δια μαγείας. Συχνά χρειάζεται πρώτα να κάνουμε μικρά βήματα, να «σπάσουμε» το στόχο μας σε μικρότερους στόχους. Ακόμα και τα μικρά βήματα είναι καλύτερα από την αδράνεια, όχι μόνο γιατί μας οδηγούν σιγα σιγά στο στόχο μας αλλά επειδή χτίζουν την αυτοπεποίθηση μας ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε καθώς  και την πίστη μας ότι η κατάσταση είναι  επιλύσιμη.


(από  HAPPY MIND)

Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου 2013

ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΟ ....ΣΥΝΔΡΟΜΟ....





Το καλοκαίρι σχεδόν πέρασε, ο Σεπτέμβρης μπαίνει, η επιστροφή από τις καλοκαιρινές διακοπές είναι γεγονός και οι μέρες διασκέδασης και ηρεμίας ανήκουν στο παρελθόν. Πόσο δύσκολη φαίνεται η προσαρμογή στην καθημερινότητα;


Η απάντηση είναι αυτονόητη. Πολύ. Αρκεί να θυμηθούμε τα συναισθήματά μας καθώς προσμέναμε την πολυπόθητη άδεια και την ανυπομονησία των διακοπών. Χαρά, ανάγκη για χαλάρωση και ξεκούραση, διαφυγή από τη ρουτίνα και τις υποχρεώσεις, τη θάλασσα και την εικόνα του νησιού στο μυαλό μας. Η επιστροφή μετά την απόλαυση των διακοπών έρχεται παρέα με τη μελαγχολία για το τέλος της ξεγνοιασιάς, τη δυσκολία επαναπροσαρμογής στο κλίμα της πόλης και τους ρυθμούς της δουλειάς δημιουργώντας πίεση και άγχος.

 Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν μερικά τρικ που μπορούν να μας βοηθήσουν να ξεπεράσουμε αυτή τη μεταβατική περίοδο λίγο πιο ευχάριστα και ανώδυνα.  Επιστρέψτε σταδιακά στην καθημερινότητα : μην πιέζετε τον εαυτό σας να επανέλθει στο 100% από την πρώτη μέρα. Το σώμα και το μυαλό έχουν μάθει σε χαλαρότερους ρυθμούς λόγω των διακοπών και χρειάζονται χρόνο για να επιστρέψουν στην προ του καλοκαιριού απόδοση. Αν πιεστείτε, δεν θα δείτε τα επιθυμητά αποτελέσματα κι αυτό θα αποτελέσει έναν επιπλέον παράγοντα άγχους. Αυτό ισχύει τόσο για τη δουλειά όσο και για τις προσωπικές υποχρεώσεις, ακόμα και για την ίδια σας τη διάθεση.

 Ξεκουραστείτε και ασκηθείτε: προσπαθήστε να χαρίσετε στον εαυτό σας ώρες ανάπαυσης και ύπνου και όσο το επιτρέπει ο καιρός υιοθετήστε έστω και μια ελαφριά μορφή άσκησης όπως περπάτημα στη θάλασσα ή γυμναστική για τους πιο μυημένους. Η άσκηση αυξάνει τα επίπεδα της σεροτονίνης, της ορμόνης που ευθύνεται για την καλή διάθεση.

. Διασκεδάστε: είναι πολύ νωρίς ακόμα για να κλειστούμε στο σπίτι βλέποντας τηλεόραση. Εκμεταλλευτείτε τα σαββατοκύριακα για μικρές εξορμήσεις ή κανονίστε κάτι ήσυχο ακόμα και μέσα στη βδομάδα. Ένα θερινό σινεμά, ένα ποτό κοντά στη θάλασσα με φίλους ή οποιαδήποτε δραστηριότητα που θα σας επιτρέψει να περάσετε καλά και να ηρεμήσετε, θυμίζοντας κάτι από καλοκαιρινές διακοπές.

 Πάρτε τα αναμνηστικά των διακοπών μαζί σας: στολίστε το σπίτι με κοχύλια, βότσαλα, όμορφες φωτογραφίες από τα ταξίδια σας. Κάνετε wallpaper στον υπολογιστή της δουλειάς σας μια καλοκαιρινή εικόνα. Θα σας αποφορτίζει και θα σας χαλαρώνει κάθε φορά που

αισθάνεστε πιεσμένοι . Όλες οι εποχές έχουν τα καλά τους: ας σκεφτούμε τι έχει να μας

προσφέρει το φθινόπωρο. Είναι μια ευκαιρία για νέα ξεκινήματα, να ξαναβρεθούμε με τους αγαπημένους μας μετά το διάλειμμα των διακοπών και να ανανεωθούμε σε όλους τους τομείς. Η αγκαλιά του χειμώνα έχει να μας προσφέρει κι αυτή με τη σειρά της συγκινήσεις.

Ας μην ξεχνάμε ότι οι όμορφες στιγμές δεν έχουν εποχή. Τα πάντα είναι θέμα οπτικής. Αντί να μας κυριεύσει η γκρίνια και η μελαγχολία γι αυτό που πέρασε, ας νιώσουμε χαρούμενοι και ευγνώμονες για το καλοκαίρι που ζήσαμε. Κρατάμε τις όμορφες αναμνήσεις και τις ευχάριστες στιγμές που θα μας συνοδεύσουν κατά τη διάρκεια του χειμώνα που έρχεται σαν όαση στις δυσκολίες της καθημερινότητας. Έτσι θα υποδεχτούμε τη νέα σεζόν ξεκούραστοι, με γεμάτες μπαταρίες και ανοιχτοί στις νέες εμπειρίες που μας περιμένουνε.

( Ψυχολόγος, Ξένια Ταραβίρα)


Κυριακή 11 Αυγούστου 2013

ΕΝΥΔΑΤΩΣΗ=ΝΕΡΟ=ΖΩΗ...






Το 50-60% του βάρους του σώματός μας αποτελείται από νερό, το οποίο παίζει ζωτικό ρόλο στη ρύθμιση της θερμοκρασίας, τη διαδικασία της πέψης, τη μεταφορά θρεπτικών συστατικών και σε πολλές άλλες διαδικασίες του σώματος.

Ο μέσος όρος καθημερινής πρόσληψης είναι 2.5 λίτρα για τους άνδρες και 2 λίτρα για τις γυναίκες. Έτσι, εξισορροπείται η «διαρροή» νερού που προκαλείται μέσω της αναπνοής, της εφίδρωσης και της λειτουργίας των νεφρών και του εντέρου. Απώλεια έστω και 2% της απαραίτητης υγρασίας του οργανισμού μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα όπως πονοκέφαλο, έλλειψη συγκέντρωσης, αδυναμία μνήμης και μειωμένη απόδοση.

Το νερό μπορούμε να το προσλάβουμε μέσω της διατροφής μας, τόσο από την πρόσληψη υγρών, όσο και από την κατανάλωση στερεών τροφίμων. Σύμφωνα με τις συστάσεις του Ινστιτούτου Ιατρικής της Ακαδημίας Επιστημών των Η.Π.Α που εκδόθηκαν το 2005, το 20% του νερού το προσλαμβάνουμε καθημερινά μέσα από στερεά τρόφιμα (π.χ. φρούτα, λαχανικά, γιαούρτι, έτοιμες σούπες κ.α.), ενώ το υπόλοιπο 80% προέρχεται από τα υγρά μη αλκοολούχα ροφήματα που καταναλώνουμε, όπως φυσικά το νερό, αλλά και το γάλα, οι χυμοί, ο καφές, το τσάι, τα αναψυκτικά κ.α.

Κάποιες συμβουλές για σωστή ενυδάτωση:

Να έχετε πάντα ένα μπουκαλάκι νερό μαζί σας στη δουλειά, στο σπίτι ή στο δρόμο. Θα σας βοηθήσει να πίνετε περισσότερο όταν το έχετε παντού διαθέσιμο.

Αν δεν σας αρέσει το απλό νερό δοκιμάστε να προσθέσετε μία φέτα λεμόνι ή lime για διαφορετική γεύση.

Προσπαθήστε να πίνετε δροσερό νερό (15° C) είναι πολύ πιο απολαυστικό!

Εάν έχετε σκοπό να αθληθείτε καλό θα είναι να καταναλώσετε νερό πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την προπόνησή σας.

Ξεκινήστε και τελειώστε την ημέρα σας με 1 ποτήρι νερό.

Φτιάξτε ένα πρόγραμμα κατανάλωσης νερού κατά τη διάρκεια της ημέρας (π.χ μαζί με κάθε γεύμα ή ανά 1 ώρα)

Μην ξεχνάτε ότι τα φρούτα και τα λαχανικά καλύπτουν κι αυτά μία ποσότητα από τα υγρά που χρειαζόμαστε!

Δώστε σημασία στα σημάδια της αφυδάτωσης, ειδικά όταν συνδυάζονται με ακραίες κλιματολογικές συνθήκες (π.χ πολύ ζέστη και υγρασία ή κρύο και ξηρή ατμόσφαιρα)




Η σημασία της ενυδάτωσης
Ενισχύουμε την αυτοσυγκέντρωσή μας. Η σωστή ενυδάτωση είναι πολύ σημαντική για τη σωματική και νοητική υγεία. Ο εγκέφαλος αντιπροσωπεύει μόνο το 2% του σωματικού βάρους όμως σε αυτόν διοχετεύεται το 20% της κυκλοφορίας του αίματος.

Η ασφάλειά μας είναι ζωτικής σημασίας. Η αφυδάτωση μπορεί να προκαλέσει πονοκεφάλους, κούραση και απώλεια συγκέντρωσης, επηρεάζοντας τη νοητική εγρήγορση. Οδηγώντας μέσα σ’ ένα ζεστό αυτοκίνητο μπορεί να προκληθεί εφίδρωση με μεγάλες απώλειες νερού και άλατος ή ηλεκτρολυτών.

Παραμένουμε σε εγρήγορση. Πολλοί παράγοντες όπως η πολλή δουλειά, το άγχος, η μεγάλη απόσταση από και προς τον χώρο εργασίας σας και οι κλιματιζόμενοι χώροι μπορούν να επηρεάσουν τη φυσιολογική λειτουργία του σώματός μας και να οδηγήσει σε αυξημένη απώλεια νερού, ακόμα και όταν δεν είμαστε εμφανώς ιδρωμένοι.

Μεγιστοποιούμε την απόδοσή μας. Η αφυδάτωση κατά τη διάρκεια της άσκησης μπορεί να μειωθεί ή και να αποφευχθεί με την κατανάλωση επαρκούς ποσότητας ροφημάτων ή αθλητικών ποτών, πριν ή κατά τη διάρκεια της άσκησης, όταν αναμένεται απώλεια υγρών.


(από HEALTHVIEW.GR)

Τρίτη 23 Ιουλίου 2013

Τελειομανής???? Ποιος εγώ???




Τελειομανία: Μπορεί να ακούγεται σαν κάτι θετικό για τον εαυτό μας, αλλά λίγοι συνειδητοποιούμε ότι είναι ένα πραγματικό ελάττωμα που μας εμποδίζει να προχωρήσουμε. Δες αν ανήκεις κι εσύ στην ομάδα των περφεξιονιστών- δεν είναι νέο κίνημα, είναι η νεύρωση της νέας εποχής.


Τελειομανία:  Η νεύρωση της Νέας Εποχής

Πώς μπορείς να ξέρεις αν είσαι τελειομανής; Ο τελειομανής έχει την πεποίθηση ότι η τελειότητα δεν είναι μόνο κάτι που μπορεί να επιτευχθεί, αλλά πρέπει να επιτευχθεί. Συνήθως δίνει μεγάλη προσοχή στα λάθη, λαμβάνει τις απόψεις των άλλων ως αρνητική κριτική, γενικεύει τις αποτυχίες του σε άλλες καταστάσεις και δεν αφήνει αυτή τη μανία του να τον πάει μπροστά, εμμένοντας σε ασήμαντες λεπτομέρειες. Προσωπικά, είμαι κι εγώ τελειομανής, βάζοντας πάντα υψηλά standards για τον εαυτό μου και μάλλον, αφού διαβάζεις το άρθρο και σε τράβηξε η λέξη «τελειομανία», μοιραζόμαστε το ίδιο ελάττωμα. Ναι, ελάττωμα...



Είσαι Τελειομανής;
Συνήθως μπορείς να καταλάβεις έναν του είδους μας από χιλιόμετρο, απλά επειδή η συμπεριφορά του είναι υπερβολική. Τρεις είναι οι τύποι των τελειομανών: αυτοί που κοπιάζουν για την τελειότητα του εαυτού τους καθορίζοντας υψηλά πρότυπα επιτυχίας, τα οποία καταλήγουν στην εκδήλωση συμπτωμάτων κατάθλιψης και διατροφικών διαταραχών, εκείνοι που αναζητούν την τελειότητα από τους άλλους ανθρώπους απαιτώντας να είναι τέλειοι, με συνέπεια να νιώθουν δυσαρεστημένοι στις διαπροσωπικές σχέσεις, ιδιαίτερα στις σεξουαλικές, εξωτερικεύοντας συχνά συναισθήματα έντονου θυμού και, τέλος, τα άτομα που πιστεύουν ότι οι άλλοι αναμένουν την τελειότητα από τον εαυτό τους εκδηλώνοντας υπερβολικό άγχος, αντιδράσεις κατάθλιψης και συμπτώματα διατροφικών διαταραχών.

