Ο όρμος μας....

                 

Λήξη του καλοκαιριού…Επιστροφή, στην πόλη και στην φασαρία της… Και καθισμένη στο μπαλκόνι, σ’ ένα διάλλειμα, μεταξύ του συμμαζέματος….αρχίζω και αναπολώ το καλοκαίρι!!!  Όχι όμως, αυτό το καλοκαίρι, που μόλις πέρασε… Το καλοκαίρι μίας άλλης εποχής, μίας εποχής παραδεισένιας….

Ναι…, της εποχής, που με το κλείσιμο των σχολείων, οι γονείς μου με παίρνανε  και εξαφανιζόμασταν για 3 μήνες στην  θάλασσα…

Κι όμως, παρόλο που ήμασταν παραθέριση, και απολαμβάναμε την θάλασσα και τον ήλιο…Περιμέναμε πως και πως, την εβδομάδα των διακοπών στον ΟΡΜΟ… Τις διακοπές, στον  δικό μας Όρμο….

Έτοιμα τα μπαγάζια μας, οι βάρκες, οι προμήθειες και το καραβάνι ξεκινούσε… Τρεις οικογένειες στάνταρ, και ορισμένες φορές και καναδυό παραπάνω…

Ο δρόμος, μας φαινόταν ατελείωτος… (κι ας πηγαίνουμε τώρα  στην Χαλκιδική αυθημερόν, για μπανάκι)…

Μόλις φτάναμε στην μεγάλη στροφή…. (λίγο πιο κάτω από τον  Αγ. Νικόλα), που το τοπίο άλλαζε και το μόνο που μπορούσες να αντικρίσεις ήταν βράχια, πουρνάρια, πεύκα και θάλασσα, το χαμόγελο εμφανιζόταν στο πρόσωπο όλων….’’Φτάσαμε!!!’’…

Κατεβαίναμε τον ανώμαλο χωματόδρομο, και ο Όρμος μας απλωνόταν  πια μπροστά μας, με το νησάκι της Παναγίτσας  στην μέση.

Στην αλάνα με τα πεύκα στήναμε τις σκηνές μας, στην θάλασσα ρίχναμε τις βάρκες και τι μας έμενε????? Τα μαγιό μας και βουρρρρρ….στην θάλασσα…

Αυτή ήταν η πρώτη έγνοια μας το πρωί… ποιος θα σηκωθεί νωρίτερα για να προλάβει να μπει πρώτος στην θάλασσα…

Οι βράχοι στα αριστερά ήταν τα «παλατάκια» μας,  σε αντίθεση με τα βραχάκια από την δεξιά πλευρά, που μετά την άμπωτη της παλίρροιας, αποτελούσε την «ντίσκο».

Ψάρεμα, παιχνίδια στο νερό, ξενύχτια με φωτιές, τραγούδια  χορός… Όλα τόσα απλά  κι όμως τόσο όμορφα!!!!

Τόσο διαφορετικά από σήμερα,  αλλά τόσο πλούσια σε συναισθήματα και εμπειρίες…

Ένας επίγειος παράδεισος, που δεν υπάρχει πια…. Γιατί ο ΟΡΜΟΣ μας….έχει γίνει ο όρμος των άλλων!!!!

Ίσως κάποτε, να βρεθεί κάποιος άλλος όρμος για εμάς, όμως σίγουρα δεν θα μπορεί να μας γεμίσει και να μας γαληνέψει, όπως ΕΚΕΙΝΟΣ….!!!!

(αφιερωμένο στην  παρέα του  ΟΡΜΟΥ και ιδιαίτερα στον «Καπετάνιο»…. )

Τα παιδιά μας και οι φίλοι τους....

Tα παιδιά χρειάζονται παιδιά για να παίξουν, να μιλήσουν, να συναγωνιστούν, να τσακωθούν, να νιώσουν ισότιμα, αλληλέγγυα, να μάθουν κανόνες, όρια, συμβιβασμούς, για να γίνουν κοινωνικά, έξυπνα, ευαίσθητα, δυνατά, ανεξάρτητα. Mάλλον δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να υποκαταστήσει την παρέα των συνομηλίκων για ένα παιδί. Aυτό οι περισσότεροι γονείς το ξέρουμε και τα ενθαρρύνουμε στο να συναναστρέφονται άλλα παιδιά και να έχουν φίλους. Tι γίνεται όμως όταν δεν συμφωνούμε με κάποια επιλογή τους; Όταν ένας φίλος ή μία φίλη του παιδιού μας «δεν μας πάει»;

Oι «καλύτεροί του φίλοι»
Kατά τον πρώτο, ίσως και δεύτερο χρόνο της ζωής του παιδιού μας είμαστε οι απόλυτοι «βασιλιάδες». Aν και φωτίζεται το πρόσωπό του όταν βλέπει άλλα παιδιά, δεν τα αποζητάει ακόμα, ούτε δείχνει να ενδιαφέρεται τόσο πολύ για τη συντροφιά και το παιχνίδι μαζί τους. O κόσμος του ακόμα στρέφεται γύρω από τον εαυτό του, τους ανθρώπους και τα πράγματα που γνωρίζει καλά. Tο αργότερο όταν αρχίζει η προσχολική ηλικία και κάνει το πρώτο μεγάλο βήμα ανεξαρτησίας από τους γονείς, πηγαίνοντας στον παιδικό σταθμό ή στο νηπιαγωγείο, ανακαλύπτει τη χαρά της συντροφιάς των άλλων παιδιών. Kανένα παιδί, ακόμα και το πιο εσωστρεφές, το πιο κλειστό και συνεσταλμένο δεν είναι αδιάφορο για τα άλλα παιδιά, δεν αρνείται την παρέα των συνομηλίκων του όταν αισθάνεται σίγουρο και έτοιμο να σταθεί μέσα σε αυτήν. Πρωτοαρχίζει τότε να μιλάει για φίλους, για τους φίλους του, γι’ αυτούς που είναι «οι καλύτεροί μου φίλοι». Kαι βέβαια, στην προσχολική ηλικία μπορούμε ακόμα να επιλέγουμε -κατά κάποιον τρόπο- με ποια παιδιά θα συναναστρέφονται τα παιδιά μας. Όταν τα παιδιά πάνε στο Δημοτικό, τα πράγματα αλλάζουν. Oι φίλοι, η παρέα από το σχολείο αποκτά όλο και μεγαλύτερη σημασία. Tα παιδιά περνούν ένα μεγάλο διάστημα της ημέρας με τους φίλους τους στο σχολείο και πολύ συχνά θέλουν να τους συναντούν και εκτός σχολείου, να πηγαίνουν για σπορ εκεί όπου πηγαίνουν και οι φίλοι τους και να τους καλούν στο σπίτι. Eξωσχολικοί και οικογενειακοί φίλοι αποκτούν πια δευτερεύουσα σημασία.
Ένα καινούργιο και σημαντικό στάδιο
Στο δημοτικό τα παιδιά σταματούν να είναι εγωκεντρικά και αναπτύσσουν αυτόνομη ηθική

H εξελικτική ψυχολογία μιλάει για ένα καινούργιο και πολύ σημαντικό στάδιο νοητικής, συναισθηματικής και κοινωνικής εξέλιξης που ξεκινάει με την είσοδο του παιδιού στο Δημοτικό. Tον κεντρικό ρόλο σε αυτή τη νέα περίοδο τον παίζει η συμμετοχή στην ομάδα των συνομηλίκων. Mέσα από τις σχέσεις και τις φιλίες που δημιουργούνται, τα παιδιά κοινωνικοποιούνται με τον πιο φυσικό τρόπο, μαθαίνουν δηλαδή πώς να κάνουν και να διατηρούν σχέσεις μέσα σ’ ένα πλαίσιο ισοτιμίας. Mαθαίνουν να συνεργάζονται, να σέβονται τους κανόνες της ομάδας και τα όρια των άλλων, και επομένως να αναγνωρίζουν τα δικά τους όρια. Σταματούν να είναι εγωκεντρικά και να δίνουν προτεραιότητα μόνο στον εαυτό τους και αναπτύσσουν αυτόνομη ηθική, η οποία δεν καθορίζεται πια μόνον από τις αξίες που αντιπροσωπεύουν οι μεγάλοι, αλλά από τη δικαιοσύνη, τον αμοιβαίο σεβασμό και την αλληλεγγύη, όπως αυτά τα βιώνουν μέσα από την ομάδα των συνομηλίκων και τις φιλίες. Aυτό όμως δεν συμβαίνει πάντα με τον πιο «στρωτό» και ήπιο τρόπο. Mερικές φορές, τα παιδιά μας έλκονται από άλλα παιδιά των οποίων τη συμπεριφορά εμείς θεωρούμε απαράδεκτη.Mπορεί ο «κολλητός» του γιου μας να είναι ένα παιδί που εμείς θεωρούμε -ή είναι πράγματι- επιθετικό, θρασύ και «ανάγωγο». Mπορεί η αγαπημένη φιλενάδα της κόρης μας να είναι στα μάτια μας -και στα μάτια άλλων γονιών ενδεχομένως- ένα κακομαθημένο, δύστροπο και φαντασμένο κορίτσι. Oμολογουμένως, η θέση μας δεν είναι εύκολη. Όχι μόνον είμαστε αναγκασμένοι να ακούμε τα παιδιά μας να εκθειάζουν τους φίλους αυτούς και τα κατορθώματά τους, αλλά κάθε τόσο βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την επιθυμία τους να συναντηθούν με αυτούς για να παίξουν, να τους καλέσουν στο σπίτι, να πάνε στο δικό τους. Kαι όλα αυτά ενώ εμείς έχουμε την εντύπωση ότι τα παιδιά αυτά επηρεάζουν με την «κακή» συμπεριφορά τους τα παιδιά μας ή, όχι σπάνια, πιστεύουμε ότι τα παιδιά μας είναι θύματα της επιθετικότητας και του «κακού χαρακτήρα» αυτών των φίλων.

