ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ.

Έρευνες έχουν αποδείξει ότι όταν ο άνθρωπος βρίσκεται σεπαρατεταμένο άγχος, υπάρχουν σημαντικότατες επιδράσεις στην ψυχική του διάθεση, και κατ’ επέκταση στον οργανισμό του π.χ. ημείωση της άμυνας του οργανισμού, μέσα από έναν πολύπλοκο μηχανισμό που οφείλεται στην επικοινωνία νευρικού και αμυντικού συστήματος του οργανισμού μας.

 π.χ. η μείωση της άμυνας του οργανισμού, μέσα από έναν πολύπλοκο μηχανισμό που οφείλεται στην επικοινωνία νευρικού και αμυντικού συστήματος του οργανισμού μας

Όπως έχει αποδειχθεί, ο εγκέφαλος μας, συγκεκριμένα η περιοχή που χαρακτηρίζαμε ως «συναισθηματικό εγκέφαλο», και ονομάζεται μεταιχμιακό σύστημα, διαθέτει και «ενεργοποιεί» το έμφυτο όπλο του άγχους, ως αντίδραση σε κάτι που θα το θεωρήσει ως «απειλή» απέναντι στην ζωή μας. 

Αυτό σημαίνει ότι ο εγκέφαλος μας έχει την δυνατότητα να αντιδράσει απέναντι στον κίνδυνο απόλυσής μας από την εργασία, με παρόμοιο τρόπο όπως θα αντιδρούσε αν βρισκόμασταν αντιμέτωποι με ένα επικίνδυνο φίδι μπροστά μας.

Η οικονομική κρίση κατά κάποιον ανάλογο τρόπο απειλεί και αυτή την επιβίωσή μας και την επιβίωση των παιδιών μας, τα οποία το ένστικτό μας επιτάσσει να τα προστατέψουμε. Στην συγκεκριμένη κατάσταση όμως υπάρχει μία επιπλέον σημαντικότατη διαφορά η οποία μεγεθύνει την βαρύτητα του άγχους που βιώνουμε. Η αντιμετώπιση της κατάστασης, για παράδειγμα της απόλυσης μας, δεν βρίσκεται «στα χέρια μας» και δεν μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε μία φορά και αυτή να τελειώσει. «Αιωρείται από πάνω μας» θα μπορούσαμε να πούμε. Μία κατάσταση την οποία δεν μπορούμε να ελέγξουμε ή να ξέρουμε πως να αντιδράσουμε απέναντί της, μεγεθύνει υπερβολικά το άγχος μας.

Ακόμη και αν βρισκόμασταν απέναντι σε ένα επικίνδυνο δηλητηριώδες φίδι, θα μπορούσαμε να τρέξουμε μακριά του ή να το πετάξουμε μακριά με ένα κλαδί. Στην περίπτωση του οικονομικού άγχους, ο άνθρωπος πέραν του αν καταφέρει, να εργάζεται σε δύο δουλειές, δεν μπορεί να αυξήσει το εισόδημα του προκειμένου να ανταποκριθεί. Πρόκειται για μία κατάσταση άγχους, πιο «ύπουλης» και ψυχοφθόρας αφού η απειλή είναι «μη ορατή» στα μάτια μας και επιπλέον συνεχής και παρατεταμένη σε διάρκεια, απειλώντας το ένστικτοι της επιβίωσής μας.

Το παρατεταμένο και οξύ άγχος που βιώνουμε, καθώς δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί, σιγά σιγά οδηγεί σε «απόσυρση» από την πάλη για επιβίωση και παθητικότητα του ατόμου, το οποίο νιώθει ανίκανο να αντιδράσει. Μπορεί να οδηγήσει σε μελαγχολία, δυσθυμία, κατάθλιψη και ψυχοσωματικά συμπτώματα.

Προκειμένου η λειτουργία της διαδικασίας αυτής να γίνει πιο κατανοητή, αξίζει να αναφέρουμε ένα σημαντικό πείραμα της ψυχολογίας, κάπως σκληρό, που έγινε πάνω σε ζώα, συγκεκριμένα σε σκύλους, ενδεικτικό όμως αυτού που βιώνει ο άνθρωπος. Συγκεκριμένα σκύλοι τοποθετήθηκαν σε χωριστούς θαλάμους, στο δάπεδο των οποίων διοχετευόταν ηλεκτρικό ρεύμα, ανά κάποιο χρονικό διάστημα, με αποτέλεσμα τα ζώα να δέχονται περιστασιακά μικρά ηλεκτροσόκ σε στιγμή που βεβαίως δεν μπορούσαν να προβλέψουν.