Δες τα 10 σημάδια που δείχνουν αν είσαι τελειομανής: 

1.  Σε ενοχλούν ιδιαίτερα και ασκείς δριμεία κριτική για τα λάθη.

2.  Έχεις στόχο να είσαι η καλύτερη σε ό,τι κάνεις, ακόμη κι αν είναι κάτι που δε σε ενδιαφέρει.

3.  Ξοδεύεις πολύ χρόνο, προσπαθώντας έως την τελευταία στιγμή για να φέρεις κάτι στην τέλεια μορφή του. Προτιμάς θα θυσιάσεις την υγεία σου (ξεχνώντας τον ύπνο, το φαγητό κ.λπ.) από το να αφήσεις κάτι να είναι λιγότερο καλό απ' όσο μπορεί να γίνει.

4.  Τα ιδανικά σου είναι απόλυτα. Υπάρχει μόνο άσπρο και μαύρο, δεν ξέρεις τι σημαίνει γκρι.

5.  Είσαι ο πιο σκληρός κριτής του εαυτού σου. Θα στενοχωρηθείς ακόμη και για το πιο μικρό πράγμα που μπορεί να πάει στραβά, σε σημείο που θεωρείσαι νευρωτική.

6.  Σκέφτεσαι για πολύ καιρό τα αποτελέσματα, αν δεν πήγαν όπως είχε πιστέψει. Αναρωτιέσαι γιατί δεν ήταν διαφορετικό το αποτέλεσμα και αν θα μπορούσες να είχες κάνει κάτι για να το αποτρέψεις.

7.  Είσαι αμυντική απέναντι στην κριτική και φοβάσαι την αποτυχία γιατί υπονοεί ότι δεν είσαι τέλεια.

8.  Έχεις μόνο τον τελικό στόχο στο μυαλό σου. Εάν δεν επιτύχεις το στόχο, δεν έχει καμία σημασία τι συμβαίνει καθ' όλη τη διάρκεια της προσπάθειας.

9.  Προσεγγίζεις τα πράγματα με το μότο «όλα ή τίποτα». Εάν η κατάσταση δε σου επιτρέπει να φτάσεις τα standards που έχεις θέσει για τον εαυτό σου, δε θα ξεκινήσεις καθόλου το project, αφού δεν έχει νόημα για σένα να δώσεις χρόνο σε κάτι που δε θα κατακτήσεις εξ ολοκλήρου.

10.  Αντιλαμβάνεσαι κάθε κατάσταση που μπορεί να δώσει σε άλλους την ιδέα ότι δεν είσαι τέλεια.



Τι Οδηγεί στην Τελειομανία

Σε γενικές γραμμές, τρία είναι τα λανθάνοντα χαρακτηριστικά που σου δημιουργούν εμμονή με την τελειότητα. Είτε τα έχεις όλα είτε ένα από αυτά, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι το ίδιο.

Αίσθηση ανασφάλειας Για κάποιους ανθρώπους, η εμμονή αυτή μπορεί να ξεκινήσει εξαιτίας χαμηλής αυτοεκτίμησης και αυτοπεποίθησης. Τα άτομα που έχουν βιώσει τη διάκριση στη νεαρή ηλικία νιώθουν ένα αίσθημα ανεπάρκειας που εκδηλώνεται με την ανάγκη να αποδείξουν εμφανώς τον εαυτό τους μέσα από τις πράξεις και τις επιτυχίες τους. Θέλουν να πείσουν για την αξία τους τόσο τον εαυτό τους όσο και τους άλλους.

Κοινωνικές προσδοκίες Η τελειομανία είναι κάτι που απαιτούν οι άλλοι από σένα. Οικογένεια, καθηγητές, προπονητές, μάνατζερ δημιουργούν ένα περιβάλλον τέτοιο όπου τα επίπεδα απόδοσης πρέπει να είναι υψηλά και η αποτυχία τιμωρείται. Σχολεία και περιβάλλοντα εργασίας που καλλιεργούν τον έντονο ανταγωνισμό και δίνουν αποκλειστική σημασία στην απόδοση και την επιτυχία είναι χώροι όπου αναπτύσσεται η τελειομανία. Παράλληλα, η κοινωνία και τα media αναπαράγουν αυτά τα τέλεια πρότυπα που διακινούνται και παίρνουν μορφή με τη διαφήμιση δημιουργώντας προσδοκίες για την πραγματοποίηση μη ρεαλιστικών ιδεών.

Άγρια επιθυμία για εξέλιξη Απαιτείς και προσδοκάς τελειότητα από τον εαυτό σου. Η τελειομανία είναι το αποτέλεσμα μιας ακόρεστης ανάγκης για εξέλιξη και ανάπτυξη και του να είσαι η καλύτερη που μπορείς. Οτιδήποτε λιγότερο σημαίνει για σένα ότι δεν έχεις αναπτύξει πλήρως τις δυνατότητές σου, που πάει ενάντια στο σκοπό της ζωής.

Τα Βήματα για να Ξεπεράσεις την Τελειοθηρία


Αναγνώρισε τις αιτίες Για να ξεπεράσεις κάθε εμμονή, πρέπει πρώτα να καταλάβεις γιατί την έχεις. Πρέπει να πας πίσω και σκεφτείς πώς έφτασες ως εδώ. Είναι επειδή οι άλλοι είχαν υψηλές προσδοκίες από σένα; Επειδή έχεις συνδέσει την αξία σου ως άνθρωπος με τα αποτελέσματα κάθε σου πράξης; Ή μήπως γιατί κάποιοι υποτιμούσαν τις ικανότητές σου και ένιωθες την ανάγκη να αποδείξεις ποια είσαι; Όποιοι κι αν είναι οι λόγοι, αναγνώρισέ τους. Μόνο έτσι θα συνειδητοποιήσεις ότι δεν καθορίζουν το ποια είσαι.

Δες τη γενική εικόνα Μάθε να χρησιμοποιείς τον κανόνα 80-20 για να σε βοηθά να βλέπεις πότε να σταματάς. Κάθε φορά που μια δραστηριότητα παίρνει πολύ από το χρόνο σου, αναρωτήσου: «Μετράει αυτό που κάνω τώρα στη γενική εικόνα των πραγμάτων;». Αν η απάντηση είναι όχι, ξέχνα το.

Μην είσαι συγκεντρωτική Δείξε εμπιστοσύνη στις ικανότητες των άλλων ανθρώπων και μοίρασε αρμοδιότητες. Εάν δεν μπορούν να κάνουν κάποια συγκεκριμένη δουλειά σωστά, δείξε τους τον τρόπο και βοήθησέ τους, αντί να το αναλάβεις εσύ εξ ολοκλήρου. Το αποτέλεσμα θα είναι η υψηλή παραγωγικότητα της ομάδας σου που θα έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο σ' εσένα.

Ευχαριστήσου τη διαδικασία Το αποτέλεσμα διαρκεί μία στιγμή, δεν προλαβαίνεις να το απολαύσεις. Η διαδικασία όμως είναι το μεγαλύτερο κομμάτι, το ταξίδι που πρέπει να ευχαριστηθείς. Βρες τον τρόπο για να ελαφρύνεις τον κόπο και κάνε τη διαδικασία ευχάριστη για όλους. Παράλληλα, πες ένα «μπράβο» στον εαυτό σου για όλα αυτά που κάνεις – αλλά και ένα «μπράβο» στους συνεργάτες γι' αυτά που έχουν κάνει ως τώρα.

Μη δίνεις υπερβολική έμφαση στα «πρέπει» Η ζωή σου μπορεί να είναι δομημένη πάνω σε έναν ατελείωτο κατάλογο από «πρέπει», από τον οποίο βέβαια απουσιάζουν οι επιθυμίες και οι ανάγκες σου. Θέσε ρεαλιστικούς και εφικτούς στόχους που να βασίζονται στις ανάγκες και τις επιθυμίες σου. Κάτι τέτοιο θα αυξήσει την αυτοεκτίμησή σου.

Αντιμετώπισε τους φόβους (αποτυχία, αποδοκιμασία, λάθη που ίσως κάνεις) που κρύβονται πίσω από την τελειομανία σου ρωτώντας τον εαυτό σου: «Τι φοβάμαι; Ποιο είναι το χειρότερο πράγμα που μπορεί να μου συμβεί;».

Ναι, Έχει Συνέπειες (Όπως Όλες οι Εμμονές)

Η τελειομανία μπορεί να φανεί ως φιλοδοξία. Πολλοί διάσημοι αθλητές, καλλιτέχνες και επιχειρηματίες είναι δηλωμένοι τελειομανείς. Αυτό σημαίνει ότι η ζωή σου είναι μια διαρκή λίστα με επιτυχίες και επόμενους στόχους. Οι τέσσερις πιο κοινές συνέπειες της τελειομανίας:

1. Αναβλητικότητα Σου έχει τύχει να αναβάλλεις κάτι επίτηδες γιατί περιμένεις να βρεις την ιδανική λύση, τον καταλληλότερο χρόνο και τις καλύτερες συνθήκες για να το πραγματοποιήσεις;

2. «Μυωπία» Έχεις συνηθίσει να χρησιμοποιείς πολύ περισσότερο την αριστερή πλευρά του εγκεφάλου σου και δεν αφήνεις τη δεξιά να αναλάβει. Δίνοντας τόση προσοχή στις λεπτομέρειες, χάνεις πολύ εύκολα τη γενική εικόνα. Αυτό σε εμποδίζει να γίνεις σωστή ηγέτης με όραμα.

3. Κακή υγεία και χαμηλή πνευματική εγρήγορση Παραμελώντας τον εαυτό σου για να είσαι πάντα ένα βήμα μπροστά από τα προβλήματα, έχει τις συνέπειές του. Η έλλειψη ύπνου, καλού φαγητού και το διαρκές άγχος συνήθως έχουν ως απόρροια προβλήματα υγείας αλλά και κακής διάθεσης..

4. Δυσκολία στις σχέσεις Λόγω του έντονα κριτικού εαυτού σου, εύκολα αποξενώνεις και τους ανθρώπους γύρω σου. Η αυστηρότητα και η ακαμψία σου δεν είναι το πιο ελκυστικό χαρακτηριστικό σου και δεν είναι εύκολο για τους άλλους να συνδεθούν μαζί σου. Εξάλλου, αυτές τις ουτοπικές ιδέες σου τις φέρνεις και στις σχέσεις σου θεωρώντας ότι μπορούν να φτάσουν στην τελείωση που ονειρεύεσαι, με αποτέλεσμα τη δική σου απογοήτευση και τον εκνευρισμό των υπολοίπων για τις απαιτήσεις σου.



Η Τελειομανία Βλάπτει τις Γυναίκες!

Οι περισσότερες γυναίκες είναι πιθανότερο να νιώθουν αισθήματα ανεπάρκειας, είτε στο σπίτι είτε στη δουλειά τους, λόγω της τελειομανίας που τις διακατέχει. Σε νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα από ψυχολόγους του Πανεπιστημίου Όμπερν της Αλαμπάμα συμπεραίνεται ότι οι γυναίκες, σε υψηλότερο ποσοστό έναντι των ανδρών, αισθάνονται πως δεν ικανοποιούν τις απαιτήσεις που οι ίδιες έχουν θέσει στον εαυτό τους όσον αφορά την οικογένεια και το επάγγελμά τους. Αυτή η τελειομανία μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην επίτευξη ισορροπίας ανάμεσα στις εργασιακές, τις οικογενειακές και λοιπές προσωπικές επιδιώξεις τους, σύμφωνα με τους ερευνητές.


( Από  SHAPE  -Πάτροκλος Παπαδάκης, ψυχολόγος, μέλος του Πανελλήνιου Ψυχολογικού Συλλόγου)

Τετάρτη 10 Ιουλίου 2013

Ευτυχία???... προτάσεις που μπορούν να σας βοηθήσουν.




Προσπαθείτε να χαράξετε μια πορεία για να εκπληρώσετε τα όνειρά σας; Ή μήπως… ζείτε χωρίς πυξίδα ελπίζοντας να βρείτε το δρόμο σας με κάποιον τρόπο;

Ό,τι κι αν ισχύει, αν νιώθετε ότι έχετε φτάσει σε τέλμα, αφήστε την ευτυχία να έρθει στη ζωή σας με τους παρακάτω απλούς τρόπους...