Tέσσερις αλήθειες για τους φίλους των παιδιών μας
Tο γεγονός ότι δεν μπορούμε να αδιαφορήσουμε για τις παρέες των παιδιών μας κρύβει την επιθυμία μας να τα προστατεύσουμε από καθετί που θα μπορούσε να τα πληγώσει, να τα τραυματίσει ή να τα μειώσει. Kαι φυσικά, θέλουμε να εμποδίσουμε με κάθε τρόπο να μάθουν τα παιδιά μας τρόπους και συμπεριφορές που δεν μας αρέσουν και δεν τις εγκρίνουμε. Όλα αυτά είναι πολύ λογικό να μας απασχολούν ως γονείς. Πριν αρχίσουμε όμως να θυμώνουμε και να «παίρνουμε μέτρα» για να εμποδίσουμε αυτές τις -κατά την άποψή μας- επιζήμιες φιλίες, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη τα εξής:
● Mπορεί μεν για το παιδί μας να αποκτά μεγάλη σημασία η παρέα των άλλων παιδιών και να μιμείται κάποιες συμπεριφορές, όμως το μεγαλύτερο μέρος αυτού που ονομάζουμε «ανατροφή», δηλαδή τον τρόπο επικοινωνίας, τα όρια και τις αξίες τα έχει μάθει και συνεχίζει να τα μαθαίνει από εμάς. Τη μεγαλύτερη βαρύτητα στην ανατροφή του παιδιού έχει ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφερόμαστε εμείς απέναντί του και απέναντι στους άλλους ανθρώπους.
● Eίτε μας αρέσει είτε όχι, το παιδί θα βρεθεί αντιμέτωπο, θα συναναστραφεί και θα γοητευτεί ίσως από παιδιά που δεν θα τα εγκρίνουμε πάντα. Aν και αυτό μάς δυσαρεστεί ή μας φοβίζει, δεν μπορούμε -και όσο ένα παιδί μεγαλώνει, μπορούμε όλο και λιγότερο- να ελέγχουμε κάθε του βήμα και κάθε του παρέα.
● Tα παιδιά δεν έχουν τα ίδια κριτήρια με εμάς, δεν βλέπουν τους ανθρώπους, τα άλλα παιδιά κυρίως, με τον τρόπο που τους βλέπουμε εμείς. Σε ορισμένες ηλικίες, μάλιστα, τα παιδιά έχουν ανάγκη να ταυτιστούν με άλλα παιδιά που ενσαρκώνουν κάποια πρότυπα: δύναμης, ομορφιάς, επιθετικότητας, εξυπνάδας, «μαγκιάς», ανεξαρτησίας, πονηριάς, σωματικής επιδεξιότητας, ανατρεπτικής συμπεριφοράς.
● Aρνητικές, κακές, και ακραίες ακόμα συμπεριφορές των παιδιών των μικρών παιδιών ειδικά- δεν προμηνύουν με κανέναν τρόπο αντίστοιχες ενήλικες συμπεριφορές. Tα παιδιά περνούν από διάφορες φάσεις, συχνά δύσκολες και γι’ αυτά και για μας, και δοκιμάζουν τα όρια των γύρω τους και τα δικά τους. Δική μας υποχρέωση είναι να αποδεχτούμε αυτή τους την ανάγκη, κάνοντας ταυτόχρονα σαφή τα όριά μας. Mε άλλα λόγια, ένα παιδί που έκλεψε δεν είναι ένας μελλοντικός λωποδύτης. Aυτό που χρειάζεται είναι να καταλάβουμε τα κίνητρα που το ώθησαν να το κάνει, και κυρίως να καταστήσουμε σαφές ότι καταδικάζουμε την κλεψιά, αλλά όχι το ίδιο το παιδί.

Πώς μπορούμε να αντιδράσουμε
Aυτό που χρειάζεται λοιπόν είναι να δείξουμε εμπιστοσύνη στο παιδί μας, ακόμη και αν πιστεύουμε ότι κάποιος φίλος του το πληγώνει ή του γίνεται κακό παράδειγμα. Eμείς δεν έχουμε παρά να είμαστε εκεί όποτε χρειάζεται παρηγοριά, συμπαράσταση, ενθάρρυνση. Tο θέμα των φίλων είναι πολύ λεπτό. Bρίζοντας, κατηγορώντας ή μειώνοντας τους φίλους του, είναι πιθανό το παιδί να νιώσει ότι κατηγορείται και μειώνεται το ίδιο και να αντιδράσει έντονα, βλέποντας εμάς ως αντιπάλους και τους φίλους του ως συμμάχους. Tίποτα δεν μας εμποδίζει όμως να δηλώσουμε την αντίθεσή μας με κάποιες συμπεριφορές και να του εξηγήσουμε ευθέως το λόγο: «Ξέρω ότι είναι φίλη σου και ότι σ’ αρέσει η παρέα της, καμιά φορά όμως δεν συμφωνώ με τον τρόπο που φέρεται, όταν δηλαδή τη μία μέρα κάνει τη φίλη σε σένα, την επομένη σου κρατάει μούτρα και λέει μυστικά με την άλλη. Eγώ νομίζω ότι οι φίλοι πρέπει να λένε στους φίλους τους την αλήθεια, ακόμη και όταν είναι θυμωμένοι μαζί τους». Mε αυτόν τον τρόπο δείχνουμε ότι σεβόμαστε την προτίμηση του παιδιού, αλλά ταυτόχρονα του δίνουμε την ευκαιρία να σκεφτεί τις αντιδράσεις μας. Έτσι, χτίζουμε μια σχέση εμπιστοσύνης, που θα του επιτρέπει να ακούει τη γνώμη μας, όταν αυτό είναι απαραίτητο. Eίναι πιθανότερο ότι έτσι θα το βοηθήσουμε να έχει κρίση και να επιλέγει και στο μέλλον τις παρέες του από το να το βάλουμε στο «χρυσό κλουβί» με τους φίλους που διαλέξαμε εμείς γι’ αυτό.

Χαμογελάω... γιατί....

Ελάτε μαζί να δούμε τί είναι αυτό το γέλιο, που όσο πάει και σπανιότερο γίνεται στη ζωή μας...

Λοιπόν η ιλαρότητα, τα αστεία ανέκδοτα ( όχι τόσο τα χυδαία...),
ανεβάζουν με φυσικό τρόπο τη διάθεση, ενισχύουν το ανοσο σύστημα,
βελτιώνουν το καρδιαγγειακό και αυξάνουν τη ...μακροζωία.

Όλες αυτές οι ιδιότητες δεν συγκεντρώνονται σε κάποιο πανάκριβο ελιξιριο, ή φάρμακο, αλλά στην ικανότητά μας να γελάμε.

Υπάρχουν άνθρωποι,(όχι στην Ελλάδα μας, εδώ, δυστυχώς υπάρχουν μόνο τρωκτικά κάθε είδους, αλλά στην καλή μας φίλη την αμερική, που ξέρει να μελετά και μετά..να διασκεδάζει), που κάθονται και ψάχνουν,  τι συμβαίνει οταν γελάμε, και γενικά τί μας προσφέρει το γέλιο, κι η ελαφρά διάθεση..

Δείτε τι αποκαλύπτουν οι έρευνες.

• Τα μωρά δεν γελούν παρά μόνο ...αφού συμπληρώσουν 3 μήνες ζωής. 

• Όταν γελάμε, ο αέρας που εκπνέουμε, φεύγει από τους πνεύμονες με ταχύτητα.. 96 χλμ/ώρα.

• Χρησιμοποιούμε 17 μυς του προσώπου μας για να γελάσουμε και.. 47 για να κατσουφιάσουμε...καταλαβαίνετε τί ζημιά γίνεται , ιδίως σε σας τις γυναίκες.. 

• Οι χαρούμενοι άνθρωποι έχουν 40% μειωμένο κίνδυνο για καρδιοπάθεια συγκριτικά με τους απαισιόδοξους. 

• 17 λεπτά γέλιου την ημέρα, αυξάνουν το προσδόκιμο ζωής. 

• Ένα 6χρονο παιδί γελά κατά μέσο όρο 300 φορές την ημέρα.  Ένας ενήλικος γελά μόλις.. 15 φορές την ημέρα...αν γελά.. 