Στην αρχή του πειράματος τα ζώα προσπαθούσαν να αντιδράσουν, καθώς η αναμονή του επόμενου ηλεκτροσόκ δημιουργούσε άγχος και κατέβαλαν προσπάθεια να το αποφύγουν. Μετά τα πρώτα ηλεκτροσόκ, τα ζώα συνειδητοποιούσαν πως ότι και αν έκαναν δεν μπορούσαν να αποφύγουν τα ηλεκτροσόκ με αποτέλεσμα το «πέρασμα» σε μια παθητική κατάσταση απόσυρσης.

Συγκεκριμένα, ήταν πια ξαπλωμένα στο δάπεδο του θαλάμου και δεν κατέβαλαν καμία προσπάθεια να αποφύγουν το ηλεκτροσόκ. Παρ’ ότι «σκληρό» και ως ζωόφιλοι θα χαρακτηρίζαμε άκαρδο το πείραμα αυτό, δείχνει με απτό τρόπο πως το παρατεταμένο άγχος οδηγεί βαθμιαία σε δυσθυμία ή και κατάθλιψη όταν νιώθουμε ότι δεν μπορούμε να αντιδράσουμε.

Ένας επιπλέον παράγοντας που μπορεί να αυξήσει το άγχος που βιώνουν οι άνθρωποι από την οικονομική κρίση στην χώρα μας, όσο περίεργο και αν ακούγεται είναι η ηθική τους. Πολλοί άνθρωποι νιώθουν ότι θίγεται η αξιοπρέπεια και η εικόνα που έχουν για τον εαυτό τους όταν έχουν οικονομικές οφειλές προς τις οποίες δεν μπορούν να ανταποκριθούν. Το μυαλό τους βιώνει μία επιπλέον «απειλή», την απειλή απέναντι στην αυτοεικόνα τους, που περιλαμβάνει στοιχεία όπως η εντιμότητα, το κύρος τους κλπ. Πρόκειται για ευαίσθητους ανθρώπους, οι οποίοι έχουν ανατραφεί με τις αξίες αυτές.

Στην σημερινή εποχή όμως, προκειμένου να μειώσουν το άγχος τους, πρέπει το μυαλό τους να «μάθει» ότι δεν απειλείται, λόγω της έκτασης των καταστάσεων, η αξιοπρέπειά τους. Άνθρωποι που η ηθική τους διαφέρει όσον αφορά αυτό το κομμάτι, δεν βιώνουν αυτό το επιπλέον άγχος, πέραν αυτού της επιβίωσης.

Η αντιμετώπιση των καταστάσεων που αναφέραμε δεν είναι εύκολο δυστυχώς να γίνει από το άτομο μόνο του, καθώς αυτό νιώθει ότι θα αντιμετωπίσει την κατάσταση μόνο αυξάνοντας το εισόδημά του, ολοκληρωτικά ενταγμένο σε μία αγχώδη κατάσταση, όπου η αύξηση του εισοδήματος δείχνει ως η μόνη λύση.

Η ουσιαστική αντιμετώπιση βρίσκεται στην προσπάθεια επιβολής της λογικής σκέψης πάνω στην συναισθηματική αντίδραση του άγχους. Στον γραπτό λόγο, και μιλώντας γενικά, πιθανά ακούγεται θεωρητική ως λύση. Για τον λόγο αυτό κάθε άνθρωπος, έστω και με βοήθεια, πρέπει να προσπαθήσει να επανεξετάσει με την λογική του, τους κινδύνους που θεωρεί ότι αντιμετωπίζει λόγω της οικονομικής κρίσης και αν πραγματικά οι κίνδυνοι αυτοί είναι τόσο άμεσοι. Το άγχος έχει την ιδιότητα να επηρεάζει την λογική μας σκέψη, και να την παραλύει.

Έτσι ακούγοντας και μόνο έναν θόρυβο από την εξάτμιση του αυτοκινήτου μας, η σκέψη μας μπορεί, λόγω του άγχους «να μεταπηδά» παράλογα, στο πως αν προκύψει ένα έξοδο του αυτοκινήτου, θα πληρώσουμε το ενοίκιο.

