Ο ΚΗΠΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ

ΤΑ ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΚΑΙ Ο ΠΡΟΦΟΡΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ

Εισήγηση του Βασίλη Λέλη, Δ/ντή του 3^ου Δημ. Σχολείου Λιτοχώρου,
στην επιμορφωτική συνάντηση της 9.03.05

Η γλώσσα δεν είναι απλό εργαλείο, είναι αξία. Μέσα απ΄ τη γλώσσα συλλαμβάνεται μορφοποιείται και εκφράζεται κάθε ουσιώδης ανθρώπινη εκδήλωση. Όλη η ύπαρξη του ανθρώπου περνάει δηλώνεται και υφίσταται μέσα από τη μητρική του γλώσσα.

Η γλώσσα δεν είναι παθητική αποτύπωση της υπάρχουσας γλωσσικής εμπειρίας. Είναι ενεργοποίηση γλωσσικών καταβολών και μηχανισμών που χαρακτηρίζουν βιολογικά τον άνθρωπο και συγχρόνως δημιουργική επεξεργασία των προϊόντων της γλωσσικής εμπειρίας που έχει έντονα τα στοιχεία της επιλογής, του νέου και της δημιουργίας.  Με άλλα λόγια, η γλώσσα δεν είναι μηχανική αυτόματη κατάσταση, αλλά δημιουργική και επίπονη κατάκτηση.

Η γλώσσα χτίζεται με ακούσματα και διαβάσματα, αλλά προάγεται με πρότυπα. Δε μαθαίνεται, αν δεν τροφοδοτείται αδιάλειπτα από γλωσσική εμπειρία: ό,τι ακούμε κι ό,τι διαβάζουμε. Σαν αποτέλεσμα κατάκτησης, η γλώσσα προϋποθέτει συνεχή αγώνα για εμπλουτισμό του γλωσσικού μας κώδικα όχι μόνο στο επίπεδο του λεξιλογίου, αλλά και στις λεπτές τεχνικές και σύνθετες στρατηγικές επικοινωνίας, που κατεξοχήν στηρίζονται στην αξιοποίηση των γραμματικοσυντακτικών μηχανισμών της γλώσσας.

Αν τα γλωσσικά ακούσματα είναι το υλικό με το οποίο κτίζουμε τη γλώσσα μας, τα ποιοτικά γλωσσικά ακούσματα, καθώς και τα ποιοτικά γλωσσικά διαβάσματα αποτελούν γλωσσικά πρότυπα που αναπτύσσουν και προάγουν το γλωσσικό αίσθημα. Τα πρότυπα γλωσσικά κείμενα, είτε πρόκειται για λογοτεχνία είτε για επιστήμη είτε για τον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο, επηρεάζουν βαθιά τη δική μας γλωσσική έκφραση, τις γλωσσικές επιλογές μας, την όλη στάση μας στη γλώσσα.

Στην εποχή μας που τεχνοκρατείται, επειδή βάλαμε τη ζωή μας στην τεχνολογία και όχι την τεχνολογία στη ζωή μας, η τηλεόραση με το συνδυασμό της εικόνας, του ήχου, της κίνησης και του χρώματος έχει πάρει την πρωτιά από όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

 Ιδιαίτερες αναφορές έχουν γίνει για τις αρνητικές συνέπειες της παρακολούθησης των ακατάλληλων προγραμμάτων από παιδιά, για τους κινδύνους που εγκυμονεί η κακή χρήση της τόσο για την ψυχική υγεία, την πνευματική ισορροπία και την ηθική υπόσταση του παιδιού, όσο και για τη σωματική ευεξία και ακμαιότητά του.

Πολλές φορές οι γονείς εκφράζουν την απόγνωσή τους για την προσκόλληση των μαθητών μας στην τηλεόραση, που τους αποσπά απ΄ τη σχολική μελέτη. Το πρόβλημα γίνεται μεγαλύτερο απ΄ την ποιότητα των εκπομπών, των οποίων οι νέοι γίνονται συνήθως παθητικοί αποδέκτες.

Η πλευρά, που έχει κατά τη γνώμη μας ελλιπώς παρουσιαστεί, είναι η σχέση της με τη λεκτική πενία, την πνευματική ένδεια, την υποβάθμιση του γραπτού και του προφορικού λόγου.

Πολύ όμορφα τα λέει ο Διευθυντής  του Δημοτικού Σχολείου Λιτοχώρου... και είπε και άλλα πολλά...Εγώ όμως σε αυτό το σημείο θα ήθελα να πω, πως  η τηλεόραση αυτές τις μέρες  και ειδικότερα τα  ΜΕΓΑΛΑ ΚΑΝΑΛΙΑ, έχουν  αποφασίσει να εμπλουτίζουν τον εγκέφαλό μας και να μας βομβαρδίζουν  με θέματα που θεωρούν αυτοί ουσιώδη και ενδιαφέροντα.... Και ρωτώ εγώ... Η 4η Φεβρουαρίου είναι η παγκόσμια μέρα κατά του καρκίνου.... τι πιο ενδιαφέρον και κατάλληλο στο να καλέσουν σε μία εκπομπή ένα άτομο, που αντιμετώπισε την νόσο και την πολέμησε με όλη του την ψυχή, ώστε να μιλήσει και να ενημερώσει το κοινό και να του μεταδώσει θετικά και αισιόδοξα μηνύματα....
Και όμως... υπήρχε κανάλι που θεώρησε  ότι το θέμα δεν έχει ενδιαφέρον... και δεν θα έχει την απήχηση, που αυτοί επιθυμούν....
Εεεεεεε ναι λοιπόν, οι ασθένειες, τα τεχνολογικά επιτεύγματα, οι πρόοδοι και οι πρωτιές μορφωμένων ανθρώπων, προβλήματα της καθημερινότητας δεν έχουν ενδιαφέρον... γιατί δεν προκαλούν  συναισθηματική φόρτιση, σύμφωνα με τα δικά τους κριτήρια... 
Οποιαδήποτε άλλη όμως ΑΝΩΜΑΛΙΑ, που μπορεί να εμφανιστεί στις οθόνες μας, έχει ενδιαφέρον και μπορεί να παιδαγωγήσει τα παιδιά μας και εμάς μαζί!!!!  Να μας βάλει στα κανάλια, που αυτοί επιθυμούν και να μας μάθει να μοιρολατρούμε  και να αντιμετωπίζουμε το κάθε τι σαν δεδομένη και τελειωμένη κατάσταση....

Πιστεύω πως θα έπρεπε, πλέον να αρχίζουμε να αντιδρούμε και  να δηλώνουμε αυτή την αντίθεσή μας ενεργά... με επιστολές και  e mail στα τηλεοπτικά κανάλια, μήπως και συνειδητοποιήσουν οι υπεύθυνοι, ότι ο τρόπος λειτουργίας των καναλιών τους πρέπει να αλλάξει και να γίνει πιο εποικοδομητικός  και επιμορφωτικός.... ..