• Οι χαμογελαστοί σερβιτόροι παίρνουν 50% περισσότερα φιλοδωρήματα από τους αγέλαστους συναδέλφους τους. 

• Ένα καλό γέλιο μπορεί να χαρίσει χαρά που διαρκει μία ώρα. 

• Οι περισσότεροι γελαστοί άνθρωποι ζουν.. στην Κούβα και τη Βραζιλία. Στον αντίποδα βρίσκονται οι κάτοικοι των..προηγμένων σκανδιναβικών χωρών. 

• Πρέπει να χαμογελάσετε περίπου 250.000 φορές για να.. κάνετε μία ρυτίδα.  Αρα μην φοβάστε το χαμογελο δεν πρόκειται να σας κοστίσει...σε ρυτίδες. 

• Το να γελάσετε 100 φορές ισοδυναμεί με το να κάνετε 10-15 λεπτά.. ποδήλατο... (Ναι μην απορείτε το τράνταγμα, η διάθεση η ένταση της φωνής , η κινητοποίηση όλου του οργανισμού, είναι άσκηση.. )

• 15 λεπτά γέλιου έχουν τα ίδια οφέλη με.. 2 ώρες ύπνου. 

• Σύμφωνα με έρευνα του Γερμανού ψυχολόγου, Dr. Michael Titze, τη δεκαετία του '50, οι άνθρωποι γελούσαν κατά μέσο όρο 18 λεπτά την ημέρα. Σήμερα, μόλις.. 4-6 λεπτά την ημέρα. 

• Το γέλιο ακούγεται το ίδιο σε όλους τους πολιτισμούς και όλες τις κουλτούρες. Oι επιστήμονες, μάλιστα, πιστεύουν ότι το γέλιο συνέβαλε στην ενίσχυση των δεσμών μεταξύ των.. προγόνων μας. 

• Ο ήχος του γέλιου είναι τόσο κοινός και οικείος που είναι αναγνωρίσιμος ...Ακόμη Και Αν Παιχτεί Ανάποδα Στο Μαγνητόφωνο. 

• Με το γέλιο ο εγκέφαλος απελευθερώνει Τις Βήτα-Ενδορφίνες, τις Φυσικές Οπιούχες Ουσίες Με Αναλγητική Δράση. 

• Το γέλιο ρίχνει τα επίπεδα της κορτιζόλης,της ορμόνης του άγχους, ενισχύοντας με αυτόν τον τρόπο το ανοσο σύστημα και αποτρέποντας την εμφάνιση ασθενειών..

• Αρα αναθεωρούμε τη στάση μας απέναντι σε εκείνους που είναι πάντα με το χαμόγελο στα χείλη. 
• Δεν φοβομαστε ( ιδίως οι γυναίκες) να γελάσουμε πλατειά, οχι δεν θα μας παρεξηγήσουν, 
• κι αν πάλι ναι, ποσώς μας ενδιαφέρει.. εμείς πλέον ξέρουμε οτι το γέλιο, μας κάνει πιό κοινωνικούς, πιό χαρούμενους, πιό υγιείς, και μας χαρίζει καλή και ευχάριστη ζωή..

Τα Παιδιά μιλούνε με τα χρώματα!!!!

Η επιλογή του χρώματος στο παιδικό σχέδιο μπορεί να μας πει πολλά
για την συναισθηματική κατάσταση του παιδιού. Σαφέστατα, ποικίλλει σε όλα τα παιδιά και
εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, φύλο, ηλικία αλλά και το τι εικόνα έχουν αυτά για τον κόσμο
γύρω τους. Όλα τα παιδιά έχουν κάποιο αγαπημένο χρώμα. Κάποιο που το επιλέγουν ξανά και ξανά
για τις ζωγραφιές τους. Η ψυχολογία του παιδικού σχεδίου υποστηρίζει οτι κανένα από τα χρώματα που επιλέγουν τα παιδιά δεν είναι τυχαίο και μπορεί να μας πει πολλά για το χαρακτήρα και τα συναισθήματα τους!

Η επιλογή πολλών χρωμάτων μαζί (πολυχρωμία) εκφράζει σίγουρα ένα συναίσθημα χαράς.

Από την άλλη τα έντονα χρώματα δηλώνουν οτι το παιδί την ώρα που ζωγραφίζει βιώνει έντονα συναισθήματα (θετικά ή μη).

Η προτίμηση στο κόκκινο χρώμα δηλώνει χαρακτήρα δυναμικό και παρορμητικό. Η συνεχής και επίμονη χρήση του ίσως υποδηλώνει στοιχεία νευρωτικής συμπεριφοράς.


Η επικράτηση του πορτοκαλί χρώματος εκφράζει άτομο με ζεστή συμπεριφορά, ήρεμο και
πολύ συναισθηματικό.


Το κίτρινο χρώμα δείχνει άτομα με δυναμισμό, φιλοδοξίες, που του αρέσει η έντονη δράση.


Το μπλέ από την άλλη, εκφράζει άτομο που είναι ικανό να ρυθμίσει τη συναισθηματική
συμπεριφορά του και έχει ανεπτυγμένη λογική και ωριμότητα.


Η αγάπη και προτίμηση προς το πράσινο χρώμα δηλώνει πείσμα και επιμονή. Εκφράζει άτομα που επιθυμούν και επιδιώκουν την διάκριση αλλά πολύ συχνά στρέφονται στον εαυτό τους.


Το ρόζ χρώμα χρησιμοποιείται κυρίως από τα κορίτσια, εκφράζει τη γυναικεία φύση αλλά
και την αίσθηση ηρεμίας.


Αντίθετα το μαύρο, το προτιμούν τα εσωστρεφή παιδιά. Το χρώμα αυτό συμβολίζει το φόβο, την
ανησυχία, καθώς και την επιθυμία περιθωριοποίησης.


Το γκρίζο χρώμα το χρησιμοποιούν παιδιά με έντονη εσωστρέφεια. Πολλές φορές αυτά τα παιδιά μπορεί να είναι..."πνεύματα αντιλογίας".


Τέλος, το άσπρο χρώμα! Πολλά παιδιά με αισθήματα δειλίας φτιάχνουν πολύ μικρά σχέδια και
συνήθως αφήνουν κενό το υπολοιπο χαρτί.


Μέσα από την ψυχολογία των χρωμάτων, μπορούμε να καταλάβουμε πολλά για το χαρακτήρα
και τη συναισθηματική κατάσταση του παιδιού. Σίγουρα όμως, πριν προβούμε σε οποιαδήποτε
αξιολόγηση ή συμπέρασμα, θα πρέπει να λάβουμε υπόψιν μας, το φύλο του, τα βιώματά του και κυρίως το τι απεικονίζει στο σχέδιό του! Για παράδειγμα, αντικείμενα της καθημερινής ζωής, θα τα χρωματίσει συνήθως όπως τα έχει δει και τα έχει μάθει. Επιπλέον μη ξεχνάμε οτι η επιλογή αγαπημένου χρώματος εξαρτάται από το φύλο του παιδιού αλλά και την ηλικία του. Για το λόγο αυτόν, μας ενδιαφέρει να εξετάσουμε συγκκριμένα πράγματα, για παράδειγμα ποιό χρώμα κυριαρχεί στο σχέδιο ενός αγαπημένου ή σημαντικού προσώπου στη ζωή του παιδιού ή ποιό χρώμα επιλέγει για να ζωγραφίσει το σπίτι του...


(Τατιάνα Πολυζώτη, Ψυχολόγος, MSc Ειδικής Αγωγής)

Ανθρώπινα Δικαιώματα και Ελευθερία....