Οι «μεταπηδήσεις» αυτές της λογικής μας σκέψης, είναι ένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του άγχους, τα οποία μάλιστα είναι ιδιαίτερα δύσκολο να γίνουν από το ίδιο το άτομο αντιληπτά. Το άτομο, ως υποκειμενικός αναλυτής του εαυτού του, μπορεί να θεωρεί τις μεταπηδήσεις αυτές απόλυτα λογικές.

Πέρα από την βοήθεια που θα πρέπει να ζητήσουμε από κάποιον ειδικό θα πρέπει να γνωρίζουμε επίσης ότι το χιούμορ, είναι ένας ιδιαίτερα υγιής μηχανισμός άμυνας ο οποίος πρέπει να προσπαθούμε να χρησιμοποιούμε, καθώς και η διατήρηση της ποιότητας της ζωής, κυρίως μέσω της διατήρησης των κοινωνικών επαφών μας.

Νικόλαος ΒακόνδιοςΨυχολόγος - Πτυχιούχος Αριστοτελείου Παν/μίου Θεσσαλονίκης

Παιδιά δεν χρειάζεται να σκάμε.... Τίποτα δεν πρόκειται να πάρουμε, εκεί που θα πάμε....Όλα εδώ θα μείνουν.... είτε λίγα, είτε πολλά..... Κοιτάξτε να περνάτε καλά με αυτά που έχετε....Όσα και αν είναι αυτά....Οι φίλοι σας θα είναι κοντά σας, και με ψωμί και ελιά..... Αν τώρα οι φίλοι σας θέλετε να  είναι αυτοί, που ακόμα κυκλοφορούν στα μεγάλα σαλόνια και τους ενδιαφέρει μόνο η καλοπέραση..... τότε μάλλον δεν τους θέλετε απλά για φίλους ...(άλλες είναι οι πραγματικές σας βλέψεις)...οπότε και τους εκμεταλλεύεστε και σας εκμεταλλεύονται.... 

Καλή παρέα, καλή διάθεση και χαμόγελα ........αυτή είναι η πραγματική μας περιουσία!!!!

ΣΚΕΨΟΥ ΘΕΤΙΚΑ....

Η σκέψη είναι αυτή που προκαθορίζει τον τρόπο της ζωής μας. Ο άνθρωπος δέχεται συνεχή μηνύματα από το εξωτερικό του περιβάλλον σε όλη τη διάρκεια της ζωής του και τα αποθηκεύει στη μνήμη του. Όταν λοιπόν έρθει η ώρα να πάρει μια απόφαση, τότε ανατρέχει στη μνήμη του, συγκρίνει τις πληροφορίες που έχει μέσα στο μυαλό του, τις ταξινομεί, επεξεργάζεται παλαιότερες εμπειρίες και τελικά αποφασίζει ποια κατεύθυνση θα ακολουθήσει.

Πέρα όμως από τη διαδικασία των αποφάσεων, η σκέψη είναι μία γενικότερη δυνατότητα του ανθρωπίνου εγκεφάλου, ο οποίος βρίσκεται σε συνεχή λειτουργία. Ακόμη και όταν κοιμόμαστε ο εγκέφαλός μας λειτουργεί και σκέπτεται. Όλες οι πράξεις μας και οι ενέργειές μας αντανακλούν τελικά τον τρόπο με τον οποίο σκεπτόμαστε, τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τη ζωή.

Δυστυχώς στο περιβάλλον στο οποίο μεγαλώσαμε, και που μέσα σ’ αυτό σήμερα αναπτύσσεται η ανθρωπότητα, τα περισσότερα μηνύματα και ερεθίσματα με τα οποία ερχόμαστε σε επαφή είναι αρνητικά. Ο τρόπος που μάθαμε να λειτουργούμε και να ταξινομούμε τις σκέψεις μας αυξάνει στον άνθρωπο την απαισιοδοξία, τον οδηγεί στον αρνητισμό, με αποτέλεσμα να μη μπορεί να βλέπει με ευχάριστο βλέμμα τη ζωή και τελικά να μειώνει το βαθμό της ευτυχίας του.

Χρειάζεται, λοιπόν, να πάρουμε την απόφαση και να αντικαταστήσουμε την αρνητική σκέψη με τη θετική, με την ευχάριστη σκέψη, με την αισιοδοξία, με την πίστη στη ζωή, ούτως ώστε η ζωή μας να αρχίσει σιγά-σιγά να γίνεται πιο ευτυχισμένη και χαρούμενη. Να προσπαθούμε να κρατάμε την ψυχραιμία μας και την θετική μας στάση σε κάθε αντιξοότητα και ορθώνοντας το ανάστημά μας απέναντι στο πρόβλημα θα μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε βρίσκοντας λύση.

