Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

Ο ρόλος του "μπαμπά" στην εξέλιξη του παιδιού

Από τότε που ήμουν κι εγώ μικρό παιδί, θυμάμαι ότι στο σχολείο το πρωί, αλλά και όταν έδιναν τους ελέγχους ή στις σχολικές γιορτές, στο Ωδείο, στο φροντιστήριο αγγλικών, στο μπαλέτο, στα πάρτυ συμμαθητών, οι μαμάδες ήταν εκείνες που γέμιζαν τους χώρους αναμονής με την παρουσία τους. Σπάνια να δείς έναν μπαμπά! Και κλασσική ατάκα όταν βγαίνανε από το μάθημα …. «πού είναι ο μπαμπάς;»… «πότε θα έρθει να με πάρει ο μπαμπάς;»…. «γιατί δεν ήρθε ο μπαμπάς; Μου το είχε υποσχεθεί»……

Ο ρόλος του πατέρα δεν περιορίζεται μόνο στο να κερδίζει χρήματα για να εξασφαλίζει οικονομικά την οικογένεια, να πληρώνει δίδακτρα κτλ. Η παρουσία του πατέρα και η συμμετοχή του στη ζωή του παιδιού του τόσο στις σχολικές αλλά και εξωσχολικές δραστηριότητές του είναι εξίσου σημαντική. Είναι μοναδικός και αναντικατάστατος ο ρόλος του και είναι σημαντική η συμμετοχή του στη διαπαιδαγώγηση για την ανάπτυξη του συναισθήματος, την διαμόρφωση του χαρακτήρα και την απόκτηση ψυχικών εφοδίων του παιδιού.
Αλλά ας δούμε επί της ουσίας πώς επιδρά η παρουσία του πατέρα στην όλη εξέλιξη του παιδιού.
ΑΝΔΡΙΚΟ ΠΡΟΤΥΠΟ : η συμπεριφορά, η παρουσία, η προσωπικότητα του πατέρα, είτε το παιδί είναι κορίτσι είτε αγόρι, είναι που θα σετάρει στο μυαλό του την εικόνα που θα έχει στη ζωή του για το πώς πρέπει να είναι το ανδρικό πρότυπο. Π.χ. ένας πατέρας που είναι απών ουσιαστικά από τη ζωή του παιδιού για όποιο λόγο, που αδιαφορεί για το πώς πέρασε τη μέρα του, που η παρουσία του είναι μόνο «οικονομικής» φύσης, τότε υπάρχει μεγάλη πιθανότητα το παιδί εάν είναι αγόρι να υιοθετήσει ακριβώς τον ίδιο ρόλο μεγαλώνοντας, εάν είναι κορίτσι οι επιλογές της ως κοπέλα θα είναι ως επί το πλείστον άνδρες αδιάφοροι και απόντες ουσιαστικά.
ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ: Μελέτες έχουν δείξει ότι τα παιδιά ακόμη και από την ηλικία των 15 μηνών, επωφελούνται σημαντικά από την ουσιαστική σχέση με τον πατέρα τους. Η έλλειψη ουσιαστικής παρουσίας του πατέρα έχει αποδειχτεί ότι συνδέεται άμεσα με μια σειρά αρνητικών αποτελεσμάτων για τα παιδιά, συμπεριλαμβανομένης της παιδικής και αργότερα της ενήλικης συμπεριφοράς τους.
ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗ: Αλλά και σε πιο πρακτικά θέματα στην παιδική ηλικία, όπως είναι η επιβολή κανόνων και πειθαρχίας, είναι δύσκολο να οριοθετηθεί το παιδί, να αποδεχτεί και να ακολουθήσει κανόνες όταν όλο το βάρος και ο ρόλος του «κακού» αναλαμβάνεται από τη μαμά μόνο. Είναι σαν να βρίσκεται το παιδί σε ένα δωμάτιο με δύο πόρτες από τις οποίες η μία είναι ανοιχτή και η άλλη κλειστή και να του ζητάμε να μην βγεί έξω να παίξει. Υποθάλπεται έτσι η ιδέα ότι δεν υπάρχει κοινή γραμμή από τους γονείς και το παιδί έχει κάθε περιθώριο αμφισβήτησης του κανόνα.
ΜΑΘΗΣΗ : Μπαμπάδες….γνωρίζατε ότι η ανάγνωση με το προσχολικής ηλικίας παιδί σας μπορεί να οδηγήσει σε καλύτερες σχολικές επιδόσεις αργότερα; Μελέτες δείχνουν ότι όταν ο μπαμπάς συμμετέχει στη μάθηση, τα παιδιά λαμβάνουν υψηλότερους βαθμούς, απολαμβάνουν περισσότερο το σχολείο και είναι λιγότερο πιθανό να επαναλάβουν μια τάξη. Διαθέτοντας χρόνο για να διαβάσετε ένα παραμύθι, μία ιστορία στο παιδάκι σας, δημιουργεί έναν δεσμό με το παιδί σας που θα μείνει για πάντα. Ο ρόλος και των γονιών είναι σημαντικός στο να βοηθηθεί το παιδί να μάθει εύκολα παρέχοντάς του τα κατάλληλα υλικά κυρίως γνωστικά. Άλλα γνωστικά υλικά λοιπόν έχει να δώσει η μαμά και άλλα ο μπαμπάς.
ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ: Τόσο η παρουσία της μαμάς αλλά και του μπαμπά τροφοδοτεί το παιδί με μια αίσθηση σωματικής, συναισθηματικής και ψυχολογικής ασφάλειας.
Γι' αυτό λοιπον....βρείτε ελεύθερο χρόνο για το παιδί σας. Διαθέστε του ακόμα και μισή ωρίτσα τη μέρα για παιχνίδι μαζί του. Σίγουρα ο φόρτος εργασίας είναι μεγάλος και η κούραση αναμφισβήτητη, αλλά σίγουρα αξίζει να αφιερώσετε καθημερινά χρόνο στο μικρό σας. Θα νιώσετε άλλος άνθρωπος, τόσο που θα το αποζητάτε ο ίδιος από το παιδί σας.....

της Ιφιγένειας H. Λαμπροπούλου

 (Σύμβουλος Μελέτης και Ειδικής Αγωγής - Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας)

Καλό θα ήταν οι μανούλες, να δώσουμε λίγο χώρο, και στους μπαμπάδες... Μπορεί κάποιες, να νοιώθουμε ανασφάλεια, για το αν θα χειριστούν σωστά ορισμένα θέμα...όμως είναι γεγονός, πως προσεγγίζουν ορισμένα ζητήματα και καταστάσεις,  με διαφορετικό τρόπο και μπορεί να  κάνουν τα παιδιά, να αντιληφθούν  πράγματα που εμείς, δεν τα βλέπουμε καν... (επειδή ως συνήθως είμαστε υπερπροστατευτικές)...