Kαι ναι!!!! Είμαστε ελεύθεροι πολίτες...!!!  Ζούμε εδώ, στον μαγικό και όμορφο κόσμο, που μας παρουσιάζουν και που πρέπει, να έχει τις προδιαγραφές, που κάποιοι επιθυμούν...!!!!
Εγώ δεν ξέρω... αλλά ακούω, πως κάποιοι .... κάποτε.... πριν κάποια χρόνια.... αγωνίστηκαν για τα ανθρώπινα δικαιώματα, για την ελεύθερη σκέψη, για να είμαστε εμείς ελεύθεροι και δημιουργικοί...
Ναι όντως.... το έκαναν, και άξιζε τον κόπο!!!!
Αγωνίστηκαν, για να υπάρχει δικαιοσύνη....Να είναι η κοινωνία, καθαρή από πάσης φύσεως εγκληματίες και ανέντιμους πολίτες.... Για να τους δίνουν άδεια,  και να σου ανακοινώνουν μετά, ότι απλά "έφυγαν".
Αγωνίστηκαν, για να μπορείς να έχεις ελευθερία σκέψης και βούλησης.... Για να μπορείς ελεύθερα να αποφασίσεις, το πόσο παιδιά θα κάνεις, γιατί αυτό θ' αποτελέσει κριτήριο για την ευημερία στην οικογένειά σου, και τεκμήριο για την εφορία....(ασχέτως αν εσύ συνειδητά, έχεις αποφασίσει να τρως ψωμί κι ελιά, και να έχεις  πολλά παιδιά).
Αγωνίστηκαν, για να μπορείς να εργάζεσαι σε κατάλληλες συνθήκες και με κανόνες που δεν καταπατούν, τα ανθρώπινά σου, δικαιώματα.... Για να ξεκινάς το πρωί, να φεύγεις αργά το βράδυ, να σε πληρώνουν όποτε κι αν θέλουν, να σ' απολύουν και να μην σου δίνουν λογαριασμό,  για το αν και πότε θα πάρεις τα δεδουλευμένα.....
Αγωνίστηκαν, για να μπορείς ελεύθερα να καλλιεργείς την γη, και να απολαμβάνεις τα αγαθά της.... Για να μην σου δίνουν επιδότηση  για όλες τις καλλιέργειες, και να σκοτώνουν τις τιμές στα προϊόντα  που δεν είναι επιδοτούμενα.... (κατευθύνοντας πάντα το τι θα καλλιεργήσεις, και τις τιμές της αγοράς, άσχετα αν αυτή ονομάζεται ελεύθερη αγορά)....
Αγωνίστηκαν, για να βελτιωθεί ο τρόπος ζωής και το βιωτικό σου επίπεδο.... Για να σε κατευθύνουν σ' έναν ασταμάτητο καταναλωτισμό, και να σου δημιουργήσουν ανάγκες, που στην ουσία δεν σε ωφελούν πουθενά, εκτός από την επίδειξη και την μεγαλομανία...
Αγωνίστηκαν, για να ζεις σε ένα φυσικό περιβάλλον, που θα μπορέσει να συμβαδίσει με τον πολιτισμό....Για να καταστρέφεται ο πλανήτης "γη", από τα χημικά, τα απόβλητα των μικρών και μεγάλων εργοστασιακών μονάδων, τις πυρκαγιές σε δασικές περιοχές, που όλως τυχαίως, λαμβάνουν χώρα, την στιγμή που δεν πρέπει....
Πολλοί αγώνες..... για πολλές ελευθερίες........ Φτάνει πια!!!!!! ΤΟΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ  ΔΕΝ ΤΗΝ ΜΠΟΡΩ!!!!
Τα πραγματικά ανθρώπινα δικαιώματα, που έχει ο κάθενας .... είναι το δικαίωμα να γεννηθεί, και να πεθάνει.... Και είναι οι μόνες στιγμές, που νιώθει πραγματικά "ελεύθερος"....

Το περιβόλι της Παναγίας μας!!!

Περιβόλι της Παναγίας έχει ονομασθεί το Άγιον Όρος, το μεγαλύτερο μοναστικό κέντρο της Ορθοδοξίας, το οποίο διατηρεί ζωντανή παράδοση ζωής ασκητικής, που υπερβαίνει τα 1.100 έτη.

Οι μοναχοί που ασκούνται στο Όρος αισθάνονται διαρκώς την παρουσία της Παναγίας εμπρός τους να τους εμπνέει, να τους προστατεύει και να τους οδηγεί στις πνευματικές αναβάσεις του.

Η κορυφή του Άθωνα, σαν άλλος τηλαυγής φάρος, ακτινοβολεί διαρκώς και φωτίζει τον κόσμο, που παραπαίει πλέοντας στα σκοτάδια της απιστίας, της άγνοιας και της αμαρτίας. Στις πλαγίες, στις χαράδρες και στις σπηλιές του Όρους, ασκήτευσαν και έζησαν οσιακά χιλιάδες μοναχοί, που αφιέρωσαν τη ζωή τους στον Κύριο, αναπνέοντας μόνο για Εκείνον. Αρκετοί από αυτούς έχουν ανακηρυχθεί επίσημα Άγιοι της Εκκλησίας μας. Μεγάλες μορφές της εκκλησιαστικής μας ζωής και ιστορίας υπήρξαν Αγιορείτες μοναχοί, αφοσιωμένοι στον Αρχηγό της Εκκλησίας μας, που αναδείχθηκαν σπουδαίοι παράγοντες και της ζωής του Έθνους μας.

Ο μέγας διδάσκαλος του Γένους Ευγένιος Βούλγαρις (1716-1806), που διετέλεσε και Διευθυντής της Αθωνιάδος Σχολής, δίνει μια θαυμάσια περιγραφή του φυσικού κάλους του Όρους. «Εδώ», γράφει,


«μύρια καλά πλουτεί ο τόπος, τα οποία ακριβώς ουδείς λόγος παραστήσαι δυνήσεται. Εδώ και ύδατα καλλίροα και αήρ ευκραέστατος… άλση κατάσκια πανταχόθεν και χλόη αειθαλής, την όρασιν κατατέρπουσα˙ φυτών δε είδη παντοία (διάφορα)˙ ελαίαι, άμπελοι, δάφναι, μυρσίναι… και πτηνών στίφη καλλικελάδων… θάλασσά τε υπεστρωμένη κυκλόθεν, νυν μεν γαληνιώσα και κρυσταλλίζουσα… νυν δε επαφρίζουσα… Όλα καλά, όλα γλυκυθυμίας ουκ έχω ειπείν όσης πρόξενα».

Σ’ αυτόν τον αγιασμένο τόπο, που όμοιός του δεν υπάρχει άλλος στην οικουμένη, αντηχούν μέρα και νύχτα ύμνοι και δοξαστικά για την Προστάτιδα του Όρους, την Υπεραγία Θεοτόκο, την Αειπαρθένο Μητέρα του Σωτήρος. Ακατάπαυστες είναι οι προσευχές και οι δεήσεις, που αναπέμπονται ευλαβικά στη χάρη της.

Σε κάθε κελλί, σε κάθε σκήτη, σε κάθε σπηλιά και σε κάθε Μοναστήρι παντού δεσπόζει η αγία μορφή της. Η χαριτόβρυτη εικόνα της στολίζει και αγιάζει τον τόπο.

Και παντού οι Μοναχοί έχουν και διηγούνται στους χιλιάδες προσκυνητές του Αγίου Όρους θαυμαστές διηγήσεις για τις θαυματουργές εικόνες της.

Ορισμένες από τις εικόνες αυτές της Παναγίας, που φυλάσσονται στο Όρος, είναι εξαίρετα δείγματα βυζαντινής αγιογραφίας είτε της Μακεδονικής Σχολής, με κορυφαίο αγιογράφο τον Μανουήλ Πανσέληνο, είτε της Κρητικής Σχολής με κορυφαίο τον Θεοφάνη.

Εμπρός σ’ αυτές τις εικόνες γονάτισαν άπειρες φορές χιλιάδες Μοναχοί, αλλά και άλλοι πιστοί Χριστιανοί και είδαν στη ζωή τους θαύματα εκπληκτικά.

Έχουν πάρει δε οι εικόνες αυτές και χαρακτηριστικές ονομασίες:

• Έτσι έχουμε την ιερή εικόνα «Το Άξιον εστί», που φυλάσσεται στον ιερό Ναό του Πρωτάτου, της πρωτεύουσας του αγίου Όρους, και είναι το σέμνωμα του Όρους.
• Έχουμε την «Φοβερά Προστασία» στην Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου,
• την Πορταΐτισσα στην Ιβήρων,
• την Οικονόμισσα και την Κουκουζέλισσα στη Μεγίστη Λαύρα,
• την Παραμυθία, την Ελαιοβρύτισσα και την Βηματάρισσα στη Μονή Βατοπεδίου,
• την Γοργοεπήκοο στη Μονή Δοχειαρίου,
• την Γερόντισσα στη Μονή Παντοκράτορος,
• την Οδηγήτρια στη Μονή Χελανδαρίου,
• την Γλυκοφιλούσα στη Μονή Φιλοθέου,
• την Παναγία των Χαιρετισμών στη Μονή Διονυσίου,
• την Γαλακτοτροφούσα και την Παντάνασσα στη Μονή Γρηγορίου,
• την Μυροβλύτισσα στη Μονή Αγίου Παύλου,
• την Αντιφωνήτρια στη Μονή Κωνσταμονίτου,
• την Επακούουσα στη Μονή Ζωγράφου κ.λπ. κ.λπ.

Κάθε μία από τις ιερές αυτές εικόνες της Παναγίας έχει τη δική της θαυμαστή ιστορία και οφείλει την ονομασία της σε εντυπωσιακά θαύματα, που έγιναν και γίνονται διά μέσου της εικονιζομένης Θεοτόκου. Όλες μαζί οι ιερές και θαυματουργές εικόνες της Παναγίας, που φυλάσσονται ως πολύτιμος θησαυρός από τους Αγιορείτες πατέρες, αγιάζουν το «περιβόλι της Παναγίας» και αποτελούν πηγή πλουσίων ευλογιών για όσους τις τιμούν και τις ασπάζονται με πίστη.

Μία μέρα σαν κι αυτή, δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε, στο πρόσωπο της Παναγίας μας... Μία μικρή αναφορά στο πανέμορφο Άγιο Όρος, που  Την τιμά καθημερινά και Την δοξάζει!!!  Χρόνια Πολλά σ' όλους!!!!!