Η θετική σκέψη προϋπάρχει μέσα στον άνθρωπο, χρειάζεται ο άνθρωπος να χρησιμοποιήσει τους απαραίτητους μηχανισμούς για να την μονιμοποιήσει μέσα του και να λειτουργεί 100%. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί αν συνειδητοποιήσουμε ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος ενεργεί και ως ένα φίλτρο. Απ’ τη μια, είναι τα εξωτερικά ερεθίσματα που δεχόμαστε από τη ζωή μας, από την οικογένειά μας, από το εργασιακό περιβάλλον και είναι τόσο αρνητικά, όσο και θετικά. Κι από την άλλη, είναι ο εσωτερικός μας κόσμος, με τη λογική, τη συνείδηση και την ελευθερία. Τώρα είναι στο χέρι μας να κάνουμε την ορθή διαλογή κρατώντας ότι μας ενισχύει, μας βοηθάει, μας ολοκληρώνει και πετώντας στον κάλαθο των αχρήστων ότι οδηγεί τον άνθρωπο στην ασθένεια, στη φθορά και στο θάνατο.

Θετική είναι η σκέψη που είναι υπέρ του Θεού, του εαυτού μας και υπέρ του συνανθρώπου μας. Σίγουρα όλοι έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε τη σκέψη μας θετική, να είμαστε ευέλικτοι, συνεργάσιμοι, αποφασισμένοι και υπομονετικοί, κρατώντας τις ισορροπίες στη σχέση που έχουμε με τον εαυτό μας και με τους γύρω μας.

Και έρχομαι να συμπληρώσω το παραπάνω άρθρο, λέγοντας πως το χαμόγελο και η αγάπη των συνανθρώπων μας, μας βοηθούν πολύ στο να βλέπουμε τα πράγματα, πιο θετικά....Και ακόμα κι αν δεν μας τα προσφέρουν..... ας το κάνουμε εμείς πρώτα για αυτούς, γιατί έτσι θα τους  βοηθήσουμε εμείς πρώτα, να σκεφτούν θετικά....Χώρια, που ήδη η δική μας σκέψη αρχίζει να λειτουργεί υποσυνείδητα προς αυτή την κατεύθυνση, και γίνεται τρόπος ζωής!!!!!

Ποτέ δεν δεχόμαστε να μας αδικούν....!!!!

Αδικία

Όταν κάποιος μας αδικήσει, ή τουλάχιστον όταν θεωρήσουμε εμείς ότι κάποιος μας έχει αδικήσει, η πρώτη μας αντίδραση είναι συνήθως να θυμώσουμε. Μερικοί άνθρωποι εκφράζουν και εξωτερικά το θυμό τους, άλλοι όμως “τα κρατούν μέσα τους” και πικραίνονται σιωπηλά.

Αυτό που χρειάζεται να μάθουμε είναι ότι με το να εμμένουμε στην πικρία, διπλασιάζουμε την αδικία που παθαίνουμε. Από την μια είναι η αδικία που μας κάνει ο άλλος – με έκοψε αντί να με περάσει, με παραπλάνησε αντί να με καθοδηγήσει σωστά – από την άλλη είναι η αδικία που κάνουμε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας: Διότι με το να πικραθούμε και να κρατήσουμε μέσα μας κακία εναντίον αυτού που μας αδίκησε, δηλητηριάζουμε τελικά οι ίδιοι τον εαυτό μας και γινόμαστε ανίκανοι να βιώσουμε τη χαρά.

Είναι λοιπόν καλύτερα – για εμάς τους ίδιους – να μην φέρνουμε στο νου μας αυτόν που μας αδίκησε. Ας τον αφήσουμε να φύγει από μέσα μας, ώστε να προχωρήσουμε στη ζωή μας ελεύθεροι από πάθη και μνησικακίες. Αρκεί μόνο να μαθαίνουμε το μάθημά μας, ώστε να μην είμαστε ευάλωτοι στο ίδιο πάθημα όταν προκύψουν ξανά παρόμοιες περιστάσεις.

Στη ζωή, άλλοι άνθρωποι θα έλθουν για να μας ευεργετήσουν και άλλοι για να μας αδικήσουν. Αυτή είναι η πραγματικότητα του κόσμου. Αν σήμερα κάποιος με αδίκησε, αύριο θα έλθει κάποιος για να με ευεργετήσει και να επαναφέρει έτσι την ισορροπία.

