Αγάπη μέσα στην καρδιά
Της Χριστίνας Βούρβαχη11/02/2011
Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένας άνθρωπος. Δεν ήταν διαφορετικός από τους άλλους ή τουλάχιστον έτσι φαινόταν. Καθώς τον κοιτούσες τίποτα δεν σε έκανε να αναρωτηθείς και τον προσπερνούσες όπως προσπερνάς τους περισσότερους ανθρώπους.
Ο άνθρωπος αυτός όμως, μπορούσε να κάνει κάτι που πιθανόν να μην μπορούσε κανείς άλλος. Μπορούσε να περπατήσει όχι μόνο στην γη αλλά και στον ουρανό. Περπατούσε πολλές ώρες εκεί πάνω και συναντούσε τα πουλιά και τα ‘κανε φίλους. Τα πουλιά ήταν και το όχημα του για να συναντήσει την αγάπη. Γιατί, ξέρεις, η αγάπη έμενε πολύ μακριά και έπρεπε να δανειστεί τα φτερά των φίλων του για να τη βρει. Και καθώς ταξίδευε αναζητώντας την, αναρωτιόταν τι δώρο να χαρίσει στην αγάπη.
Ρωτούσε, λοιπόν, όποιον συναντούσε,
“Τι λες, να χαρίσω στην αγάπη; Θέλω να είναι κάτι πολύ σπουδαίο που να μην έχει ξαναδεί ποτέ ”!
Όταν συνάντησε τα σύννεφα του είπαν: “Πάρε λίγο από τη βροχή μας”. Εκείνος όμως τους είπε : “Σας ευχαριστώ, αλλά δεν θέλω να της χαρίσω δάκρυα”!.
Όταν συνάντησε τον ήλιο, του είπε εκείνος: “Πάρε μερικές από τις ηλιαχτίδες μου”. Σταμάτησε τον κοίταξε και του είπε: “Καλή η ιδέα σου αλλά φοβάμαι μην την κάψω”!
Μετά όταν συνάντησε και τους φίλους του τ’ αστέρια, αυτά συγκινήθηκαν τόσο για το δώρο που ήθελε να κάνει στην αγάπη και αμέσως του έφτιαξαν ένα στεφάνι με αστέρια. “Μα είναι καταπληκτικό’’! Είπε με μια φωνή. “Και πόσο λάμπει! Αλλά δεν θέλω να το βλέπει μόνο τη νύχτα!’’
Ταξίδεψε πολύ για να βρει την αγάπη και το καλύτερο δώρο για εκείνην. Και μετά από πολύ καιρό, συνάντησε κάποιον άλλον άνθρωπο στον ουρανό. Ξαφνιάστηκε τόσο πολύ. Δεν πίστευε στα μάτια του !
“Τι κάνεις εσύ εδώ; Ποτέ δεν έχω συναντήσει άλλον άνθρωπο εδώ! Νόμιζα, νόμιζα πως…’’
Και τότε εκείνος του είπε , “Ξέρω τι αναζητάς. Κι εγώ από κει έρχομαι, από την αγάπη. Την βρήκα αλλά την έχασα γιατί αυτό που αναζητάμε για εκείνην δεν θα το βρούμε όσο μακριά κι αν πάμε”. “Δηλαδή; Τι πρέπει να κάνω; τι πρέπει να της χαρίσω;” ρώτησε ο ταξιδιώτης με έκπληξη μεγάλη.
“Την καρδιά σου…” του απάντησε ο Άλλος.
“Την Καρδιά μου;!”
“Nαι, όταν βρεις την αγάπη, χάρισε της την καρδιά σου. Σκέψου, Μόνο Εσύ την κουβαλάς και Μόνο αυτό θέλει από Σένα!”
Πήρα αφορμή από την ημέρα, όμως εύχομαι όλοι να γιορτάζουμε καθημερινά την αγάπη... Την αληθινή αγάπη, που είναι κρυμμένη στα βάθη της καρδιάς μας... ΠΡΟΣΟΧΗ όμως θέλει να ψάξετε πολύ καλά, για να την βρείτε...
2 σχόλια:
Ζούμε σε μια εποχή αγαπολογίας.Δεν μπορούμε όμως εύκολα να μιλάμε σήμερα για την κορυφαία αρετή, την αγάπη, όταν ξέρουμε ότι δεν την κατέχουμε ή απλά την περιορίζουμε σε ένα ή δυο –τρία προσφιλή μας πρόσωπα.
Πώς έχουμε αποξενωθεί έτσι σήμερα;Πόσο πραγματικά παρεξηγούμε την έννοια αυτή, όταν από τη μια νομίζουμε ότι αγαπάμε, αλλά από την άλλη απέχουμε πολύ από την διπλή και σημαντικότερη εντολή του Χριστού.(Αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της διανοίας σου και εξ όλης της ισχύος σου και αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν).Η πιο σπουδαία μορφή αγάπης είναι αυτή προς τον Θεό.
Είναι η αγάπη του Χριστού, που όποιος τη κατέχει, δέχεται ακόμα και τον πιο άσωτο και αμαρτωλό.
Γενικά εξαντλούμε την αγάπη στα συγγενικά μας πρόσωπα και λίγους φίλους και από εκεί και πέρα όλοι οι άλλοι είναι ξένοι για μας. Με πόση ευκολία βρίζουμε έναν συνάνθρωπο στο δρόμο επειδή μας καθυστέρησε μερικά δευτερόλεπτα;
Η αλήθεια είναι επίσης ότι η καθημερινότητα, ο σύγχρονος τρόπος ζωής και ιδιαίτερα, η σημερινή κρίση μας έχει κάνει μουντούς και ψυχρούς, ακόμα και καχύποπτους για τον διπλανό μας. Δυσκολευόμαστε να χαμογελάσουμε και να δώσουμε έναν ειλικρινή και ευγενικό λόγο αγάπης και κατανόησης σε έναν άλλον άνθρωπο.
Κάποτε οι άνθρωποι είχαν πιο πολύ αγάπη.Για παράδειγμα παλιότερα που οι αποστάσεις ήταν μεγαλύτερες,ειδικά στα χωριά, φιλοξενούσαν σχετικά εύκολα έναν άγνωστο.Σήμερα, δεν βλέπουμε τον άλλον άνθρωπο ως(εικόνα Θεού).Ας ελπίσουμε τουλάχιστον ότι το φιλότιμο δεν χάθηκε τελείως.
ΜΑΚΗΣ.javascript:void(0)
Άνθρωπος που δεν έχει νοιώσει την αγάπη αυτής της μορφής, δεν μπορεί να μιλάει για απόλυτη αγάπη... Όμως,για τον καθένα είναι διαφορετικά τα κριτήρια,οπότε πρέπει να σεβόμαστε και την γνώμη των άλλων...Άλλωστε εδώ είμαστε για να ακούμε τις γνώμες όλων!!!javascript:void(0)
Δημοσίευση σχολίου