Πυρκαγιές κι αντιμετώπισή τους...

Οι πυρκαγιές είναι συχνό φαινόμενο τους καλοκαιρινούς μήνες στη χώρα μας. Ακολουθούν μερικά μέτρα πρόληψης και προστασίας από τις φωτιές, προκειμένου να μειωθούν τα δυσάρεστα αυτά συμβάντα με τις απρόβλεπτες συνέπειες και πολλές φορές τα αναρίθμητα θύματα και τις ζημιές.

Μέτρα προστασίας για πυρκαγιές

• Δεν πετάμε ποτέ αναμμένα τσιγάρα όταν κινούμαστε σε αγροτική ή δασική περιοχή.
• Καθαρίζουμε τη στέγη, τις βεράντες, την αυλή μας από σκουπίδια, ξερά χόρτα, κλαδιά και πευκοβελόνες.
• Κλαδεύουμε τα ξερά κλαδιά και τους θάμνους γύρω από το σπίτι σε ασφαλή ακτίνα δημιουργώντας αντιπυρικές ζώνες.
• Οι σωροί με τα καυσόξυλα και άλλα εύφλεκτα υλικά πρέπει να τοποθετούνται σε απόσταση ασφαλείας από το σπίτι.
• Αποφεύγουμε τις υπαίθριες εργασίες που ενδεχομένως να προκαλέσουν πυρκαγιά( οξυγονοκολλήσεις, χρήση τροχού ή άλλου εργαλείου που δημιουργεί σπινθήρες)
• Να υπάρχει τουλάχιστον μια βρύση με λάστιχο αρκετά μακρύ στην αυλή του σπιτιού ώστε να καλύπτει όλους τους χώρους σε περίπτωση πυρκαγιάς.
• Καθαρίζουμε τους αγρούς που συνορεύουν με δασικές εκτάσεις, δρόμους και κατοικημένες περιοχές.
• Δεν εγκαταλείπουμε απορρίμματα ή άλλα εύφλεκτα αντικείμενα κοντά ή μέσα σε δάση, τάφρους ή αγροτικές εκτάσεις.
• Από 1/5 εως 31/10 δεν επιτρέπεται το κάψιμο κλαδιών και ξερών χόρτων , παρά ΜΟΝΟ μετά από άδεια της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας.
• Όταν αντιληφθούμε φωτιά σε δάσος ή αγροτική έκταση ειδοποιούμε αμέσως την Πυροσβεστική Υπηρεσία στο τηλέφωνο 199, δίνοντας σαφείς πληροφορίες.

Σε περίπτωση πυρκαγιάς

• Βγείτε από το σπίτι ή τον εργασιακό σας χώρο σύμφωνα με το σχέδιο διαφυγής, ενώ ταυτόχρονα ειδοποιείστε και βοηθήστε αυτούς που κινδυνεύουν άμεσα ( παιδιά, ηλικιωμένοι, ζωάκια) και για κανένα λόγο μην γυρίσετε πίσω.
• Αν ο χώρος που πρέπει να διασχίσετε έχει γεμίσει καπνό, γονατίστε στο πάτωμα, κρατήστε το κεφάλι όσο πιο χαμηλά μπορείτε εκεί που ο αέρας είναι πιο καθαρός και κρύος και προχωρήστε προς την έξοδο έρποντας με ταυτόχρονη κάλυψη της μύτης ή του στόματος με μια πετσέτα ή ένα ρούχο.
• Εάν είστε εγκλωβισμένοι, κάνετε σήμα στους Πυροσβέστες μέσω παραθύρου ή αναβοσβήνοντας έναν φακό ή κυματίζοντας κάποιο ανοιχτόχρωμο ρούχο.

Αν παγιδευτείτε από την φωτιά

• Τρέξτε σε κάποιο μέρος χωρίς πολλά δέντρα, θάμνους και ψηλά χόρτα. Αν είστε κοντά σε δρόμο, ξαπλώστε κάτω με το πρόσωπο προς το έδαφος ή μπείτε στο χαντάκι στο πρανές του δρόμου και καλυφθείτε με ότι έχετε πρόχειρο, μέχρι να περάσει η πυρκαγιά.

Για να αποτρέψετε την εκδήλωση πυρκαγιάς

• Βοηθήστε τα παιδιά σας να καταλάβουν ότι η φωτιά είναι «εργαλείο και όχι παιχνίδι». Μην τα αφήνετε να παίζουν με εστίες φωτιάς όπως σπίρτα, αναπτήρες, τσιγάρα, κεριά, ή μ εύφλεκτα υγρά καθώς και με παιχνίδια που λειτουργούν με ηλεκτρικό ρεύμα χωρίς επίβλεψη.
• Προμηθευτείτε τους κατάλληλους πυροσβεστήρες και μάθετε την χρήση τους ( ζητήστε πληροφορίες από την Πυροσβεστική Υπηρεσία). Τοποθετείστε τους κοντά στην έξοδο ενός χώρου, σε προσιτές θέσεις ώστε να μπορείτε να καταπολεμήσετε την φωτιά με ασφάλεια.
• Μην αφήνετε αναμμένα τσιγάρα ή πούρα σε οποιοιδήποτε σημείο. Μπορούν εύκολα να αναποδογυρίσουν καθώς καίγονται , να πέσουν στο χαλί ή σε μια εφημερίδα και να προκαλέσουν πυρκαγιά. Σβήστε τα καλά στο σταχτοδοχείο και βρέξτε τα με νερό, πριν τα πετάξετε στα σκουπίδια.
• Μην αφήνετε μαγειρικά σκεύη χωρίς επίβλεψη. Απομακρύνετε τα από την εστία θερμότητας αν χρειαστεί να φύγετε από την κουζίνα. Η πυρκαγιά αρχίζει όταν σταματάει η προσοχή σας.
• Μην αποθηκεύετε οινόπνευμα, βενζίνη, υγρά καθαρισμού, ασετόν ή νέφτι μέσα στο σπίτι καθώς είναι ιδιαίτερα εύφλεκτα. Αν υφίσταται αναγκαιότητα για αποθήκευση μικροποσοτήτων διαλυτών ή άλλων επικίνδυνων υλών, αυτό να γίνει σε κατάλληλα δοχεία και μακριά από παιδιά, γυμνή φλόγα ή πηγές θερμότητας.
• Βεβαιωθείτε ότι όλα τα παράθυρα και οι πόρτες του σπιτιού ανοίγουν εύκολα, σε περίπτωση που χρειαστεί να διαφύγετε άμεσα. Όταν είστε μέσα στο σπίτι, διατηρείτε τα κλειδιά πίσω από τις κλειδωμένες πόρτες.
• Ετοιμάστε ένα σχέδιο διαφυγής από το σπίτι σε περίπτωση πυρκαγιάς και εξασκηθείτε στην εφαρμογή του. Το σχέδιο πρέπει να περιλαμβάνει δυο διαφορετικούς δρόμους διαφυγής από κάθε δωμάτιο αν είναι δυνατόν και ένα ασφαλές σημείο συνάντησης έξω από το σπίτι και ποτέ μην χρησιμοποιείτε τον ανελκυστήρα.

(της Γεωργίας Νικητέα)

Δεν ξέρω γιατί κάθε χρόνο, όλο και περισσότερες δασικές εκτάσεις καταστρέφονται... ΄Η καλύτερα, δεν θέλω να δεχτώ (ούτε καν να σκεφτώ), ότι είναι ενέργειες προς "ικανοποίηση" ανθρωπίνων προσδοκιών.... Ονειροπολώ?????  Το πιο πιθανό.....!!!!  Εύχομαι όμως και ελπίζω, πως υπάρχουν κι αρκετοί άνθρωποι, εκεί έξω, που διαβάζοντας τα παραπάνω, θα προσπαθήσουν να κάνουν τα αδύνατα δυνατά, για να τα τηρήσουν.... και να βοηθήσουν σε περίπτωση ανάγκης....

(Με την ευχή... να μην χάσουμε άλλο πράσινο από αυτόν τον πλανήτη!!!!)

ΤΟ ΣΥΓΝΩΜΗ... ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΟΠΗ!!!