Αν τώρα εμείς μάθουμε, κάποια μέρα, να αγαπάμε και τους μεν και τους δε, τότε κανένας δεν θα μπορεί πια να μας διαταράξει και η ζωή θα έχει ήδη γίνει για μας παράδεισος.

"Δέξου την αδικία σαν μεγάλη ευλογία

Γιατί αποταμιεύεις απ' αυτήν ουράνια ευλογία.

Μην επιδιώκεις όμως να σε αδικούν

Γιατί αυτό κρύβει κακότητα ευγενική.

Όταν ομως αδικείσαι να μη λες :

Να το βρει από το Θεό

Γιατί τότε καταριέσαι με ευγένεια."

Γέροντας Παϊσιος..

Το μήνυμα ενός ανθρώπου, προς τους ανθρώπους...

Το μήνυμα τού George Carlin

Στον George Carlin (όσοι δεν

τον γνωρίζουν, ήταν κωμικός στις δεκαετιές τού '70 και τού ΄80) η πλούσια ψυχική του διάθεση τού επέτρεπε να γράφει δυναμικά αλλά και διαχρονικά μηνύματα όπως το παρακάτω επειδή ό,τι έλεγε και έγραφε έβγαινε σαν... χείμμαρος μέσα από την καρδιά του.

(Η γυναίκα του "έφυγε"...και ο George την ακολούθησε την ίδια χρονιά,  τον Ιούλιο τού 2008) 

Το μήνυμα τού George Carlin:

Το παράδοξο τών καιρών μας είναι, ότι:

Ενώ έχουμε οικοδομήσει ουρανοξύστες,

η διάθεση μας είναι χαμηλή, όσο ένα μονόροφο σπίτι. 

Ενώ έχουμε κατασκευάσει δρόμους ταχείας κυκλοφορίας, είμαστε στενόμυαλοι και οι  αντιλήψεις μας πιο στενές κι'από ένα σοκάκι. 

Ενώ καταναλώνουμε περισσότερα, διαθέτουμε λιγότερα. 

Ενώ αγοράζουμε περισσότερα, τ' απολαμβάνουμε λιγότερο.

Ενώ εχουμε μεγαλύτερα σπίτια, οι οικογένειές μας είναι μικρότερες.

Ενώ έχουμε στη διάθεσή μας περισσότερες

ευκολίες, ο ελεύθερος χρόνος μας είναι ανύπαρκτος.

Ενώ υπάρχουν περισσότερα διπλώματα, και περισσότερες γνώσεις, η κοινή λογική είναι δυσεύρετη όπως λιγότερη είναι και η κρίση. 

Ενώ υπάρχουν περισσότεροι ειδικοί, τα προβλήματα είναι περισσότερα.

Ενώ υπάρχουν περισσότεροι γιατροί, η υγεία τού σύγχρονου ανθρώπου (πνευματική και σωματική) είναι αρρωστημένη και εξαρτάται από κάθε είδους φάρμακα και ψυχοφάρμακα.

Πίνουμε πολύ, καπνίζουμε πολύ, ξοδεύουμε σπάταλα, αλλά τσιγγουνευόμαστε το γέλιο. 

Οδηγούμε γρήγορα, αλλά σκεφτώμαστε αργά, Η κάθε είδους πείνα μας εξοργίζει και μας κάνει να οδηγάμε απερίσκεπτα με τα ηχεία στο... διαπασών.

Ξενυχτάμε, τάχα, για να χαλαρώσουμε, αλλά το πρωϊ ξυπνάμε πιο κουρασμένοι και κακό- κεφοι..  

Δεν έχουμε χρόνο για διάβασμα, αλλά αρκετό για την τηλεόραση και πολύ λίγο για να προσευχηθούμε.

Έχουμε πολλαπλασιάσει την περιουσία μας εις βάρος τών αξιών. 

Πολυλογούμε, ακατάπαυστα, αγαπάμε σπάνια και μισούμε.... συχνότατα.

Έχουμε μάθει πως να επιβιώνουμε, αλλά όχι να ζούμε.

Προσθέσαμε χρόνια στη ζωή, αλλά όχι ζωή στα χρόνια.

Πηγαινο-ήρθαμε στο φεγγάρι, αλλά υπάρχει πρόβλημα προκειμένου να διασχίσουμε τον δρόμο για να συνατήσουμε τον νέο μας γείτονα. 

Κατακτήσαμε το διάστημα, αλλά δεν έχουμε καταφέρει να κατακτήσουμε τον εαυτό μας. 

