Συνέδριο για τον εθισμό των εφήβων στο Διαδίκτυο
Πρώτη καταχώρηση: Δευτέρα, 24 Ιανουαρίου 2011, 10:14
Ένας στους δέκα εφήβους είναι εθισμένος στο διαδίκτυο. Το σοβαρό αυτό πρόβλημα είναι το θέμα που θα απασχολήσεις τους επιστήμονες που θα παρακολουθήσουν τις εργασίες του 2ου Πανελληνίου Διεπιστημονικού Συνεδρίου «e-LIFE2011» που θα πραγματοποιηθεί 1-3 Απριλίου στη Θεσσαλονίκη.
Το Συνέδριο διοργανώνεται από την Ελληνική Εταιρία Μελέτης της Διαταραχής Εθισμού στο Διαδίκτυο και τελεί υπό την αιγίδα της Ελληνικής Ψυχολογικής Εταιρείας και του Ελληνικού Κέντρου Ψυχικής Υγιεινής και Ερευνών.
Το συνέδριο έχει στόχο να παρουσιαστούν οι έρευνες ειδικών επιστημόνων σε μία προσπάθεια να καταγραφούν τα οφέλη αλλά και οι πιθανοί κίνδυνοι από τη χρήση των νέων τεχνολογιών, με απώτερο στόχο την ολοκληρωμένη γνώση των επιδράσεων των νέων τεχνολογιών στον άνθρωπο, για την περαιτέρω θωράκιση και ενδυνάμωση του ψηφιακού Πολίτη.
Το επιστημονικό πρόγραμμα περιλαμβάνει α)Δορυφορικά Συμπόσια, β) Στρογγυλές Τράπεζες, γ) Εκπαιδευτικά Σεμινάρια, και δ) Προφορικές και Αναρτημένες ανακοινώσεις
Για περισσότερες πληροφορίες για τις βασικές θεματικές ενότητες αλλά και τα εκπαιδευτικά σεμινάρια που θα πραγματοποιούνται παράλληλα, επισκεφθείτε την επίσημη ιστοσελίδα του συνεδρίου www.e-life2011.gr
Η Ελληνική Εταιρεία Ενημέρωσης Γονέων (Ε.Ε.Ε.Γ.) είναι Επίσημος Χορηγός Επικοινωνίας Ίντερνετ του 2ου Πανελληνίου Διεπιστημονικού Συνεδρίου «e-LIFE2011».
Εθισμός των νέων στο Διαδίκτυο; Μα πως είναι δυνατόν;
Μην με κάνετε να γελάσω, γιατί δυστυχώς το θέμα είναι για κλάματα.... Τι πιο φυσιολογικό; Και γιατί να μην συμβεί αυτό; Δεν ήταν αναμενόμενο;
Και φυσικά ήταν. Πως θα μπορούσαμε να το αποφύγουμε, αφού εμείς οι ίδιοι ευθυνόμαστε για ότι γίνεται. Μπορεί να μην φταίμε άμεσα για αυτό που γίνεται, όμως το βλέπουμε να γίνεται και δεν αντιδρούμε...
Ναι αγαπητοί γονείς... Τα παιδιά μας μεγαλώνουν χωρίς εμάς... Όχι στην πράξη, αλλά στην ουσία... Βρισκόμαστε ελάχιστο χρόνο μαζί τους στο σπίτι, και αφιερώνουμε ακόμα λιγότερο χρόνο για να ασχοληθούμε μαζί τους, ουσιαστικά... Δεν αρκεί να βρισκόμαστε στον ίδιο χώρο μαζί τους... Πρέπει να επικοινωνούμε και να ασχολούμαστε μαζί τους...
Να παίξουμε μαζί τους, να μιλήσουμε μαζί τους, να ακούσουμε τους προβληματισμούς τους, να τα καθησυχάσουμε για τις ανησυχίες τους, να τους προβληματίσουμε αλλά να περιμένουμε να δούμε και το αποτέλεσμα αυτού του προβληματισμού...
Ετσι γινόταν και μ' εμάς... όταν τα παιδικά χρόνια αφιερώναμε αρκετό χρόνο στην τηλεόραση... Έρευνες γινόταν και γίνονται, για να αποδείξουν τον εθισμό των νέων στην τηλεόραση... Τώρα στο διαδύκτιο... Αργότερα σε κάτι άλλο....