Κι όμως είναι τόσο απλό.... και μπορεί να γίνει, δίχως καν να το καταλάβεις...
Ζεις την καθημερινότητά σου.  Κάνεις τα πάντα βάση της ρουτίνας και των απαιτήσεων  των διαφόρων καταστάσεων. Προσπαθείς, να δώσεις τον καλύτερό σου εαυτό και να είσαι εντάξει, τουλάχιστον στις υποχρεώσεις σου... Κι όμως, όσο κι αν προσπαθείς... όσο κι αν πιστεύεις, πως το έχεις καταφέρει.... υπάρχουν φορές, που διαπιστώνεις, πως έχεις πληγώσει κάποιους γύρω σου!!! Ναι.. άθελά σου όμως το έχεις κάνει... !!!
Γιατί;;; Για πολλούς λόγους κι αιτίες... Γιατί, δεν πρόσεξες, αν αυτό που λες, έχει πολλές έννοιες και ο καθένας, μπορεί να το αντιληφθεί διαφορετικά... Γιατί, έχεις αλλάξει τις συνήθειές σου, και αυτό το ξέρεις μόνο εσύ, και όχι οι άλλοι... Γιατί, προσπαθώντας να μην κουράζεις κάποιους με την παρουσία σου, τους έκανες να νιώθουν ότι τους απορρίπτεις... Γιατί, το ενδιαφέρον σου είναι τόσο μεγάλο, που τον άλλο, τον πνίγει και τον κάνει να το βλέπει ως "περιέργεια"...Γιατί, οι σκοτούρες και τα προβλήματά σου, δεν σε άφησαν να συνειδητοποιήσεις, πως έχεις αμελήσεις κάποια άτομα... Γιατί, η οικονομική κρίση σε έχει κάνει, να μην μπορείς να αντεπεξέλθει στις κοινωνικές σου υποχρεώσεις... Γιατί, έχεις δώσει προτεραιότητα σε άλλα άτομα, που δεν τα θεωρείς τόσο δικά σου και μπορούν να σε  παρεξηγήσουν, και έχεις αφήσει στο standby αυτούς, που πάντα θεωρούσες δεδομένους...
Υπάρχουν πολλά γιατί, που για τον καθένα μας, μπορεί να είναι διαφορετικά, όμως το αποτέλεσμα είναι το ίδιο... Έχουμε πληγώσει κάποιον, άθελά μας... 

Ας ρίξουμε λοιπόν, μία ματιά γύρω μας... ας αφιερώσουμε λίγη ώρα, στο να κάνουμε την αυτοκριτική μας ...και να ανακαλύψουμε τις απώλειές μας...
Ας πούμε ΣΥΓΝΩΜΗ, σ' αυτούς που πληγώσαμε...

ΣΥΓΝΩΜΗ Σ' ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ, ΠΟΥ ΠΛΗΓΩΣΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΩ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ!!! Απλά... δεν το ήθελα....

Κολύμπι... μπορείς κι εσύ!!!!

Το κολύμπι αποτελεί μία φυσική δραστηριότητα, αποτελεσματική για όλους, ειδικά για όσους έχουν πρόβλημα με την καταπόνηση από άλλες μορφές άσκησης ή σωματικά δεν μπορούν να τις ακολουθήσουν.

Ακόμα άτομα με ειδικές παθολογικές καταστάσεις όπως η αρθρίτιδα, μυοσκελετικές παθήσεις και υπερβολικό βάρος, ωφελούνται ιδιαίτερα από την κολύμβηση.

Δεν είναι τυχαίο ότι το κολύμπι χρησιμοποιείται από επαγγελματίες αθλητές για χαλάρωση μετά από μία δύσκολη αγωνιστική περίοδο ή για αποκατάσταση μετά από τραυματισμό, αφού η άσκηση της κολύμβησης βελτιώνει τη φυσική κατάσταση, την κινητικότητα, ανακουφίζει από πόνους και πιασίματα.

Οφέλη
Το κολύμπι ασκεί όλες τις μυϊκές ομάδες, όπως ώμοι, πλάτη, κοιλιακοί, πόδια, γλουτοί. Λόγω της αντίστασης του νερού στην κίνηση, βοηθά στην ανάπτυξη της δύναμης. Δρα και αεροβικά και ενδυναμωτικά.

Βοηθά στην απώλεια βάρους;

Όταν είμαστε καλυμμένοι από νερό, μειώνεται ο μεταβολικός ρυθμός μας, ώστε το σώμα μας να καταναλώνει λιγότερες θερμίδες για τις λειτουργικές ανάγκες του, άρα φαίνεται δύσκολο να συμβάλλει στην απώλεια βάρους η κολύμβηση

Ειδικοί στην κολύμβηση όμως, συμβουλεύουν ν’ ακολουθούμε προπόνηση με διαλείμματα, όπου για μικρά διαστήματα θα πιέζουμε πολύ το ρυθμό μας και μετά θα χαλαρώνουμε για λίγο και πάλι το ίδιο.

Τι χρειάζεται για να ξεκινήσετε
Εφ’ όσον έχετε πάρει την απόφαση και βρείτε ένα κολυμβητήριο που σας βολεύει, αναζητήστε τη βοήθεια ενός προπονητή, που θα σας δείξει τον τρόπο για να κολυμπάτε με καλό ρυθμό, σωστά συγχρονισμένη αναπνοή και κίνηση.

Αν είστε αρχάριοι, ξεκινήστε αργά και σταθερά. Από τα 10 -15 λεπτά την φορά 3 φορές την εβδομάδα ημέρα, θα φθάσετε στα 30-40.

Θα χρειαστείτε –τα βασικά- ένα ζευγάρι ειδικά γυαλιά, ένα σκουφάκι κολύμβησης και ένα μαγιό.

Έχει και συνέχεια…
Η κολύμβηση μπορεί να σας βοηθήσει να ακολουθήσετε και άλλες ρουτίνες άσκησης, που μέχρι τώρα δεν μπορούσατε να κάνετε. Όταν θα σας δυναμώσει, θα βελτιώσει την καρδιαγγειακή λειτουργία σας και θα σας βοηθήσει να χάσετε λίγο βάρος, θα μπορείτε να κάνετε πολύ περισσότερα για το σώμα και την υγεία σας.

Το κολύμπι θα ξυπνήσει τη χαρά του παιχνιδιού μέσα στο νερό δεν θα σας επιβαρύνει με τραυματισμούς και θα σας χαλαρώσει απομακρύνοντας τις εντάσεις.

(από webmd)

Κατοικίδια... και αυτά μεγαλώνουν...

Η μικρή τριχωτή μπάλα που αναστάτωνε το σπίτι με τις φάρσες και τις σκανδαλιές της, έχει πια μεγαλώσει. Η υπερκινητικότητα και ο ενθουσιασμός που μας προκάλεσαν γέλιο αλλά και οργή κάποιες φορές, έχουν τώρα αντικατασταθεί από την ηρεμία και τον ύπνο.

Καθώς τα χρόνια περνούσαν, άρχισε να μεγαλώνει, να γερνάει. Τα τρεχαλητά έγιναν πιο σπάνια, λιγότερο μακρινά.

Η ζωντάνια και η τρέλα χάθηκαν, έμεινε το χτύπημα της ουράς για να εκφράσει ο φίλος μας την χαρά του, αφήνοντας έναν χαρακτήρα λίγο γκρινιάρη, γιατί ο σύντροφός μας δεν έχει πλέον τις ίδιες δυνατότητες όπως παλιά, έχει όμως την ανάγκη να νιώθει την αγάπη μας και το χέρι μας στο κεφάλι του, για να συνεχίσει την ζωή του με την βοήθειά μας.

Πότε πρόλαβε να γεράσει;

Δίπλα μας, οι σκύλοι φαίνεται πως ζουν πολύ γρήγορα και αναπόφευκτα δεν μπορούμε να επωφελούμαστε για πάντα από την τρελή ζωτικότητα της νεαρής τους ηλικίας. Βαδίζοντας προς την 3η ηλικία, με όλες τις αλλαγές στο σώμα και τον χαρακτήρα τους, χρειάζονται περισσότερο ενδιαφέρον από εμάς όταν γερνούν και φροντίζουν να μας το δείχνουν.

Το πόσο γέρασε ο σκύλος μας, εξαρτάται από τη ράτσα και το μέγεθός του. Ο μέσος όρος της ζωής ενός σκύλου είναι περίπου στα δώδεκα χρόνια. Στην ώριμη ηλικία φτάνουν περίπου στον 6ο χρόνο της ζωής τους, όμως τα μικρόσωμα σκυλιά έχουν περισσότερες πιθανότητες να ζήσουν για πιο πολλά χρόνια, από τα μεγαλόσωμα.

Στα οκτώ του χρόνια, ένα γιορκσάιρ είναι ακόμα παιδί, ενώ ένας μολοσσός θεωρείται «παππούς». Ένα τσιουάουα μπορεί να φτάσει τα δεκαεννέα χρόνια. Οι μεσαίου μεγέθους σκύλοι, μπορεί να φτάσουν μέχρι τα δεκαπέντε, όμως για ένα μπόξερ, είναι δύσκολο να καταφέρει να φτάσει σε αυτή την ηλικία. Τα σκυλιά που δεν ασκούνται και που τρώνε υπερβολικά, κινδυνεύουν να μην φτάσουν σε μεγάλη ηλικία λόγω προβλημάτων υγείας.

Η ηλικία των γηρατειών είναι όπως φαίνεται πολύ σχετική, γιατί παίζει ρόλο ο τρόπος ζωής, η διατροφή και αρκετές ακόμη παράμετροι.