Μην προσπαθείτε να «αγοράσετε» την ευτυχία

Θα νιώθατε ευτυχισμένοι αν είχατε 100 καινούργια ζευγάρια παπούτσια Jimmy Choos ή μια ολοκαίνουργια BMW; Ίσως στην αρχή, αλλά όσο θα περνούσε ο καιρός θα θέλατε «περισσότερα, μεγαλύτερα, καλύτερα και διαφορετικά σε ένα ατέρμονο κυνήγι της μόδας». Τα κέντρα ευχαρίστησης στον εγκέφαλό σας, ζωντανεύουν όταν αγοράζετε κάτι καινούργιο που σας αρέσει πολύ, αλλά στη συνέχεια το συναίσθημα εξασθενεί. Στο κάτω κάτω, αν μπορούσαμε να «αγοράσουμε» πραγματικά την ευτυχία, πολλοί θα το είχαν κάνει ήδη.

Εάν εξακολουθείτε να πιστεύετε ότι τα χρήματα είναι το μυστικό για την ικανοποίηση, σκεφτείτε το εξής: Σύμφωνα με μια έρευνα του Πανεπιστημίου του Illinois, οι μεγαλύτεροι δισεκατομμυριούχοι στην Αμερική και οι φυλές των Μασάι στην Ανατολική Αφρική (απλοί βοσκοί), παρουσιάζουν τα ίδια επίπεδα ευτυχίας, ανεξάρτητα από τις οικονομικές διαφορές τους. Σε απλά Ελληνικά: Το χρήμα δε φέρνει την ευτυχία.

Βγείτε με φίλους

Μπορεί το να δείτε μια ταινία με τους φίλους σας, να σώσει τη ζωή σας; Ίσως ναι, αν σκεφτεί κανείς ότι η μοναξιά είναι μια κατάσταση απειλητική για τη ζωή, που μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο των καρδιακών παθήσεων και της κατάθλιψης.

Η αλληλεπίδραση με φίλους διώχνει το άγχος και απελευθερώνει την ορμόνη ωκυτοκίνη, έναν νευροδιαβιβαστή που καταπραΰνει και ηρεμεί. Ίσως αυτό είναι εν μέρει και ο λόγος που εδώ και αιώνες, άνδρες και γυναίκες βγαίνουν συχνά με φίλες ή φίλους του ίδιου φύλου, ή ασχολούνται με κοινά χόμπι.

Βέβαια, ενώ βοηθά να έχουμε στενούς φίλους, είναι επίσης σημαντικό να αλληλεπιδρούμε και με ανθρώπους έξω από αυτόν τον κύκλο. Κάθε είδος θετικής αλληλεπίδρασης, από το να χαμογελάσουμε στη σερβιτόρα, ή το να κουβεντιάσουμε με το γείτονά μας, μπορεί να τονώσει τη διάθεσή μας.

Απαντήστε στο… κάλεσμα της άγριας φύσης

Ο ζωγράφος Κλοντ Μονέ είπε κάποτε, «Ο πλούτος μου, προέρχεται από τη φύση, την πηγή της έμπνευσής μου». Ακολουθήστε τη συμβουλή του και αποκαταστήστε την επαφή σας με τη φύση. Θα μειώσετε έτσι τα επίπεδα του άγχους σας, θα ενισχύσετε το ανοσοποιητικό σας σύστημα και θα νιώσετε το αίσθημα της ηρεμίας.

Αν δεν έχετε χρόνο για ένα μικρό ταξίδι στη εξοχή, πηγαίνετε για μια βόλτα σε ένα κοντινό πάρκο, για να αποκομίστε παρόμοια οφέλη. Ακόμη και μια ματιά σε έναν δεντρόφυτο δρόμο ή στο μπλε του ουρανού, από το παράθυρο του γραφείου σας, θα ενισχύσει τη διάθεση και την παραγωγικότητά σας.

Κάντε τα μικρά πράγματα να μετράνε

Το ξυπνητήρι σας χτύπησε εγκαίρως για να πάτε στη δουλειά το πρωί. Αν η σκέψη αυτή δε σας γεμίζει χαρά, αναρωτηθείτε τι θα είχε συμβεί αν δεν είχε χτυπήσει καθόλου; Θα είχατε ξυπνήσει αργά, θα τρέχατε να προλάβετε, μπορεί να ξεχνάγατε την τσάντα σας και τελικά να φτάνατε στο γραφείο αναμαλλιασμένοι. Ακόμη χειρότερα, τι θα γινόταν αν δεν ξυπνάγατε καθόλου;

Σε μια τυπική ημέρα, άπειρα πράγματα πάνε όπως είναι προγραμματισμένα: το μπάνιο έχει ζεστό νερό, τα αγαπημένα σας δημητριακά είναι στο ντουλάπι, το αυτοκίνητό σας δουλεύει και ο υπολογιστής σας είναι ανοιχτός. Είμαστε συχνά σε «αυτόματο πιλότο» και δεν εκτιμάμε τα καλά πράγματα γύρω μας. Αντί να μιζεριάζετε, επικεντρωθείτε στα θετικά που είναι ακριβώς μπροστά σας.

Ακολουθήστε τα «πάθη» σας

Τα πάθη μας, μας καθοδηγούν. Αλλά μερικοί από εμάς έχουμε «κολλήσει» τόσο στην καθημερινή ζωή μας, που τα παραμελούμε. Κάντε στον εαυτό σας την εξής ερώτηση: «Αν ο Θεός παρουσιαζόταν και μου έλεγε να ακολουθήσω τα όνειρά μου, τι θα έκανα πρώτα;».

Νιώθετε εγκλωβισμένοι; Ήρθε η ώρα για μια βοήθεια από το παρελθόν. Τι σας άρεσε να κάνετε ως παιδί; Ποιους νιώθετε πραγματικά φίλους σας; Πότε αισθανθήκατε πραγματικά ευτυχισμένοι τελευταία και τι είχε συμβάλει σε αυτό;

Οι απαντήσεις μπορεί να σας βοηθήσουν να ξαναβρείτε τα πάθη σας. Για περισσότερες ιδέες, κάντε μια λίστα με πράγματα που θέλατε πάντα να κάνετε και κάντε τα. Χορέψτε tango, μάθετε γερμανικά, ξεκινήστε αναρρίχηση, γράψτε ένα ποίημα ... οτιδήποτε θέλετε να κάνετε για σας.

Συγχωρήστε τον εαυτό σας

Οι αεροπορικές εταιρείες έχουν ένα όριο, όσον αφορά στις αποσκευές που μπορείτε να έχετε μαζί σας. Κρίμα που δεν μπορούμε να θέτουμε όρια στον εαυτό μας, όταν πρόκειται για… συναισθηματικές αποσκευές. Το να κατηγορούμε τον εαυτό μας για τα λάθη του παρελθόντος, μας αποτρέπει από το να ευτυχήσουμε στο παρόν.

Το «κλειδί» για συγχωρήσουμε τον εαυτό μας, είναι να κατανοήσουμε και να αποδεχθούμε τα λάθη μας και να μάθουμε από αυτά. Πώς μας έχουν κάνει πιο δυνατούς και σοφούς; Χρησιμοποιήστε τα διδάγματα του παρελθόντος για να λάβετε καλύτερες αποφάσεις σήμερα. Η συγχώρεση είναι μια συνεχής διαδικασία. Μπορεί να πάρει μήνες, ακόμη και χρόνια. Αλλά εν τω μεταξύ, εστιάστε στο παρόν.


Ζήστε την κάθε στιγμή

Οι βόλτες για ποτό, οι κοινωνικές εκδηλώσεις ή μια ημέρα άδειας από τη δουλειά, μπορεί να σας κάνουν να περνάτε καλά. Αλλά τι γίνεται με το υπόλοιπο της ζωής σας; Τι γίνεται με το χρόνο που αφιερώνετε στη δουλειά ή σε υποχρεώσεις;

Οι περισσότερες ώρες της ζωής μας, ξοδεύονται σε «εργασίες» που μπορεί να μην έχουμε σκεφτεί, όπως το να βάζουμε βενζίνη, να βρισκόμαστε «κολλημένοι» στην κίνηση, ή στην ουρά στο σούπερ μάρκετ. Ωστόσο, συχνά απορρίπτουμε αυτές τις στιγμές, θεωρώντας πως δεν αποτελούν μέρος της πραγματικής ζωής μας.

Με αυτή την στάση, χάνουμε το 80% της ζωής μας, καθώς, αν υπάρχει κάτι που μοιάζει με μια μαγική σφαίρα, είναι η δυνατότητα να βρισκόμαστε πλήρως παρόντες σε όλα, απολαμβάνοντας κάθε στιγμή της ζωής μας.

Ζείτε τη ζωή σας στο έπακρο;

Ο Τζέιμς Ντιν είπε κάποτε, «ονειρέψου σα να ζεις για πάντα, ζήσε σα να ήταν να πεθάνεις σήμερα». Εκπληρώνετε τις επιθυμίες και τα «θέλω» σας, ή είστε «σκλάβοι» της καθημερινότητας;


Από το  clickatlife.gr

Σάββατο 6 Ιουλίου 2013

Ελιά η Ευλογημένη!!!!




Ο καρπός της ελιάς είναι πολύ βασικός για τη Μεσογειακή διατροφή, τόσο ως εδώδιμος όσο και επειδή από αυτόν παράγεται το ελαιόλαδο. Οι ελιές είναι οι καρποί του ελαιόδεντρου, από τα δημοφιλέστερα προσφάγια των αγροτικών πληθυσμών της Μεσογείου, χρησιμοποιούνται ως ορεκτικά και συνοδεύουν λαδερά φαγητά, σαλάτες και πολλά ορεκτικά εδέσματα. Μετά τη συλλογή τους, καθαρίζονται και τοποθετούνται σε κάδους για εκπίκριση και στη συνέχεια συντηρούνται με αλάτι, σε άλμη, σε ξίδι ή και σε λάδι.        Ανάλογα με το μέγεθος τους, 5 μικρές ελιές ή 3 μεγάλες δίνουν 45 θερμίδες και ισοδυναμούν με ένα κουταλάκι του γλυκού ελαιόλαδο. Είναι επίσης καλή πηγή μονοακόρεστων λιπαρών οξέων.

Οι ελιές είναι πλούσιες σε θρεπτικά συστατικά και συναγωνίζονται με το αγνό παρθένο ελαιόλαδο. Περιέχουν σημαντικές ποσότητες βιταμίνης Α και καροτενοειδών και σε μικρές ποσότητες βιταμίνες Β1, Β6 και Β12. Οι μαύρες ελιές είναι πλουσιότερες σε συνολικές τοκοφερόλες σε σχέση με τις πράσινες και είναι οι μόνες που εμπεριέχουν β-τοκοφερόλες και α-τοκοτριενόλες. Τα ιχνοστοιχεία των ελιών είναι κάλιο, ασβέστιο, φώσφορο, σίδηρο και μαγνήσιο, ενώ αυτά που συντηρούνται σε άλμη περιέχουν μεγάλες ποσότητες νατρίου.  Οι ελιές εξ’ αιτίας της βιταμίνης Α βοηθούν τον οργανισμό στην ανάπτυξη- αναπαραγωγή, όραση, δέρμα και έχει αντικαρκινική δράση ενώ οι τοκοφερόλες έχουν αντιοξειδωτικές ιδιότητες και επίσης αντικαρκινική δράση. Τα μονοακόρεστα λιπαρά οξέα ενισχύουν τη λειτουργία του καρδιο-αναπνευστικού συστήματος και μας προφυλάσσουν από τις καρδιαγγειακές παθήσεις. Αυτοί που πάσχουν από υπέρταση καλό είναι να προσέχουν στην κατανάλωση εξ’ αιτίας του νατρίου (σε αυτές που διατηρούνται σε άλμη).