Πάντα θα υπάρχει κάτι, στο οποίο θα εθίζονται οι νέοι... Γιατί; Γιατί, νοιώθουν πως δεν έχουν την απόλυτη προσοχή μας ... δεν μας έχουν στις ζωές τους, έτσι όπως θα επιθυμούσαν να μας έχουν...
Μάλλον πρέπει να γίνουν συνέδρια, για να μάθουν στους γονείς, να είναι πραγματικοί γονείς...
2 σχόλια:
Τι σημαίνει, όμως, εθισμός στο Ιnternet και πώς αυτός ορίζεται; Για να κριθεί ένα άτομο εθισμένο στο Διαδίκτυο, πάσχον δηλαδή από μια ψυχική διαταραχή, πρέπει να πληροί ορισμένα συγκεκριμένα επιστημονικά κριτήρια. Σε αυτά, όπως εξηγεί ο κ. Σιώμος στο «Βήμα», περιλαμβάνονται εκτός από την πολύωρη ημερήσια ενασχόληση με το Διαδίκτυο τα ακόλουθα:
* Εξιδανίκευση του μέσου. Ο χρήστης θεωρεί τον ηλεκτρονικό υπολογιστή ή το Διαδίκτυο το σημαντικότερο «κεφάλαιο» της καθημερινότητάς του.
* Τροποποίηση της διάθεσης. Σε όσους εθίζονται στα ηλεκτρονικά παιχνίδια παρουσιάζεται αύξηση της παραγωγής του νευροδιαβιβαστή του εγκεφάλου ντοπαμίνη, η οποία συνδέεται με την ευχαρίστηση.
* Ανοχή. Το άτομο χρειάζεται σταδιακά όλο και περισσότερες ώρες χρήσης του υπολογιστή ώστε να νιώθει ευχαρίστηση.
* Σύγκρουση. Ενώ το παιδί αισθάνεται ότι έχει πρόβλημα, δεν μπορεί να κάνει κάτι για να περιορίσει τη χρήση του υπολογιστή.
* Ενασχόληση αρχικώς με ηπιότερες και όχι τόσο εθιστικές λειτουργίες του Διαδικτύου, όπως είναι η αποστολή ηλεκτρονικών μηνυμάτων, και σταδιακή μετάβαση σε πιο διαδραστικές διαδικτυακές λειτουργίες όπως τα δωμάτια συνομιλιών (chat room), οι ομάδες ειδήσεων ή ακόμη και τα αποκαλούμενα κοινωνικά παιχνίδια όπως το «Second Life», στο οποίο κάθε χρήστης φτιάχνει μια νέα «εικονική» διαδικτυακή ζωή με όλες τις εκφάνσεις της (αξίζει να σημειωθεί ότι έχει ήδη προκληθεί θόρυβος σχετικά με τέτοιου είδους παιχνίδια, καθώς σε κάποιες περιπτώσεις η «εικονική» ζωή του χρήστη παρενέβαινε στη φυσιολογική ζωή του, ενώ παράλληλα η πλατφόρμα του παιχνιδιού γινόταν έρμαιο παιδεραστών και διακινητών πορνογραφικού υλικού).
Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=33&artId=244780&dt=30/11/2008#ixzz1C47LiKVb.
Mπράβο Φώφη για το πολύ σοβαρό θέμα που έβαλες,μέχρι τώρα τα έχουμε σε έλεγχο και πάντα προσπαθουμε όταν ειμαστε όλοι μαζί να μην ανοιγουμε τον Η/Υ.
Οταν μεγαλωσουν τι κάνουμε; που όλο και περισσότερο φίλοι του,τον παροτρύνουν να ανοιξει σελίδα Facebook.Eγώ ακόμη κρατάω την Ιδεολογία μου ,είμαι κατά του Facebook.javascript:void(0)
"Παν μέτρον άριστον..." Με το να απαγορεύουμε κάτι δεν σημαίνει, πως αυτή είναι η καλύτερη μέθοδος... Το θέμα είναι να κουβεντιάσουμε, μαζί τους και να τους δώσουμε να καταλάβουνε, γιατί μπαίνουν όρια σε κάποια πράγματα... Όμως επαναλαμβάνω να ασχοληθούμε μαζί τους, και ότι απλά να τους το απαγορεύσουμε και τελείωσε... (γιατί δυστυχώς τότε αρχίζει το πρόβλημα....)javascript:void(0)
Δημοσίευση σχολίου