Μην ψάχνετε για άσπρες τρίχες στο τρίχωμα του σκύλου σας, γιατί δεν είναι απαραίτητο πως θα αποκτήσει άσπρες τρίχες. Ειδικότερα αν είναι ανοιχτόχρωμος μπορεί να μην φανεί ποτέ, αντίθετα με ένα μαύρο σκύλο που μπορεί να δείξει τις άσπρες τρίχες από πολύ νωρίς (πολλές φορές ακόμη και μετά τον τέταρτο χρόνο της ζωής του). Η απώλεια της τρίχας επίσης δεν προαναγγέλλει τα γηρατειά, γιατί οι ηλικιωμένοι σκύλοι, συχνά χάνουν λιγότερη τρίχα από τους νέους και έχουν πυκνότερο τρίχωμα, όμως καθόλου γυαλιστερό.

Τα δόντια μπορούν να μας δείξουν την ηλικία, αλλά σε σπάνιες περιπτώσεις τα δόντια ξεγελούν. Όσα ζώα παίζουν ή έπαιζαν με πέτρες, θα δείξουν γρήγορα την φθορά στα δόντια τους, η οποία όμως μπορεί να μην φανεί αν το ζώο φροντίζεται κατάλληλα. Ο λόγος είναι ότι τα δόντια πιάνουν εύκολα πέτρα ακόμα και στις μικρές ηλικίες και αν δεν προσέξουμε, μπορεί τα ούλα να χαλαρώσουν και να χάσουν δόντια. Στα αδέσποτα ζώα, συνήθως καταλαβαίνουμε την ηλικία του ζώου βλέποντας αν είναι περίπου ενός-δύο ή τριών-τεσσάρων ετών. Την ηλικία δεν μπορούμε να την ξέρουμε ακριβώς όταν ξεπεράσουν το 10ο έτος της ηλικίας τους. Τότε απλά ξέρουμε πως είναι «πάνω από δέκα ετών».

Απώλειες και δυστυχίες

Ένας σκύλος που έχει καλή υγεία και φροντίδα εύκολα μπορεί να κρύψει την ηλικία του και να ελπίζει πως θα ζήσει πολύ περισσότερο. Είναι αδύνατο να αποφύγουμε το πέρασμα του χρόνου και όταν ο σκύλος μας γεράσει, οι ικανότητές του, σε διάφορους τομείς, αρχίζουν να μειώνονται.

Από τις πρώτες απώλειες είναι η μείωση της όρασης και της ακοής. Χωρίς να το καταλάβουμε, στην αρχή ο κρυσταλλοειδής σκουραίνει προοδευτικά. Είναι καταρράκτης που δεν πρέπει να τον συγχέουμε με τον κληρονομικό καταρράκτη που μπορεί να προσβάλλει και νεαρούς σκύλους. Η όραση των σκύλων, που δεν είναι και η πιο ανεπτυγμένη τους αίσθηση, προσαρμόζεται στις καινούργιες συνθήκες και για να καλύψουν και την απώλεια της ακοής αναπτύσσουν περισσότερο την όσφρηση, που αυτή δεν τους εγκαταλείπει ποτέ.

Οι κίνδυνοι

Την απώλεια της ακοής δείχνουν σαν να μην την αντιλαμβάνονται. Οι ήχοι φαίνονται να φτάνουν εξασθενημένοι και μπορεί μάλιστα και να νιώθουν καλύτερα με την καινούρια αυτή κατάσταση, ιδιαίτερα τα σκυλιά που ζουν σε πόλεις. Για το λόγο αυτό μπορεί και να δείχνουν απροθυμία να απαντούν στα καλέσματά μας. Όταν η ζωή λιγοστεύει, μπορεί κανείς να είναι πιο ανεκτικός με το ζώο του, θα πρέπει όμως να είμαστε πολύ προσεκτικοί γιατί η σύγχρονη απώλεια ακοής και όρασης μπορεί να αποβεί πολύ επικίνδυνη για ένα ηλικιωμένο ζώο.

Εκτός από τα προβλήματα της ακοής και της όρασης, μπορεί να υποφέρουν και από άλλες παθήσεις, που οφείλονται στο γηρασμό των οργάνων, όπως διαβήτη, αρθρίτιδα, καρδιακή ή νεφρική ανεπάρκεια κ.α. Οι δραστηριότητες του φίλου μας, θα αλλάξουν αν υποφέρει από κάποια από αυτές τις αρρώστιες. Αν πρόκειται για σκύλο με κυριαρχικό χαρακτήρα, η θέση του αρχηγού, ακόμα και στο σπίτι, κινδυνεύει να χαθεί, γιατί αν υπάρχουν άλλοι σκύλοι στην οικογένεια, πολύ σύντομα θα αντιληφθούν πως χάνει τις ικανότητες του και θα θελήσουν να του πάρουν τη θέση. Εξασθενημένος ο γέρικος σκύλος θα έχει τεράστιες δυσκολίες για να διατηρήσει τη θέση του και θα ακολουθούν μάχες που μπορούν να αποβούν μοιραίες γι' αυτόν. Στην ελεύθερη κατάστασή του ο γέρικος σκύλος δεν ψάχνει πια για πολλές επαφές με τους ομοίους του και γι' αυτό το πρόβλημα δεν είναι τόσο σημαντικό. Το γέρικο σκυλί δεν έχει πια όρεξη για παιχνίδια, αλλά προτιμάει να κάθεται και να κάνει μια ήσυχη ζωή με το αφεντικό του. Τα υπόλοιπα σκυλιά σπάνια έρχονται να ενοχλήσουν ένα γέρικο ζώο, γιατί ξέρουν από την μυρωδιά τι συμβαίνει.

Άσκηση και Παιχνίδι

Το ηλικιωμένο σκυλί ενδιαφέρεται λιγότερο για τα βίαια παιχνίδια και τις μεγάλες σε διάρκεια βόλτες. Του κάνει καλό όμως να περπατάει και να ασκείται καθημερινά, αρκεί αυτή η άσκηση να είναι μετρημένη και καθημερινή.

Όπως είναι γνωστό, τα σκυλιά αγαπούν τη ρουτίνα, γι' αυτό αν σας ζητάει να του πετάξετε τη μπάλα, κάντε το, αρκεί να μην είναι για πολλή ώρα, ούτε πολύ μακριά. Το βλέμμα του σίγουρα θα σας λύσει την απορία για το αν θέλει να παίξει ή όχι και πολλές φορές μπορεί να το ζητάει και επίμονα με γάβγισμα. Τις μικρές αυτές απολαύσεις, είναι κρίμα να τις στερηθεί, γι' αυτό να του τις προσφέρετε, εξάλλου δεν είναι για πολλή ώρα.

Θα χρειαστεί ίσως περισσότερο χρόνο για να βρει τη μπάλα που πετάτε, αλλά σίγουρα θα του αρέσει αν του την κρύψετε, ακόμα και αν δυσκολευτεί να την βρει. Πρέπει να διατηρείτε το ενδιαφέρον του για τη ζωή, με τέτοιο τρόπο ώστε να τον ευχαριστεί κιόλας. Επίσης, αυτή η έστω και λίγη άσκηση κάνει καλό και στην μείωση του βάρους, πράγμα που συμβαίνει σε όλα τα γέρικα σκυλιά. Η άσκηση, βοηθάει και στην «γκρίνια» που μπορεί να εμφανιστεί λόγω ηλικίας, γιατί παίζοντας λίγη ώρα κάθε μέρα, τον βοηθάτε να διώξει τα νεύρα του και συνεπώς την ενοχλητική γκρίνια.

Κτητικότητα και Νευρικότητα

Η απώλεια της όρασης και της ακοής, απομονώνει το σκύλο από τον κόσμο. Συχνά, προστίθενται και τα προβλήματα των αρθρώσεων, τα αντανακλαστικά μειώνονται και νιώθει λιγότερη σιγουριά για τον εαυτό του και οτιδήποτε καινούριο. Δεν αντέχει πλέον τα πειράγματα των ξένων και των παιδιών και γρυλίζει με το παραμικρό ακόμη και σε άλλα ζώα της οικογένειας. Το αφεντικό του γίνεται πολλές φορές το μοναδικό σημείο της προσοχής του και απαιτεί περισσότερη προσοχή και στοργή. Έχει μεγάλη ανάγκη από επιβεβαίωση και προστασία, όπως όταν ήταν κουτάβι, γι' αυτό και η 3η ηλικία δεν απέχει πολύ από την 1η, με την μόνη διαφορά πως τώρα δεν το σκάει όπως όταν ήταν κουτάβι. Είναι πολύ αφοσιωμένο στο αφεντικό του, με τόσο πάθος, που συχνά δεν το αντιλαμβανόμαστε. Κατά τη διάρκεια της κοινής τους ζωής ο σκύλος είχε την ευκαιρία να γνωρίσει το αφεντικό του από όλες τις πλευρές και ανάμεσά τους έχει δημιουργηθεί μεγάλη κατανόηση και έτσι ο σκύλος γίνεται κτητικός απέναντί του και μπορεί να υποφέρει αφάνταστα από τυχόν αδιαφορία ή έλλειψη κατανόησής του. Αυτό μπορεί να διαπιστωθεί εύκολα, αν υπάρχουν άλλα ζώα στην οικογένεια.