Το μεταβολικό σύνδρομο χαρακτηρίζεται ως ένα σύνολο διαταραχών όπως η κεντρική παχυσαρκία, η δυσλιπιδαιμία, η υπεργλυκαιμία και η υπέρταση σε ένα άτομο με αποτέλεσμα να αυξάνεται η πιθανότητα εμφάνισης καρδιαγγειακών νοσημάτων και διαβήτη τύπου 2. Επιδημιολογικές μελέτες δείχνουν ότι οι δίαιτες «δυτικού τύπου» αυξάνουν την πιθανότητα για εμφάνιση του μεταβολικού συνδρόμου. Αντίθετα, δίαιτες πλούσιες σε φρούτα, λαχανικά, δημητριακά, ψάρι, ελαιόλαδο και γαλακτοκομικά χαμηλών λιπαρών έχουν προστατευτικό ρόλο. Πρόσφατα, σε δύο μελέτες οι οποίες πραγματοποιήθηκαν στην Ελλάδα και την Ισπανία βρέθηκε ότι όσοι ακολουθούσαν διατροφή πιο κοντά στο μεσογειακό μοντέλο είχαν μειωμένες πιθανότητες εμφάνισης του μεταβολικού συνδρόμου. Μέχρι σήμερα τέσσερις έρευνες σίτισης έχουν εκτιμήσει την επίδραση συγκεκριμένων διατροφικών μοντέλων στο μεταβολικό σύνδρομο. Σε αυτές τις έρευνες μελετήθηκαν οι πιθανότητες εμφάνισης του μεταβολικού συνδρόμου ακολουθώντας ένα συμπεριφοριστικό πρόγραμμα για την εφαρμογή της μεσογειακής διατροφής με μέτρια περιεκτικότητα σε λιπαρά, ένα εντατικό πρόγραμμα παρέμβασης στον τρόπο ζωής με διατροφή πλούσια σε λαχανικά και περιορισμένη σε ζωικά λιπαρά, η δίαιτα DASH (πλούσια σε φρούτα και λαχανικά, χαμηλή σε ζωικά λιπαρά) και δύο μεσογειακές δίαιτες ενισχυμένες με παρθένο ελαιόλαδο ή με ξηρούς καρπούς. Και στις τέσσερις μελέτες βρέθηκε ότι όσοι ακολούθησαν τα παραπάνω διατροφικά μοντέλα είχαν μειωμένες πιθανότητες εμφάνισης του μεταβολικού συνδρόμου σε σχέση με άτομα που ακολουθούσαν δίαιτα μακριά από το μοντέλο της μεσογειακής δίαιτας. Επιπλέον, τα στοιχεία από μία πρόσφατη έρευνα σε υπέρβαρους ασθενείς με ινσουλινοαντίσταση δείχνουν ότι μία δίαιτα πλούσια σε παρθένο ελαιόλαδο σε σχέση με μία δίαιτα χαμηλή σε λιπαρά εμποδίζει την ανακατανομή του σωματικού λίπους από περιφερικό σε σπλαχνικό χωρίς να επηρεάζει το συνολικό σωματικό βάρος. Τα στοιχεία αυτά σε συνδυασμό με τα στοιχεία που έχουμε από μία άλλη πρόσφατη έρευνα στην οποία βρέθηκε ότι όσοι ακολουθούν μεσογειακή διατροφή έχουν μικρότερη περίμετρο μέσης ενισχύουν την άποψη ότι η μεσογειακή διατροφή προστατεύει από το μεταβολικό σύνδρομο.

Πριν από έναν αιώνα περίπου διαπιστώθηκε ότι προσθήκη ελαιόλαδου στο γεύμα βοηθούσε στη μείωση της συγκέντρωσης των γαστρικών υγρών, μείωση της δυσπεψίας και ελάττωση του πόνου, με τη χορήγηση ελαιόλαδου μαζί με χυμό από πορτοκάλι. Νεότερες μελέτες έδειξαν τη θεραπευτική δράση του ελαιόλαδου στο δωδεκαδακτυλικό έλκος και τη βελτίωση της κινητικότητας του παχέως εντέρου. Αντικατάσταση, στο διαιτολόγιο, του ζωικού λίπους με ελαιόλαδο μείωσε κατά 33,4% τα περιστατικά του έλκους του δωδεκαδάκτυλου. Από πολύ παλαιά το ελαιόλαδο χρησιμοποιήθηκε σε τοπικές εφαρμογές κατά των παθήσεων του δέρματος με ικανοποιητικά αποτελέσματα. Φαίνεται ότι ο ρόλος του στην περίπτωση αυτή οφείλεται στη δράση της βιταμίνης Ε. Γνωστός επίσης είναι ο προστατευτικός ρόλος του ελαιόλαδου στο δέρμα από την ακτινοβολία και ο κατευναστικός ρόλος του στους πόνους από νήγματα διαφόρων εντόμων. Οι Christakisetal. (1980) υποστήριξαν ότι το ελαιόλαδο προλαμβάνει ορισμένες ασθένειες του ήπατος και παρουσιάζει αξιόλογη ευεργετική δράση στη θεραπεία του διαβήτη. Επίσης διαπιστώθηκε ότι το ελαιόλαδο εξαιτίας της μεγάλης του περιεκτικότητας στο μονοακόρεστο ελαϊκό οξύ προστατεύει τον οργανισμό από τη δημιουργία θρομβώσεων. Το ελαιόλαδο, ακόμη, επιδρά ευνοϊκά στην ανάπτυξη του κεντρικού νευρικού συστήματος, στη δομή των οστών του εγκεφάλου και του αγγειακού συστήματος και στην κανονική ανάπτυξη των παιδιών. Η ευνοϊκή δράση του ελαιόλαδου στην ανάπτυξη των νεαρών οργανισμών σύμφωνα με τους Crawfordetal. (1980) αποδίδεται στο ρόλο που διαδραματίζει το ελαϊκό οξύ που βρίσκεται σε μεγάλη ποσότητα στο ελαιόλαδο. Επίσης πολύ αξιόλογος είναι ο ρόλος του λινελαϊκού οξέος το οποίο συναντάται στο ελαιόλαδο στην ίδια περίπου περιεκτικότητα με το μητρικό γάλα. Είναι γνωστό ότι το λιπαρά οξέα λινελαϊκό (Δ9,12C18:2) και α-λινολενικό (Δ9,12,15C18:3) είναι απαραίτητα λιπαρά οξέα τα οποία δεν δύνανται να βιοσυντεθούν από τον άνθρωπο και συνιστούν τον προάγγελο βιοσύνθεσης των προσταγλανδινών, των προστακυκλινών και των θρομβοξανών των ομάδων n-6 και n-3. Απρόσκοπτη βιοσύνθεση των ουσιών αυτών σχετίζεται με μειωμένο αριθμό παθήσεων του καρδιοαγγειακού συστήματος του ανθρώπου δεδομέμης της αύξησης της HDL-χοληστερόλης στον ορό του αίματος και συνεπώς μείωσης της παρουσίας αθηρωματικών πλακών στο αίμα (Beare-Rogers 1985; 1988; Aggelisetal. 1987; 1988; Horrobin 1992; Ratledge 1993). Είναι γνωστό επίσης, ότι η υπερκατανάλωση πολυακόρεστων ελαίων ή γενικά ο υπερεμπλουτισμός της δίαιτας με τέτοιες λιπαρές ύλες (πολυακόρεστες), έχει δημιουργήσει πολλά ερωτηματικά και έχουν διατυπωθεί αρκετές επιφυλάξεις. Οι επιφυλάξεις αυτές στρέφονται, κυρίως, στους κινδύνους οι οποίοι μπορεί να δημιουργηθούν από τα προϊόντα οξείδωσης των πολυακορέστων λιπαρών υλών και από την αύξηση των αναγκών του οργανισμού σε βιταμίνη Ε, που είναι συνέπεια της μεγάλης κατανάλωσης πολυακορέστων λιπαρών οξέων. Βεβαίως είναι γνωστό ότι ο ανθρώπινος οργανισμός χρειάζεται οπωσδήποτε τα απαραίτητα πολυακόρεστα οξέα λινελαϊκό και α-λινολενικό και ότι η έλλειψη των οξέων αυτών δημιουργεί σοβαρά προβλήματα. Ιδιαίτερο δε ρόλο, στη διατροφή, δεν έχει το μόνο το αθροιστικό σύνολο των πολυακορέστων λιπαρών οξέων (λινελαϊκό - α-λινολενικό) αλλά η μεταξύ τους σχέση. Ενώ όμως είναι διαπιστωμένη η αναγκαιότητα της παρουσίας των πολυακορέστων λιπαρών οξέων, στη δίαιτα, θα ήταν ίσως παρακινδυνευμένο να δεχτούμε ότι η συνεχής αύξηση της κατανάλωσης πολυακoρέστων ελαίων αποτελεί τη μόνη λύση αφού, όπως προαναφέρθηκε, έχουν εκδηλωθεί προβλήματα από την αυξημένη κατανάλωση τους. Οι Christakisetal. (1980) αποδίδουν την υψηλή βιολογική αξία του ελαιόλαδου στα παρακάτω χαρακτηριστικά του:

v   Καλή σχέση των κορεσμένων και των μονοακορέστων λιπαρών οξέων.

v  Καλή σχέση μεταξύ της βιταμίνης Ε και των πολυακόρεστων λιπαρών οξέων (κυρίως λινελαϊκό οξύ)

v   Παρουσία φυσικών αντιοξειδωτικών ουσιών σε άριστη συγκέντρωση.

v  Παρουσία του λινελαϊκού οξέος σε ποσοστό 10%, περίπου, ποσοστό που βρίσκεται μέσα στα όρια των απαιτήσεων του οργανισμού, σε βασικά λιπαρά οξέα, καλύπτοντας έτσι τις ανάγκες του και όταν το ελαιόλαδο χρησιμοποιείται σαν μόνη πηγή λιπαρών.

v   Μεγάλη περιεκτικότητα σε υδρογονάνθρακα σκουαλένιο, ο οποίος διαδραματίζει ιδιαίτερο ρόλο στο μεταβολισμό.

Συμπερασματικά μπορεί να αναφερθεί ότι το ελαιόλαδο είναι μια σπουδαία λιπαρή ύλη στη διατροφή του ανθρώπου με αναμφισβήτητη βιολογική και θρεπτική αξία.

"Οι ελιές δεν επιβαρύνουν το βάρος μας": αν και το ελαιόλαδο προέρχεται από την ελιά, φαντάζει για τους περισσότερους από εμάς ως πιο επικίνδυνο και επιβαρυντικό για το βάρος μας από τις ελιές. Έτσι, ενώ συχνά ελέγχουμε την ποσότητα του λαδιού που θα προσθέσουμε στο φαγητό ή τη σαλάτα μας, με μεγάλη ευκολία-αλλά και ευχαρίστηση- καταναλώνουμε μια χούφτα ελιές. Δεν πρέπει λοιπόν να παραβλέπουμε το γεγονός ότι 5 μικρές ελιές ή 3 μεγάλες μας δίνουν ακριβώς τις ίδιες θερμίδες με 1 κουταλάκι του γλυκού ελαιόλαδο, δηλαδή 45 θερμίδες. Έτσι, αν και μας προσφέρουν πολύτιμα συστατικά όπως βιταμίνες (Α και Ε), καροτένια και στοιχεία όπως ασβέστιο, φώσφορο, σίδηρο και μαγνήσιο, παράλληλα είναι μια καλή πηγή λίπους που πρέπει να προσέχουμε.

Το ελαιόλαδο δεν λείπει και δεν πρέπει να λείπει από κανένα σπίτι. Χρησιμοποιείται ωμό με πολλούς τρόπους, στις σαλάτες, στο ψωμί, στους ντάκους κλπ. Ο πλούσιος χυμός της ελιάς αναβαθμίζει τις ωμές ή βραστές σαλάτες σε ένα υπέροχο έδεσμα. Χρησιμοποιείται επίσης σε πολλά πιάτα και ιδιαίτερα στα λαδερά φαγητά, αναδεικνύοντας τη γεύση και το χρώμα των υπόλοιπων υλικών. Τα λαδερά έχουν ως γνωστό ξεχωριστή θέση στο ελληνικό τραπέζι. Το ελαιόλαδο χρησιμοποιείται επίσης και στο τηγάνι για πατάτες, ψάρια, κρεατικά, ομελέτες , τυρόπιτες, χορτόπιτες  κλπ.

Είναι σήμερα γνωστό ότι η θρεπτική και βιολογική αξία του "πρασίνου χρυσού" συνίσταται στη βέλτιστη αναλογία των χημικών του συστατικών. Το ελαϊκό οξύ -το οποίο φέρει το όνομα του από την αφθονία του στο λάδι (74% κ.β.) είναι το μόνο ακόρεστο λιπαρό οξύ που είναι απαραίτητο στον οργανισμό μας χωρίς όμως να συντίθεται σ' αυτόν. Τα μονοακόρεστα λιπαρά οξέα που περιέχει μειώνουν το επίπεδο της "κακής" 1-01- (χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεϊνες) χωρίς να επηρεάζουν το επίπεδο της "καλής" ΗDL (υψηλής πυκνότητας λιποπρωτεϊνες), οι οποίες βοηθούν τη μεταφορά της χοληστερόλης από το αίμα, με αποτέλεσμα τη μείωση του επιπέδου της χοληστερόλης. Περιέχει αντιοξειδωτικές ουσίες, όπως είναι οι τοκοφερόλες (βιταμίνη Ε), η βιταμίνη Κ, τα φλαβονοειδή και οι αρωματικές φαινόλες, οι οποίες παρέχουν έναν αμυντικό μηχανισμό που καθυστερεί το γήρας, προλαμβάνει την καρκινογένεση, την αθηροσκλήρωση, τις δυσλειτουργίες του συκωτιού και τις φλεγμονές.

ΟΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΙΑΣ


Από το 4000 π.Χ. ήταν γνωστή η χρήση του ελαιολάδου για θεραπευτικούς σκοπούς. Ο Αριστοτέλης μελέτησε το ελαιόδενδρο και ανήγαγε την καλλιέργεια του σε επιστήμη. Ο Σόλων (639-559 π.Χ.) πρώτος νομοθέτησε την προστασία του. Ο Όμηρος το παρομοίασε με "χρυσό υγρό". Ο Ιπποκράτης, ο πατέρας της Ιατρικής, το περιγράφει σαν το "τέλειο θεραπευτικό". Στις διασωθείοες εργασίες του αναφέρονται περισσότερες από 60 φαρμακευτικές και ιατρικές χρήσεις του ελαιολάδου. Αυτές περιλαμβάνουν δερματολογικές ασθένειες, μυϊκούς πόνους, θεραπεία του έλκους και της χολέρας, φλεγμονές των ούλων, αϋπνία, ναυτία, πυρετό και στομαχικούς πόνους. Ο Διοσκουρίδης ονομάζει το ελαιόλαδο "προς την εν υγεία χρήσιν άριστον". Αναφέρει ποικίλες θεραπευτικές ιδιότητες κατά του έρπητος και της άφθας. Έχει θερμαντικές ιδιότητες, καταπολεμά την ουλίτιδα και διευκολύνει τη λειτουργία του παχέος εντέρου. Αναφέρει επίσης ότι το ελαιόλαδο από τις άγριες ελιές είναι στυπτικό, ευεργετικό για τις κεφαλαλγίες και την καταπολέμηση της πιτυρίδας. Σήμερα η επιστημονική έρευνα, εκτός του ότι επιβεβαιώνει αυτές τις χρήσεις, ανακαλύπτει και νέες χρήσεις του πράσινου χρυσού. Για παράδειγμα αναφέρονται, η επιβράδυνση της γήρανσης του εγκεφάλου, των εσωτερικών οργάνων και των ιστών, η βοήθεια στη μάχη εναντίον του καρκίνου του στήθους και άλλων καρκίνων, όπως και εναντίον του διαβήτη και του πεπτικού έλκους. Οι αρχαίοι Έλληνες θεραπευτές  χρησιμοποιούσαν ελαιόλαδο για να επουλώσουν πληγές, για να θεραπεύσουν την αϋπνία, τη ναυτία, τη χολέρα. Επίσης, το χρησιμοποιούσαν για να μαλακώσουν το δέρμα τους ή το έβαζαν στα μαλλιά τους για να είναι υγιή και λαμπερά. Το ελαιόλαδο είναι το «μυστικό της μακροζωίας» των Κρητικών.





Η ελιά κρύβει φάρμακα

Στα φύλλα, στον πυρήνα και στον φλοιό των ελαιόδεντρων περιέχονται σε ποσότητες ουσίες που θωρακίζουν την καρδιά από τη στεφανιαία νόσο, ενώ έχουν και ευεργετική δράση στα κύτταρα του σώματος. Προστασία στην καρδιά και στα αγγεία παρέχει η ελιά. O βιολογικός αυτός «θησαυρός» περιέχει φυσικά συστατικά με ισχυρή αντιοξειδωτική δράση, τα οποία συμβάλλουν θετικά στην αντιμετώπιση νοσημάτων του καρδιοαγγειακού συστήματος. Στα φύλλα, στον πυρήνα και στον φλοιό της ελιάς περιέχεται σε μεγάλες ποσότητες το συστατικό ελευρωπαϊνη. H ουσία αυτή είναι «ασπίδα» για την καρδιά, τόσο στη στεφανιαία νόσο όσο και στην καρδιοτοξική δράση που προκαλούν κάποια αντικαρκινικά φάρμακα. Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξε ομάδα επιστημόνων της B Πανεπιστημιακής Kαρδιολογικής Kλινικής του νοσοκομείου «Aττικόν», ύστερα από πολυετείς έρευνες στο πειραματικό εργαστήριο, σε συνεργασία με τη Φαρμακευτική Σχολή του Πανεπιστημίου της Aθήνας.

Tα ευρήματα της μελέτης παρουσίασαν ο διευθυντής της Kλινικής, καθηγητής Kαρδιολογίας κ. Δημήτρης Kρεμαστινός, η καθηγήτρια κ. Eυαγγελία Kρανιά και οι αναπληρωτές καθηγητές κ. Eυστάθιος Hλιοδρομίτης και Iωάννης Λεκάκης, με αφορμή το 2ο Eτήσιο Διεθνές Συνέδριο «Eξελίξεις και Προοπτικές στην Kαρδιολογία». Aναφερόμενοι στη δράση της ελιάς, οι επιστήμονες είπαν ότι η φυσικός αυτός καρπός περιέχει φαινόλες με ευεργετική δράση. Aπό τη μία, προστατεύουν τα κύτταρα του σώματος από ισχυρά δραστικές ουσίες, όπως οι ελεύθερες ρίζες, οι οποίες συνδέονται με εκδήλωση χρόνιων ασθενειών, όπως ο καρκίνος και τα καρδιαγγειακά νοσήματα. Aπό την άλλη, ασκούν αντιλιπιδαιμική δράση, περιορίζοντας τη χοληστερίνη και τα τριγλυκερίδια.

Tο εντυπωσιακό είναι ότι, σύμφωνα με τους ερευνητές, την πιο μεγάλη προστασία παρέχουν τα τμήματα της ελιάς που πετάμε, δηλαδή το κουκούτσι, ο φλοιός και το φύλλο του δένδρου.  Aπό τις μελέτες προέκυψε ότι η δράση τους είναι τόσο σοβαρή, που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί με δύο τρόπους. O ένας είναι να υπάρξει επεξεργασία και παρασκευή συμπληρωμάτων διατροφής, τα οποία θα μπορούσαν να καταναλώνουν για προληπτικούς λόγους και υγιείς.  O άλλος θα ήταν να δημιουργηθεί φάρμακο το οποίο θα μπορούσε να χορηγείται από το στόμα ή και παρεντερικά σε ανθρώπους με καρδιολογικό πρόβλημα, ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος ισχαιμικών επεισοδίων. Tο ίδιο σκεύασμα θα είχε προστατευτική δράση και σε καρκινοπαθείς, οι οποίοι ακολουθούν θεραπεία με ογκολογικά φάρμακα, τα οποία είναι τοξικά για την καρδιά.

Παρασκευή 5 Ιουλίου 2013

Coco Chanel... ο Θρύλος ....






Η Κοκό Σανέλ (Coco Chanel, ψευδώνυμο της Γαλλίδας Γκαμπριέλ Σανέλ, γαλλ.Gabrielle Bonheur Chanel) ήταν μια από τις διασημότερες σχεδιάστριες μόδας του 20ού αιώνα (19 Αυγούστου 1883 - 10 Ιανουαρίου 1971). Το 1909 άνοιξε το πρώτο της κατάστημα στο Παρίσι, με γυναικεία καπέλα. Ίδρυσε ομώνυμο οίκο μόδας που παραμένει στην επικαιρότητα μέχρι σήμερα. Το 1923 δημιούργησε το άρωμα Σανέλ νούμερο 5 και εφηύρε το μικρό μαύρο φόρεμα.
Μόνο το όνομά της είναι αρκετό για να οριστεί ένα ζευγάρι παπούτσια, ένα ταγέρ, μία ατζέντα, ένα άρωμα, ένα κόσμημα, ένα ολόκληρο look. Προσδίδει prestige, ποιότητα, άμεμπτο γούστο και αλάνθαστο στυλ. Είναι μια υπογραφή αρτιότητας. Η Coco Chanel είχε ελάχιστη υπομονή και πολύ ταλέντο. Δε θα μπορούσε να καταφέρει τίποτα λιγότερο. Η Gabrielle Bonheur "Coco" Chanel (19 Αυγούστου 1883 – 10 Ιανουαρίου 1971) ήταν πρωτοποριακή γαλλίδα σχεδιάστρια μόδας, της οποίας η μοντέρνα και νεωτεριστική φιλοσοφία, οι εμπνευσμένες γυναικείες μόδες - από τις αντρικές - και η αναζήτηση της πολυτελούς απλότητας, την έκαναν αναμφισβήτητα τη σημαντικότερη φιγούρα στην ιστορία της μόδας του 20ου αιώνα. Η επιρροή της στην υψηλή ραπτική ήταν τόση, (μέχρι το θάνατό της, στα 87 της, η γαλλίδα σχεδιάστρια κατόρθωσε να εγκαθιδρύσει τον εαυτό της ως το σημαντικότερο και ίσως το μοναδικό ρυθμιστή της μόδας του 20ου αιώνα), που ήταν το μόνο πρόσωπο στον τομέα της που αναφερόταν στο περιοδικό TIME, ανάμεσα στους 100 ανθρώπους με τη μεγαλύτερη επηροή στον 20ο αιώνα.
Μια γυναίκα μπροστά από την εποχη της, στην πραγματικότητα, ίσως η πρώτη γυναίκα στο κινημα απελευθέρωσης των γυναικών. Η φήμη της Chanel και το ύφος της, παρέμειναν περισσότερο από τη ζωή της. Η Chanel, βέβαια, δεν θα προσδιόριζε ποτέ τον εαυτό της ως φεμινιστρια, στην πραγματικότητα περισότερο μίλαγε για θυληκότητα παρά για φεμινισμό, παρόλα αυτά η δουλειά της είναι αδιαμφισβήτητα μέρος της απελευθέρωσης των γυναικών. Στάθηκε σωσήβια λέμβος για τις γυναίκες, όχι μία, αλλά δύο φορες, κατά τη διάρκεια δυο ξεκάθαρα διαφορετικών περιόδων, που χώριζαν πολλές δεκαετίες: τη δεκαετία του 1920 και τη δεκαετία του 1950. Όχι μόνο έκανε αποδεκτά νέα στυλ και υφάσματα, αλλά έκανε μόδα την ανάγκη και την απροκάλυπτη ανυπακοή. Επειδή δεν άντεχε οικονομικά τα μοδάτα ρούχα της περιόδου, τα απέρριψε και έφτιαξε δικά της, χρησιμοποιώντας σπορ jackets και γραβάτες, που μόνο οι άντρες φορούσαν στην καθημερινότητά τους.
Δεν είναι τυχαίο ότι συσχετίστηκε με το μοντερνο κινημα συμπεριλαμβανομένων των Diaghilev, Picasso, Stravinsky και Cocteau. Όπως αυτοί οι καλλιτέχνες, έτσι και η ίδια ήταν αποφασισμένη να σπάσει τους παλαιούς κώδικες και να βρει ένα τρόπο να εκφράσει τον εαυτό της. Ο Cocteau κάποτε είπε γι’ αυτήν ότι «ήταν κάτι σαν θαύμα, δούλεψε στον κόσμο της μόδας με κανόνες οι οποίοι είχαν αξία μόνο για τους ζωγράφους, τους ποιητές και τους μουσικούς».
Οι καινοτομίες της είναι βασικά κομμάτια της γκαρνταρόμπας πολλών γενεών γυναικών: τα jersey ταγέρ και φορέματα, τα ντραπέ τουρμπάνια, τα πουκάμισα, οι πλισέ φούστες, τα γυναικεία πουλόβερ, οι μπλούζες χωρίς γιακά, τα τουιντ (πλεχτά) ταγέρ, τα blazer, οι δίχρωμες (μπεζ με μαύρη μύτη) γόβες χωρίς φτέρνα, τα strapless φορέματα, οι καμπαρντίνες... Δημιουργησε, επίσης, το μικρο μαυρο φορεμα, τη ζωνη-αλυσιδα, το αρωμα Νο.5, το total look, τα κοσμηματα στα ρουχα, το κασμιρενιο καρντιγκαν, την καπιτονέ τσάντα με την αλυσίδα, τις γυναικείες πυτζάμες (τις οποίες κατόρθωσε να κάνει και κοινωνικά αποδεκτές), το unisex στυλ, το gypsy look και τα γυναικεία παντελονια, ενώ, επίσης, αυτή ήταν που καθιέρωσε το μαυρισμα και τα κοντα μαλλια στις γυναίκες.
Η σχεδιάστρια χρησιμοποίησε, επίσης, τα ζωηρά χρώματα και τα θηλυκά τυπωμένα σιφόν στα σχέδιά της που αφορούσαν στην πρωινή ενδυση. Τα βραδινά της σύνολα ακολούθησαν τη μακριά και λεπτή γραμμή για την οποία η σχεδιάστρια ήταν γνωστή, αλλά και το ενσωματωμένο τούλι, τη δαντέλλα, και τα διακοσμητικά στοιχεία που μαλακώνουν και κανουν ρομαμαντικότερο το ένδυμα.
Τα γεγονοντα της ζωής της Coco Chanel δείχνουν ότι αναγνώρισε από νωρίς, κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας της, ότι η κοινωνία και η μόδα συνδέονται άμεσα και περίπλοκα μεταξύ τους. Τα παθιασμένα ενδιαφέροντα της σχεδιάστριας ενέπνευσαν τις μόδες της. Το διαμέρισμά της και ο ιματισμός της ακολουθούσαν την αγαπημένη της χρωματική παλέτα, σκιές του μπεζ, του μαύρου και του λευκού. Αντικείμενα από τη συλλογή τέχνης της και τα θεατρικά ενδιαφέροντά της, της παρείχαν την κατάλληλη έμπνευση για τα θέματα των collections της. Όταν η Chanel παρευρέθηκε σ’ ένα χορό μεταμφιεσμένων, ντύθηκε σαν μια φιγούρα από πίνακα του Watteau και αργότερα ξαναδούλεψε αυτό το κοστούμι και το μετέτρεψε σε γυναικείο κοστούμι.
Η Chanel, επίσης, εμπνεόταν για τις δημιουργίες της από την καθημερινότητα και την προσωπική της ζωή. Κατά τη διάρκεια του δεσμού της με τον Etienne Balsan εμπνεύστηκε τα σύνολα ιππασίας, ενώ η συμβίωσή της με το δούκα του Γουέστμινστερ, την οδήγησε σε μια αγγλική περίοδο - που κατόρθωσε να την εισάγει στους κλειστούς υψηλους κύκλους της κοινωνίας. Η συνεχής ανάγκη για υψηλή ραπτικη και τα χρήματα για τη χρηματοδότησή της, βρισκονταν εκεί στις αίθουσες χορού και στα σαλόνια του Παρισιού. Και η αυξανόμενη φήμη της Chanel ως πρωτοποριακής σχεδιάστριας, ενδυνάμωσε την επιθυμία της υψηλής κοινωνίας να την συμπεριλάβει στους κύκλους της. Η κοινωνία, άλλωστε, πάντα αγαπά να βρίσκεται κοντά στην δημιουργικότητα.
«Δεν μπήκα στην κοινωνία αυτή επειδή έπρεπε να σχεδιάσω ρούχα. Σχεδίασα ρούχα, ακριβώς επειδή μπήκα στην κοινωνία αυτή. Επειδή ήμουν η πρώτη που έζησε τη ζωή αυτού του αιώνα» είχε πει η ίδια η Chanel.
Αργότερα, προσέλαβε ρώσσους μετανάστες από τον φιλικό της κύκλο, για να εργαστούν στο εργαστήριο κεντήματός της, δημιουργώντας, έτσι, σχέδια που μπορούσαν να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις της. Γνωστή για την ανηλεή τελειομανία της, είτε στο σχέδιο, είτε στην εφαρμογή, αλλά και για τις ισχυρές απόψεις της σε κάθε θέμα γούστου, η Chanel δημιούργησε τα ρούχα της έχοντας σαν αρχή την προσωπική της πεποίθηση.
Το κοφτερό μυαλό της φαίνεται σε κάθε δημιουργία της. Από τη χρήση των logos, μέχρι τη βαθιά κατανόηση της δύναμης της προσωπικότητας και των πακέτων συσκευασίας. Ακόμα, για τη Chanel ήταν πολύ σημαντικο το να αντιγραφεται.
Η Coco Chanel δεν ήταν απλά μπροστά από την εποχή της. Ήταν μπροστά από τον ίδιο της τον εαυτό. Εάν κάποιος κοιτάξει τις δουλειές των σύγχρονων σχεδιαστών μόδας, τόσο διαφορετικών μεταξύ τους, όπως οι Tom Ford, Helmut Lang, Miuccia Prada, Jil Sander και Donatella Versace, βλέπει ότι πολλές δημιουργίες τους αντανακλούν τις δικές της δημιουργίες. Αποδεικνύεται, δηλαδή, πως το γούστο της και η αίσθηση του στυλ που διέθετε, υπερπηδούν τη μόδα του σήμερα.