Κάνουμε μεγαλύτερα πράγματα, αλλά όχι καλύτερα.

Προσπαθούμε να καθαρίσουμε την ατμόσφαιρα, έχοντας δηλητηριασμένη την ψυχή μας.

Διασπάσαμε το άτομο, αλλά όχι τις προκαταλήψεις μας.

Γράφουμε περισσότερο, αλλά μαθαίνουμε λιγότερα. 

Σχεδιάζουμε περισσότερα, αλλά επιτυγχάνουμε λιγότερα. 

Μάθαμε να βιαζόμαστε, αλλά όχι να υπομένουμε και να... επιμένουμε. 

Κατασκευάσαμε περισσότερα computers για να αποθηκεύουμε πληροφορίες, να παράγουμε περισσότερα αντίγραφα, αλλά επικοινωνούμε όλο και πιο λιγότερο.  

Βρισκόμαστε στην εποχή των γρήγορων τροφών, αλλά και τής αργής χώνευσής τους.        

Είμαστε μεγαλόσωμοι, αλλά μικρόσωμοι στην προσωπικότητα. έχουμε μεγάλα έσοδα και επιφανειακές σχέσεις. 

Ζούμε στην εποχή τών δύο μισθών, αλλά περισσοτέρων διαζυγίων, πολυτελή σπίτια, αλλά διαλυμένα σπίτια.

Ταξιδεύουμε περισσότερο, αλλά τα ταξίδια είναι πολύ σύντομα.  

Χρησιμοποιούμε σερβιέτες τής μιας χρήσης, αλλά έχουμε πετάξει στα σκουπίδια την ηθική ενώ οι γνωριμίες μας διαρκούν μια βραδιά. 

Οι περισσότεροι πάσχουν από παχυσαρκία και προσπαθούν με χάπια να βρουν τη χαρά, την ησυχία, μα και τον θάνατο.  

Είναι η εποχή τής επίδειξης, μα όχι τής σύνεσης.

Στις μέρες μας η τεχνολογία μπορεί να σου φέρει αυτό το γράμμα στην οθόνη τού Υπολογιστή σου όπου και μπορείς να επιλέξεις αν θα το κρατήσεις ή θα το πετάξεις στα σκουπίδια διαγράφοντάς το μ' ένα "κλικ".  

Μην ξεχνάς, να διαθέτεις περισσότερο χρόνο για τους αγαπημένους σου επειδή δεν πρόκειται να είναι για πάντα κοντά σου.

Μην ξεχνάς, να λες μια καλή κουβέντα στο μικρό που σε θαυμάζει, διότι σύντομα αυτό το μικρό παιδί θα μεγαλώσει και θα είναι ο... διπλανός σου. 

Μην ξεχνάς ν' ανοίγεις τη ζεστή σου αγκαλιά σε όποιον βρίσκεται δίπλα σου επειδή αυτή είναι ο μόνος θησαυρός που μπορείς να δώσεις από τα βάθη τής καρδιά σου χωρίς να σου κοστίσει μια... δεκάρα.

Να θυμάσαι να λες, πάντα στον σύντροφό σου «Σ' αγαπώ» και σ' όποιον αγαπάς, με ζέστη και αίσθηση. ΄Ενα φιλί κι' ένα αγκάλιασμα "μαντάρει" κάθε σχίσιμο που βγαίνει από μέσα από την πληγωμένη σου ψυχή.

Να θυμάσαι να κρατάς το χέρι τού αγαπημένου σου και να απολαμβάνεις τη στιγμή επειδή κάποια μέρα το πρόσωπο αυτό δεν θα βρίσκεται δίπλα σου. 

Διέθετε χρόνο για την αγάπη και τον καλό λόγο, όπως επίσης και για κάθε καλή σκέψη που σου έρχεται στο μυαλό. 

 

ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ ΠΟΤΕ, Ο,ΤΙ!

Η ζωή δεν μετριέται με τον αριθμό τών αναπνοών που παίρνουμε, αλλά από τις στιγμές που αυτές.... "κόβονται".

Αν δεν στείλεις αυτό το μήνυμα, τουλάχιστόν σε 8 συνανθρώπους σου... κανένας δεν πρόκειται να σε κακολογήσει επειδή κανείς δεν γνωρίζει ότι το έλαβες! 

George Carlin

Πιστεύω πως τα λόγια είναι περιττά.... Μελετήστε το.... και βιώστε το!!!!!