Η είσοδος νέου ζώου στο σπίτι θα πρέπει να γίνει με μεγάλη προσοχή, γιατί αντίθετα με ότι πιστεύεται από αρκετούς, το κουτάβι δεν θα «δώσει ζωή» στο γέρικο σκυλί αλλά θα το στεναχωρήσει και θα το ενοχλήσει. Τα σκυλιά ζηλεύουν πολύ και αυτό δεν διορθώνεται με την ηλικία, επειδή δεν λογικεύονται με το πέρασμα του χρόνου. Γι' αυτό πρέπει να τους φερόμαστε με μεγάλη προσοχή.

Όταν το σκυλί μας είναι κουτάβι, είναι χαριτωμένο, μας κάνει να γελάμε και του τα συγχωρούμε όλα επειδή είναι μικρό. Όταν μεγαλώσει, γοητεύει με την ζωντάνια του και τον δυναμισμό του. Όταν όμως γεράσει και κανείς δεν του δίνει σημασία τα πράγματα δυσκολεύουν, γιαυτό θα πρέπει να σκεφτούμε πως έχουμε ζήσει μία ζωή πίστης και στοργής μαζί και πως δεν πρέπει να τον αφήσουμε τώρα, αλλά να τον προσέξουμε ιδιαίτερα σε αυτό το δύσκολο στάδιο της ζωής του.

Τα κατοικίδια μπορεί  να τα αγοράζουμε, γιατί τα βλέπουμε τόσο δα μικρούλια, μέσα στην βιτρίνα ενός pet shop, να μας κάνουν νάζια.... Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε, πως πολύ πριν από εμάς θα φτάσουν στην τρίτη ηλικία... και θα χρειαστούν την φροντίδα μας... Αγαπάω τα ζώα, δεν σημαίνει, τα χρησιμοποιώ μόνο για τις  δικές μου ανάγκες.... Σημαίνει, βλέπω και τις δικές τους ανάγκες και βρίσκομαι στο πλάι τους, όταν με χρειάζονται κι αυτά!!!  Άλλωστε δεν είναι εκείνα,  που μας διαλέγουν, εμείς είμαστε αυτοί, που τα υιοθετήσαμε...!!!

Νερό...κρατάει την υγεία μας, στα χέρια του...

Το σώμα μας αποτελείται από 75% νερό. Οι περισσότεροι άνθρωποι συνηθίζουν να πίνουν νερό μόνο μετά από κάποιο γεύμα ή όταν διψούν πάρα πολύ. Το νερό είναι ζωτικής σημασίας ουσία για τον οργανισμό του ανθρώπου.

Τι κάνει το νερό μέσα στο σώμαΤο νερό μεταφέρει τις απαραίτητες υδατοδιαλυτές βιταμίνες και τα θρεπτικά συστατικά (όπως πρωτεΐνες, άλατα, βιταμίνες B & C) που χρειάζονται τα κύτταρα, οι ιστοί και τα όργανα για να λειτουργούν σωστά.

Βοηθά στη ρύθμιση της θερμοκρασίας του σώματος, διατηρώντας το σώμα δροσερό όταν κάνει ζέστη, και μονώνοντάς το όταν οι εξωτερικές συνθήκες είναι κρύες. Βοηθά στη διατήρηση του όγκου του αίματος, συμβάλλοντας έτσι στη διατήρηση της αντοχής.

Συντελεί στη βελτίωση της εμφάνισης και στη μείωση τους βάρους. Οι μελέτες δείχνουν ότι όσοι καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες νερού δεν αισθάνονται μεγάλη πείνα. Με τη σωστή ενυδάτωση, το δέρμα μας γίνεται πιο λείο, πιο απαλό, πιο ελαστικό ενώ παράλληλα μειώνεται η εμφάνιση των ρυτίδων.

Μην αφήνετε τον οργανισμό σας να αφυδατώνεταιΗ δίψα είναι το πρώτο σημάδι ότι ο οργανισμός μας βρίσκεται στα πρώτα στάδια της αφυδάτωσης. Η αφυδάτωση είναι μια πολύ σοβαρή κατάσταση κατά την οποία το σώμα σας έχει λιγότερο νερό από όσο χρειάζεται. Όταν το σώμα σας είναι μόλις 1% κάτω από το φυσιολογικό επίπεδο, αισθάνεστε υπερβολική δίψα. Όταν είστε 5% κάτω από το φυσιολογικό επίπεδο, θα έχετε λίγο πυρετό, ενώ εάν είστε 10% χαμηλότερα του φυσιολογικού, θα μελανιάσετε και δεν θα μπορείτε να περπατήσετε!

Για να την προλάβετε λοιπόν είναι σημαντικό να πίνετε νερό, χωρίς να διψάτε, κατά τη διάρκεια όλης της μέρας. Η καθημερινή και συνεχής πρόσληψη νερού είναι απολύτως απαραίτητη και ζωτικής σημασίας. Ο άνθρωπος μπορεί να επιβιώσει 70 μέρες χωρίς τροφή αλλά όχι πάνω από 15 μέρες χωρίς νερό. Ο μέσος άνθρωπος πρέπει να καταναλώνει 8-10 ποτήρια νερού την ημέρα. Η λήψη του πρέπει να αρχίζει από το πρωινό ξύπνημα, να γίνεται σε τακτά χρονικά διαστήματα και σε μικρές ποσότητες, σ' όλη τη διάρκεια της ημέρας. Εξάλλου, ένα ποτήρι σκέτο νερό, αμέσως μετά το πρωινό ξύπνημα, αποτελεί μια πολύ ωφέλιμη συνήθεια.

Για την Ελλάδα και ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες, που υπάρχει αύξηση της θερμοκρασίας του περιβάλλοντος, τα 12 ποτήρια νερό θεωρούνται λογική ποσότητα.

Δεν πρέπει να βασιζόμαστε στην αίσθηση της δίψας, γιατί δεν είναι και τόσο σωστός δείκτης ενυδάτωσης αφού αν διψάσουμε σημαίνει ότι ήδη έχουμε αφυδατωθεί.

Έρευνες για το νερόΓια πολλές ασθένειες έχει αποδειχθεί από Ιάπωνες επιστήμονες ότι το νερό αποτελεί 100% θεραπεία. Στην Ιαπωνία, είναι πολύ δημοφιλές οι άνθρωποι να πίνουν νερό αμέσως μετά από το πρωινό τους ξύπνημα.

Μερικές από τις ασθένειες που θεραπεύει το νερό είναι οι εξής: πονοκέφαλος. παχυσαρκία. καρδιολογικά προβλήματα. αρθρίτιδα. ταχυπαλμία. επιληψία. βρογχίτιδα. άσθμα. μηνιγγίτιδα. γαστρεντερίτιδα. διάρροια. διαβήτη, παθήσεις των ματιών, του λαιμού, των αυτιών και της μύτης κ.ά.

Μέθοδος Θεραπείας με Νερό1. Το πρωί και πριν ακόμα βουρτσίσετε τα δόντια σας, πιείτε τέσσερα ποτήρια νερό. Ποτήρια 160 ml.

2. Βουρτσίστε τα δόντια σας αλλά μην φάτε ή πιείτε τίποτα για τα επόμενα 45 λεπτά.

3. Μετά από αυτά τα 45 λεπτά μπορείτε να πιείτε και να φάτε ότι θέλετε.

4. Δεκαπέντε λεπτά μετά από κάθε κυρίως γεύμα, πρωινό, μεσημεριανό ή βραδινό μην τρώτε ή πιείτε τίποτα για τις επόμενες δύο ώρες.

5. Αυτοί που είναι ηλικιωμένοι ή άρρωστοι και δεν καταφέρνουν να πιουν αυτά τα τέσσερα ποτήρια νερό πρωί πρωί μπορούν να αρχίσουν με λιγότερο και σταδιακά να το αυξάνουν μέχρι να φτάσουν τα τέσσερα ποτήρια.

6. Ακολουθώντας αυτή την μέθοδο θα αντιμετωπίσετε ασθένειες που έχετε ή θα προλάβετε άλλες να σας εμφανιστούν.


Αυτή η άποψη των Ιαπώνων έχει λογική αν αναλογιστούμε πόσο έχουν αλλάξει οι συνθήκες διαβίωσης τα τελευταία χρόνια. Τίποτε δεν είναι αγνό και ενώ η πληθώρα των τροφίμων υπάρχει, δεν υπάρχει η διαβεβαίωση ότι είναι κατάλληλα για ένα υγιεινό τρόπο ζωής.

Με το νερό αποβάλλουμε όλες τις βλαβερές ουσίες της διατροφής μας και επειδή η διατροφή μας είναι ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες που συμβάλλουν στην καλή ή κακή υγεία μας και μακροβιότητα είναι αυτονόητο ότι το καλύτερο θα ήταν να βάλουμε το νερό μέσα στην καθημερινή μας ζωή.

Κακό δεν κάνει, μόνο καλό. Το πολύ πολύ να επισκέπτεστε την τουαλέτα πιο συχνά. Αυτό είναι πολύ καλό γιατί αποτοξινώνετε τον οργανισμό σας.

(από Μenslounge.gr)