Βιογραφικά στοιχεία

Γεννημένη στο Saumur, στην κοιλάδα Loire της Γαλλίας, η Chanel επέζησε μιας πενιχρής παιδικής ηλικίας και μιας αυστηρής, μοναχικής εκπαίδευσης. Η Chanel μεγάλωσε σε ένα γαλλικό ορφανοτροφείο. Το απλοϊκό και άκαμπτο φόρεμα των καλογριών και το περιβάλλον αυτο επηρέασαν τα σχέδια της. Οι δυσκολίες της νεαρής ζωής της, την ενέπνευσαν να ακολουθήσει έναν ριζικά διαφορετικό τρόπο ζωής, πρώτα πάνω στο σανίδι, όπου απόκτησε το παρατσούκλι "Coco" και έπειτα ως κατασκευάστρια και πωλήτρια γυναικείων καπέλων.
Παρολο που η Coco δεν είχε αριστοκρατική καταγωγη, το 1912 γνωρισε την ευπορη κοινωνια όταν γνωρισε τον Arthur "Boy" Capel, που την βοηθησε να ανοιξει το πρωτο της καταστημα καπέλων το 1913, ακολουθούμενο από ένα ακόμα στην τουριστική πόλη Deauville. Πωλώντας καπέλα και μια περιορισμένη γραμμή ενδυμάτων, τα καταστήματα Chanel ανέπτυξαν μια αφιερωμένη πελατεία που έκανε γρήγορα το πρακτικό, αθλητικό της ντύσιμο, μεγάλη επιτυχία. Ένα μεγάλο μέρος του ιματισμού Chanel ήταν φτιαγμένο από jersey, μια επιλογή υφάσματος ασυνήθιστη και εμπνευσμένη. Έως ότου αρχίσουν οι σχεδιαστές να δουλεύουν με το jersey, αυτό συνήθως εβρισκε εφαρμογή σε αντρικά εσώρουχα. Με την οικονομική της κατάστασή επισφαλή κατά τα πρώτα έτη της σχεδιαστικής της σταδιοδρομίας, η Chanel προτίμησε το jersey πρώτιστα για το χαμηλότερο κόστος του. Οι ιδιότητες του συγκεκριμένου υφάσματος, εντούτοις, διασφάλισαν τη συνέχεια της χρήσης του από τη σχεδιάστρια ακόμα και όταν η επιχείρησή της έγινε κερδοφόρα. Το ύφασμα έπεφτε ωραία και ταίριαζε στα σχέδια της Chanel, που ήταν απλά, πρακτικά, και συχνά εμπνεσμένα από την αντρική ένδυση, ειδικά από τις στολές που επικράτησαν κατά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, που ξέσπασε το 1914. Απ΄τη στιγμή που οι «έχοντες συνείδηση μόδας» πελάτες της πήγαν στο Παρίσι, στην αρχή του πολέμου, οι boutiques Chanel στο Deauville και στο Biarritz άρχισαν να ακμάζουν. Μαζί, αυτά τα δύο καταστήματα απασχόλησαν πάνω από 300 άτομα. Το νέο στυλ της Chanel, με τις boxy γραμμές και τις κοντές φούστες, που επέτρεπε στις γυναίκες να αφήσουν τους κορσέδες πίσω τους, τις ελευθέρωνε κινησιολογικά, για τις πρακτικές δραστηριότητες που γίνονται απαραίτητες από τον πόλεμο. Τα στοιχεία αυτών των πρόωρων σχεδίων έγιναν σφραγίδες του στυλ Chanel. Η Chanel έννοιωσε μεγάλη υπερηφάνεια ως γυναίκα στο σχεδιασμό για άλλες γυναίκες, και μέχρι το 1919, στην ηλικία τριάντα δύο, απόλαυσε τεράστια επιτυχία, με πελάτες σε όλο τον κόσμο. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η Chanel δημιούργησε το -σε όλο τον κόσμο διάσημο- άρωμα της, το Νο 5. Σύντομα κατόπιν, στις αρχες του 1920 κατά την διαρκεια της μεγαλης οικονομικης κρισης, με την οικονομικη βοηθεια του Capel, μετέφερε τον οίκο ραπτικής της στο Παρίσι, στην οδό Cambon 31, ο οποίος παραμένει το κέντρο των διαδικασιών της επιχείρησης Chanel, ακόμα και σήμερα. Η Coco Chanel εισήγαγε τις πλεκτές ζακέτες το 1925 και το «μικρό μαύρο φόρεμα» το 1926. Το 1931,η Chanel μισθώθηκε από τον Samuel Goldwin για ένα εκατομμύριο δολάρια για να ντύσει τα αστέρια του, συμπεριλαμβανομένων των Kathrine Hepburn, Grace Kelly, Elizabeth Taylor και Gloria Swanson. Αυτό διήρκησε λίγο, εντούτοις, διότι πολλές στάρλετ της εποχής αρνήθηκαν την υπηρεσία της. Αργότερα εκείνη τη δεκαετία, πίσω στη γεννετηρα της, η Chanel σχεδίασε και ανέπτυξε μια σειρά κοσμήματων που εμπνεύστηκε από το «art deco» κινημα της τέχνης της δεκαετίας του 1930. Το 1939, μετά από την πτώση του Παρισιού, η Chanel έκλεισε τις boutiques της και πέρασε τα επόμενα δεκαπέντε έτη της ζωής της στην Ελβετία -όπου εξορίστηκε- λόγω της σχεσης της με έναν ναζιστικό ανώτερο υπάλληλο. Το 1954, η επιστροφή της την αποκατέστησε στην κορυφή της υψηλής ραπτικής. Η Chanel αποφάσισε να βελτιώσει τα σχεδία της δεκαετίας του 1930. Ο φυσικός, casual ιματισμός της, συμπεριλαμβανομένου του κοστουμιού Chanel, για άλλη μια φορά τράβηξε την προσοχή - και τα πορτοφόλια - των γυναικών. Εισήγαγε τα μεσάτα σακάκια και τα παντελόνια καμπάνα για τις γυναίκες. Μερικοί λένε ότι η δημοτικότητα του «new look» του Dior αηδίασε την Chanel και της έδωσε την έμπνευσή που ήταν από καιρό μουδιασμένη. Αλλη μια φορά, τα σχέδια Chanel άκμασαν και πλέον αγκαλιάστηκε από τις στάρλετ του Hollywood. Στην πραγματικότητα, η Chanel ξόδεψε ένα μεγάλο μέρος της δεκαετίας του 1950 και της δεκαετίας του 1960 εργαζόμενη για τα διάφορα στούντιο του Hollywood, ντυνοντας σταρς όπως η Audrey Hepburn και η Anne Baxter. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου τα σχεδια της έγιναν πολύ δημοφιλή, ειδικά στις Ηνωμένες Πολιτείες. Εκτός από τη δουλειά της στην υψηλή ραπτική, σχεδίασε επίσης κοστούμια για θεατρικά, όπως την Αντιγόνη του Cocteau (1923) και το Oedipus Rex (1937), όπως επίσης και κοστούμια ταινιών, συμπεριλαμβανομένου του La Regle de Jeu του Renoir. Η Katharine Hepburn πρωταγωνίστησε το 1969 στο Broadway στο musical Coco, που ήταν βασισμένο στη ζωή της Coco Chanel. Πέθανε μόνη, στη Λοζάνη της Ελβετίας το 1971. Πριν από το θάνατό της, ένα κοστούμι της ή μια βραδυνη τουαλέτα της στοιχίζε τουλάχιστον $12.000.

Ένα Πρότυπο Στυλ (Style Icon)

Ο τρόπος ζωής της Chanel, την τροφοδότησε ιδέες για το πώς οι σύγχρονες γυναίκες πρέπει να δείχνουν, να ενεργούν και να ντύνονται. Η λεπτή, αγορίστικη φιγούρα της και και τα κοντά της μαλλιά έγιναν ιδανικό, όπως και το μαυρισμένο δέρμα της, ο δραστήριος τρόπος ζωής της και η οικονομική ανεξαρτησία της. Σε όλη τη σταδιοδρομία της, η Chanel πέτυχε στη συσκευασία και το μάρκετινγκ των προσωπικών της τοποθετήσεων, στυλ και ύφους, γεγονός που την κάνει έναν βασικό ρυθμιστή του γυναικείου γούστου καθ' όλη τη διάρκεια του εικοστού αιώνα. Ήταν για μια ολόκληρη κοινωνία ένα παράδειγμα προς μίμηση. Πιο συγκεκριμένα..
Τα παντελόνια καμπάνες
Στην περίπτωση αυτή καθοριστικός παράγοντας ήταν η πρακτικότητα. Η Chanel φορούσε παντελόνια καμπάνα στη Βενετία για να μπαινοβγαίνει ευκολότερα στις γόνδολες και έτσι ξεκίνησε μια επανάσταση στο σχεδασμό των παντελονιών.
Τα κοντά μαλλιά
Η επανάσταση αυτή, ήρθε απλά τυχαία. Αφού έκαψε τα μαλλιά της, τα έκοψε εντελώς και έκανε μία εμφάνιση στο Παρίσι, αρχίζοντας την τρέλλα με τα κοντοκουρεμένα μαλλιά. Όπως πάντα, κάθε ιδέα της Chanel προκαλούσε σεβασμό. Και το σημαντικότερο...
Το μαύρισμα από τον ήλιο
Αυτή ήταν, ίσως, η μεγαλύτερη ανατροπή που η σχεδιάστρια κατάφερε και μάλιστα άθελά της. Από την εποχή του Shakespeare ακόμα, πριν από τη βιομηχανική επανάσταση, το λευκό δέρμα δήλωνε την υψηλή κοινωνική θέση. Η Ελισάβετ η 1η πέθανε από τα άσπρα καλλυντικά μολύβδου. Στην Ευρώπη, κατά τη διάρκεια ενός μεγάλου μέρους του 18ου και του 19ου αιώνα, το λευκό, άσπιλο δέρμα θεωρήθηκε ελκυστικό, ειδικά στις γυναίκες, δεδομένου ότι το μαυρισμένο δέρμα συνδέθηκε με τη χειρωνακτική εργασία σε ένα αγρόκτημα ή στην ύπαιθρο. Η κατοχή του λευκού δέρματος δήλωνε ότι κάποιος ήταν αρκετά πλούσιος ώστε να μισθώνει άλλους για να κάνουν χειρωνακτική εργασία. Μετά την εμμονή δύο αιώνων, λοιπόν, το γεγονός αυτό έπρεπε να αλλάξει και άλλαξε όταν η Coco Chanel απόκτησε τυχαία ένα σκοτεινό μαύρισμα, κατά τη διάρκεια των διακοπών της στη γαλλική Riviera στη δεκαετία του 1920, αναφλέγοντας τη μανία μεταξύ των λευκών για το μαυρισμένο δέρμα. Μέχρι τη δεκαετία του 1960, η προηγούμενη κοινωνική σημασία ενός μαυρίσματος είχε αντιστραφεί και το επιχαλκωμένο δέρμα μεταξύ των λευκών δήλωσε συχνά την υψηλή κοινωνική θέση, τον πλούτο και την υγεία, ενδεχομένως για τον αντίθετο λόγο. Τώρα που οι περισσότερες εργασίες γίνονται μέσα σε κλειστούς χώρους, το μαύρισμα για τους λευκούς υποδηλώνει πλούτο, εφόσον απαιτείται ελεύθερος χρόνος για να το αποκτήσουν.

ΠΩΣ ΘΑ ΣΤΟΛΙΣΕΙΣ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΟΥ ΜΕ ΧΑΜΟΓΕΛΟ...



Ευτυχώς, υπάρχουν πολλοί τρόποι για να ανεβάσεις την πεσμένη σου διάθεση. Δοκίμασε ένα συνδυασμό των παρακάτω φυσικών αντικαταθλιπτικών στρατηγικών και το χαμόγελο θα επανεμφανιστεί στο πρόσωπό σου.



Γέμισε το τραπέζι σου με θαλασσινά

Τα θαλασσινά περιέχουν σε αφθονία δύο είδη ω-3 λιπαρών οξέων: το εικοσιπεντανοϊκό οξύ (EPA) και το δοκοσαεξανοϊκό οξύ (DHA). Στους ανθρώπους, τα υψηλά επίπεδα DHA συνδέονται και με υψηλά επίπεδα ντοπαμίνης και σεροτονίνης, των ίδιων χημικών του εγκεφάλου, την αύξηση των οποίων στοχεύουν τα αντικαταθλιπτικά χάπια. Παράλληλα, όπως έχει φανεί στα ζώα, η έλλειψη DHA συνδέεται με συμπτώματα κατάθλιψης. Όποιος δεν καταναλώνει ψάρια και θαλασσινά αντιμετωπίζει υψηλότερο κίνδυνο κατάθλιψης, άγχους κι ευερεθιστότητας.

Κατανάλωνε ψάρια, όπως ο σολομός και ο κολιός, τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα, διαφορετικά φρόντισε να λαμβάνεις ένα συμπλήρωμα ω-3. Είναι σημαντικό το συμπλήρωμα να περιέχει αναλογία ΕΡΑ και DHA της τάξεως του 2 προς 1, αφού το ΕΡΑ φαίνεται να έχει μεγαλύτερη επίδραση από το DHA στη διάθεση και τη συμπεριφορά, σύμφωνα με τον Πάρις Κιντ, ειδικό σε θέματα διατροφής. Χρειάζεται όμως υπομονή. Απαιτούνται 8-12 εβδομάδες για να αισθανθείς βελτίωση.

Ανέβα στα ουράνια με θεϊκά αρώματα

Εάν ο δρόμος προς την καρδιά ενός άντρα περνάει από το στομάχι του, τότε ο δρόμος προς την καλή του διάθεση περνά από τα ρουθούνια του. Μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Physiology & Behavior έδειξε ότι άτομα που περίμεναν στην αίθουσα αναμονής οδοντιατρείου είχαν λιγότερο άγχος και βρίσκονταν σε καλύτερη διάθεση όταν η αίθουσα είχε άρωμα πορτοκαλιού ή λεβάντας. Ψεκάσου με ένα άρωμα που περιέχει νότες εσπεριδοειδών προτού ξεκινήσεις για το γραφείο ή για κάποιο ραντεβού.

Θέσε ένα στόχο και πραγματοποίησέ τον

Το να θέτεις συνεχώς υψηλότερους στόχους δεν σου προκαλεί στρες, αντιθέτως λειτουργεί ως βαλβίδα αποσυμπίεσης του άγχους. Μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2006 έδειξε ότι άτομα που έθεταν στόχους ήταν λιγότερο αγχώδη, ένιωθαν καλύτερα με τον εαυτό τους κι έβρισκαν περισσότερο νόημα στη ζωή τους σε σύγκριση με τους πιο χύμα τύπους. «Το να θέτεις στόχους βελτιώνεις τη διάθεση αυξάνοντας τις πιθανότητες επιτυχίας, γεγονός που οδηγεί στο να θρέφεις καλύτερα αισθήματα τόσο για τον εαυτό σου όσο και γενικότερα για τη ζωή» εξηγεί η Τζένιφερ Τσίβενς, επικεφαλής της μελέτης και επίκουρη καθηγήτρια στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Οχάιο.

Η Τσίβενς σε συμβουλεύει να θέτεις μικρούς, εφικτούς στόχους κάθε φορά και να χρησιμοποιείς διαφορετικές οδούς, ώστε να φτάσεις σε αυτούς. Για παράδειγμα, θα ήταν καλύτερο να θέσεις ως στόχο το να πηγαίνεις τρεις φορές την εβδομάδα στο γυμναστήριο από το να αποφασίσεις γενικώς και αορίστως ότι πρέπει να χάσεις 10 κιλά. Αν πάλι δεν καταφέρεις να πας κάποια μέρα στο γυμναστήριο, τότε ορκίσου στον εαυτό σου ότι δεν θα φας παχυντικές τροφές για βράδυ. «Χρειάζεται να θέτεις στόχους που μπορείς να επιτύχεις, έτσι ώστε να χαίρεσαι κάθε φορά που έχεις φτάσει στην επιτυχία του καθενός από αυτούς» λέει η Τσίβενς.

Γάλα: το αντικαταθλιπτικό

Το γάλα είναι πλούσιο σε τρυπτοφάνη, ένα αμινοξύ που είναι απαραίτητο για την παραγωγή της σεροτονίνης, του χημικού του εγκεφάλου που συνδέεται με τη βελτίωση της διάθεσης. Είναι επόμενο λοιπόν τα χαμηλά επίπεδα τρυπτοφάνης να συμπίπτουν και με μειωμένα επίπεδα σεροτονίνης. Ωστόσο ο οργανισμός σου δεν μπορεί να παραγάγει τρυπτοφάνη από μόνος του. Γι' αυτό και το αμινοξύ λαμβάνεται από τροφές όπως το γάλα, το οποίο περιέχει τρυπτοφάνη σε αφθονία.

Πίνε τρία ποτήρια πλήρες γάλα των 250 ml ημερησίως, τα οποία μεταφράζονται σε 0,6 γραμμάρια τρυπτοφάνης, ποσότητα ικανή να σου ανεβάσει τη διάθεση εάν συνδυαστεί με διατροφή πλούσια σε πρωτεΐνη, σύμφωνα με τη Σούζαν Κλάινερ, συγγραφέα του βιβλίου The Good Mood Diet. Το γιαούρτι, το τυρί, τα πουλερικά, τα αυγά, οι μπανάνες και τα φιστίκια αποτελούν επίσης καλές πηγές τρυπτοφάνης. «Συνδυασμοί αυτών των τροφών πρέπει να περιλαμβάνονται καθημερινά στο διαιτολόγιό σου, προκειμένου να επιτευχθεί αύξηση των επιπέδων σεροτονίνης και βελτίωση της διάθεσης» συμβουλεύει η Κλάινερ.

Γοργοπόδαρος

Ένας διάδρομος γυμναστικής μπορεί να γίνει το μονοπάτι προς την ευτυχία. Σε σύγκριση με άτομα που ακολουθούσαν καθιστική ζωή, όσα έτρεχαν συστηματικά είχαν 70% λιγότερες πιθανότητες να βιώσουν πολύ στρες και απογοήτευση για τη ζωή τους, σύμφωνα με μελέτη σε περισσότερα από 12.000 ατόμων, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Scandinavian Journal of Medicine & Science in Sports. Η τακτική άσκηση αυξάνει τη δραστηριότητα των επινεφριδίων, τα οποία εκλύουν ουσίες όπως η νοραδρεναλίνη, η σεροτονίνη, η β-ενδορφίνη και η ντοπαμίνη. Όλες αυτές οι ουσίες βελτιώνουν τη διάθεση, αναφέρει ο Πίτερ Σνορ, επικεφαλής της μελέτης.

Ο Σνορ συνιστά τρέξιμο, γρήγορο περπάτημα ή οποιαδήποτε άλλη άσκηση τόνωσης του καρδιαγγειακού συστήματος επί μισή ώρα την ημέρα, πέντε φορές την εβδομάδα. Η άσκηση με ενδιάμεσα διαλείμματα είναι πολύ αποδοτική.

Ζεν σεξ

Γιατί είναι αποτελεσματική η στρατηγική: Η οξυτοκίνη, μία ορμόνη της καλής διάθεσης, που μειώνει το φόβο, την κορτιζόλη (ορμόνη του στρες) και την υψηλή αρτηριακή πίεση, εμφανίζει τα υψηλότερα επίπεδά της στον οργανισμό σου 1-2 λεπτά μετά τον οργασμό. Ωστόσο, όπως όλα τα ωραία, έτσι κι αυτό διαρκεί λίγο. «Τα επίπεδα οξυτοκίνης επανέρχονται στο φυσιολογικό μέσα σε 10 λεπτά από τον οργασμό» υπογραμμίζει η Ντέμπι Χέρμπενικ, ερευνήτρια στο πεδίο του σεξ στο Πανεπιστήμιο της Ιντιάνας. Μετά το σεξ, μην παραλείψεις να αγκαλιάσεις με τη σύντροφό σου. «Η οξυτοκίνη δεν εκλύεται μόνο κατά τη διάρκεια της συνουσίας ή του αυνανισμού, αλλά και όταν δύο άτομα αγγίζονται» λέει η Χέρμπενικ. Όσο περισσότερο έχει τα χέρια της δεμένα γύρω σου τόσο περισσότερη οξυτοκίνη εκλύει ο οργανισμός σου και τόσο καλύτερα νιώθεις.

Φωτογράφισε την ευτυχία

Οι φωτογραφίες μπορούν να ξεκλειδώσουν την κακή σου διάθεση φέρνοντας στο νου παλαιότερες, πιο χαρούμενες μνήμες. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον ανακάλυψαν ότι το να νιώθεις νοσταλγία αυξάνει την αυτοεκτίμησή σου, τους κοινωνικούς δεσμούς και τα θετικά συναισθήματα.

Άλλαξε το wallpaper στον υπολογιστή σου ή στο iPhone σου με μία φωτογραφία των παιδιών σου ή των τελευταίων διακοπών σου.

Κοιμήσου και η ευτυχία σου δουλεύει

Ο ύπνος αποτελεί το καλύτερο προληπτικό όπλο ενάντια στο στρες. Μάλιστα, όπως ανακάλυψαν ερευνητές από το Ερευνητικό Κέντρο για την Επιδημιολογία του Ύπνου στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ, τα άτομα με διαταραχές του ύπνου, όπως η υπνική άπνοια, έχουν πενταπλάσιες πιθανότητες να εμφανίσουν κατάθλιψη σε σύγκριση με όσα περνούν ήσυχες νύχτες στην αγκαλιά του Μορφέα. «Οι πάσχοντες από υπνική άπνοια έχουν γενικώς αποτελεσματικότητα ύπνου που δεν ξεπερνά το 65%-85%» αναφέρει ο Μορίς Οχάιον, διευθυντής του Κέντρου στο Στάνφορντ κι επικεφαλής της μελέτης. Σε τι μεταφράζεται αυτό; Στο ότι, εάν πάσχεις από άπνοια του ύπνου, οι επτά ώρες που υποτίθεται ότι κοιμάσαι είναι ουσιαστικά πέντε ώρες και μάλιστα μη ποιοτικού ύπνου.

Εάν έχεις πλαδαρή κοιλιά, ροχαλίζεις σαν τρένο ή ξυπνάς συχνά κουρασμένος, αναζήτησε κάποιον ειδικό ή επισκέψου ένα Εργαστήριο Ύπνου.

Άσε τον ήλιο να σε λούσει

Η έλλειψη ηλιακού φωτός μπορεί να οδηγήσει σε έλλειψη βιταμίνης D και μελέτη του 2008 που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό έντυπο Archives of General Psychiatry έδειξε ότι τα επίπεδα βιταμίνης D ήταν 14% χαμηλότερα σε άτομα με κατάθλιψη. Χρειάζεται να εκτεθείς αρκετή ώρα στον ήλιο, για να γίνουν οι αντιδράσεις που οδηγούν στη σύνθεση της βιταμίνης D, σύμφωνα με τον Ρέινολντ Βίεθ, διατροφολόγο.

Ο Βίεθ συνιστά λήψη 1.000 IU (διεθνείς μονάδες) βιταμίνης D καθημερινά, καθώς είναι δύσκολο να συνθέσεις τις ποσότητες βιταμίνης που χρειάζεσαι μέσω αποκλειστικά της διατροφής. Μήπως ανησυχείς ότι τα επίπεδα βιταμίνης D στον οργανισμό σου είναι χαμηλά; Ζήτα από το γιατρό σου να σε υποβάλει σε ένα τεστ 25-υδροξυβιταμίνης D.





(της Σαββούλα Μάλλιου, MD, PhD
      Παθολόγος - Ογκολόγος)

Από babyzone.gr


Βιοκλιματική Αρχιτεκτονική... σκοπός και οφέλη...







Βιοκλιματικό κτίριο, μια φράση που ακούγεται όλο και πιο συχνά τα τελευταία χρόνια. Για πολλούς όμως είναι απλά ένα ακόμη άκουσμα (φράση από την οποία δεν μπορούν να καταλάβουν κάτι) και για άλλους πάλι είναι μια φράση που τους παραπέμπει σε λανθασμένες εικόνες. Στόχος του άρθρου είναι να επισημάνει τα βασικά σημεία της Βιοκλιματικής Αρχιτεκτονικής καθώς και να αναφέρει τεχνικές προσέγγισής τους, να εντοπίσει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα και να φωτίσει αρκετά από τα σκοτεινά σημεία που υπάρχουν, σχετικά με το θέμα.

Ως Βιοκλιματική Αρχιτεκτονική ορίζεται ο σχεδιασμός των κτιρίων (και γενικότερα των χώρων) που λαμβάνει υπόψη τις παραμέτρους του κλίματος μιας περιοχής, με στόχο την θερμική, οπτική και ακουστική άνεση των χρηστών, αξιοποιώντας ενέργεια και φαινόμενα του τοπικού περιβάλλοντος. Βασικά στοιχεία του βιοκλιματικού σχεδιασμού είναι τα παθητικά συστήματα που ενσωματώνονται στο κτίριο με στόχο την αξιοποίηση των περιβαλλοντικών πηγών.
Τι είναι όμως τα παθητικά συστήματα;
Ο όρος παθητικό υπογραμμίζει τη σημαντική διαφορά που διακρίνει δύο ξεχωριστές προσεγγίσεις. Τα ηλιακά συστήματα που λειτουργούν με τη βοήθεια ανεμιστήρων και μηχανικών αντλιών χαρακτηρίζονται «ενεργητικά». Ο όρος παθητικό υποδηλώνει τεχνολογία απλή και εκμετάλλευση της ενέργειας που ενυπάρχει στον συγκεκριμένο τόπο, σε συνεργασία με αρχιτεκτονικές συνιστώσες.
Αρχές Βιοκλιματικής Αρχιτεκτονικής
1.      Αξιοποίηση της ηλιακής ενέργειας
2.      Θερμική προστασία κτιρίων
3.      Προστασία μέσω σκίασης
4.      Συστήματα και τεχνικές παθητικού δροσισμού
5.      Βελτίωση – ρύθμιση των περιβαλλοντικών συνθηκών
6.      Φυσικός φωτισμός
7.      Βελτίωση ή ακόμα και δημιουργία μικροκλίματος
Ας εξετάσουμε πιο αναλυτικά την κάθε μία από τις προηγούμενες αρχές.
Αξιοποίηση της ηλιακής ενέργειας
Αυτό επιτυγχάνεται με τον προσανατολισμό των χώρων και ιδιαίτερα των ανοιγμάτων (ο νότιος προσανατολισμός είναι ο καταλληλότερος) και την διαρρύθμιση των εσωτερικών χώρων ανάλογα με τις θερμικές τους ανάγκες και με τα παθητικά ηλιακά συστήματα που συλλέγουν την ηλιακή ακτινοβολία και αποτελούν «φυσικά» συστήματα θέρμανσης.


Ο ορθός σχεδιασμός της τοποθεσίας και του κτιρίου επιτρέπει την αξιοποίηση της ηλιακής ακτινοβολίας κατά την ψυχρή περίοδο και προστατεύει το κτίριο από την υπερθέρμανση από τον ήλιο κατά τη θερμή περίοδο.

Θερμική προστασία των κτιρίων
Με τη χρήση κατάλληλων τεχνικών που εφαρμόζονται στο εξωτερικό κέλυφος των κτιρίων, ιδιαίτερα με την κατάλληλη θερμομόνωση και αεροστεγάνωση του κτιρίου και των ανοιγμάτων του, αλλά και με τον σχεδιασμό και την τοποθέτηση των κατασκευών στο χώρο μπορούμε να προστατέψουμε τα κτίρια από τις θερμοκρασιακές και θερμικές μεταβολές τόσο τον χειμώνα όσο και το καλοκαίρι.

Προστασία μέσω σκίασης
Προστατεύουμε τα κτίρια κυρίως από τον καλοκαιρινό ήλιο μέσω φυσικής και τεχνητής σκίασης αλλά και μέσω του κατάλληλου σχεδιασμού και της κατασκευής του κελύφους. Η εξέλιξη της τεχνολογίας και της επιστήμης μας δίνει καθημερινά νέες εφαρμογές για την σκίαση, όπως για παράδειγμα η διαφανής σκίαση που αναμένεται ότι θα έχει αποτελεσματικότητα στην βιοκλιματική αρχιτεκτονική.
Η σκίαση είναι απαραίτητη το καλοκαίρι και δεν θα πρέπει να βασίζεται αποκλειστικά στα δέντρα και τη βλάστηση. Θα πρέπει να προβλέπεται εγκατάσταση εξώφυλλων, αλλά ακόμη και τότε, ένα ποσοστό 10 έως 20% θα εισχωρεί στο κτίριο.


Συστήματα και τεχνικές παθητικού δροσισμού
Απομάκρυνση της θερμότητας που το καλοκαίρι συσσωρεύεται μέσα στο κτίριο με φυσικό τρόπο προς το εξωτερικό περιβάλλον με συστήματα και τεχνικές παθητικού δροσισμού, όπως ο φυσικός αερισμός, κυρίως με τον φυσικό αερισμό τις νυχτερινές ώρες.
Τα παράθυρα και τα ανοίγματα των κτιρίων που χρησιμοποιούνται για το άμεσο κέρδος από την ηλιακή ακτινοβολία ευνοούν και τον άρτιο εξαερισμό.


Βελτίωση – ρύθμιση των περιβαλλοντικών συνθηκών
Με στόχο την άνεση των ανθρώπων που μένουν σ’ ένα χώρο θα πρέπει να ρυθμίζονται οι περιβαλλοντικές συνθήκες (τουλάχιστον αυτές που γίνονται άμεσα αισθητές, θερμοκρασία – υγρασία). Στο διάγραμμα της εικόνας 8 φαίνεται μια περιοχή μέσα στην οποία ο άνθρωπος μπορεί να νιώσει άνετα και ευχάριστα.


Φυσικός φωτισμός
Σημαντική παράμετρος για την άνεση και την λειτουργικότητα ενός χώρου είναι και ο φωτισμός, ο οποίος κατά κύριο λόγο πρέπει να προέρχεται από τον ηλιασμό και τον έλεγχο της ηλιακής (φυσικός φωτισμός) καθώς και να εξασφαλίζεται επάρκεια και ομαλή κατανομή του φωτός μέσα στους χώρους , σε όλες τις εποχές του έτους.
Ακουστική προστασία
Ο σχεδιασμός και η τοποθέτηση του κτιρίου μπορεί να γίνει με τέτοιον τρόπο ώστε να προστατεύεται από την ηχορύπανση (υπάρχουσα ή τυχαία). Οι ανεμοφράκτες μπορούν να λειτουργήσουν και σαν εμπόδια ήχου ή ηχοπαγίδες.
Βελτίωση ή ακόμα και δημιουργία μικροκλίματος
Με τον βιοκλιματικό σχεδιασμό των χώρων γύρω και έξω από τα κτίρια μπορούμε να βελτιώσουμε ή ακόμα και να δημιουργήσουμε ένα μικροκλίμα στο περιβάλλον του κτιρίου.
Σε μια προσπάθεια διεύρυνσης του όρου βιοκλιματική αρχιτεκτονική, ώστε να υπάρξει μια ολιστική αντιμετώπιση και μια πιο ολοκληρωμένη διαχείριση των περιβαλλοντικών παραμέτρων της κάθε περιοχής, θα πρέπει να συμπεριλάβουμε κι άλλους παράγοντες στη λίστα των προηγούμενων που μπορούν να συντελέσουν στη θερμική, οπτική και ακουστική άνεση των κτιρίων.
Μία τέτοια παράμετρος, που σχετίζεται με την θερμική άνεση, είναι και η γεωθερμία του εδάφους. Η εκμετάλλευση της γεωθερμίας είναι μια εναλλακτική πρόταση για θέρμανση και ψύξη των κτιρίων. Επομένως, όσο η τεχνολογία εξελίσσεται και μας δίνει τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουμε όλο και περισσότερους περιβαλλοντικούς παράγοντες, τόσο ο όρος της βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής θα διευρύνεται.
Για ποιο λόγο, όμως, θα πρέπει να εξετάσω το ενδεχόμενο να φτιάξω ένα βιοκλιματικό σπίτι;
Τα βιοκλιματικά και γενικότερα τα χαμηλής ενεργειακής κατανάλωσης κτίρια βελτιώνουν την ποιότητα ζωής των ανθρώπων μέσα αλλά κι έξω από αυτά (η κατανάλωση ενέργειας έχει σαν συνέπεια την υποβάθμιση του περιβάλλοντος και την ελάττωση των ενεργειακών πόρων, κάτι που επηρεάζει και τις επόμενες γενιές).
Αν το κτίριο σχεδιαστεί σύμφωνα με τις αρχές τις βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής και λειτουργήσει ορθολογικά τότε σε κάποιο χρονικό διάστημα (είναι  ανάλογο της επένδυσης που έχει γίνει), εξοικονομώντας ενέργεια θα «αποδίδει χρήματα» σε σχέση με τα συμβατικά κτίρια. 
Κατασκευάζοντας ένα κτίριο, σύμφωνα με τις βιοκλιματικές αρχές, το θωρακίζουμε προστατεύοντας έτσι από το κρύο και τη ζέστη.
Συντελούμε στη μείωση των εκπομπών CO2 που ευθύνεται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου.
Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις περιβαλλοντικές πηγές μειώνοντας παράλληλα τα εσωτερικά φορτία.
Η κατασκευή και διαμονή μας σ’ ένα βιοκλιματικό κτίριο μας προσφέρει εκτός από την άνεση και ηθική ικανοποίηση για την επίτευξη όλων των προηγουμένων και άλλων μικρότερης σημασίας
Στους ανασταλτικούς παράγοντες της βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής ανήκουν ο φόβος της επιπλέον οικονομικής επένδυσης καθώς και η λανθασμένη αντίληψη τον περιορισμένων αρχιτεκτονικών μορφών που μπορεί να έχει ένα τέτοιο κτίριο. Άλλες λεπτομέρειες όπως για παράδειγμα η θάμβωση αντιμετωπίζονται με τη χρήση κατάλληλων υλικών και σχεδιασμού και είναι προβλήματα όπως εκείνα που συναντάμε καθημερινά και στις συμβατικές κατασκευές.

Από περιοδικό ECON (Τριαντάφυλλος Δ. Βαΐτσης, Μηχανικός Περιβάλλοντος)