Κυριακή 20 Μαΐου 2012

Πανελλαδικές ώρα μηδέν...




Ναι Πανελλαδικές ώρα μηδέν… Αύριο αρχίζουν οι εξετάσεις για την εισαγωγή στα Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι της χώρας…Τα παιδιά της τρίτης Λυκείου, έρχονται αντιμέτωπα, με τα όνειρα και τους εφιάλτες τους…
Ένας χρόνος πέρασε, όλο αγωνία, διάβασμα, αμφισβητήσεις, ανασφάλειες… Ένας χρόνος, που καλά γνωρίζουμε όλοι μας, πως θα μείνει αξέχαστος όσα χρόνια κι αν περάσουν…όσες σπουδές κι αν κάνουν, όσες εξετάσεις κι αν δώσουν στην ζωή τους…
Μετά από 24 χρόνια, έρχομαι να αντιμετωπίσω ξανά τον ίδιο εφιάλτη… Με ελάχιστες διαφορές, από την περίοδο που έδινα εγώ εξετάσεις…
Μπορεί να αλλάζουν οι λέξεις, ο τρόπος, και τα μαθήματα…. Όμως το λάθος σύστημα παραμένει… Το σύστημα , που κάνει τα παιδιά να αγωνιούν και να αγχώνονται, για κάτι που πραγματικά θέλουν να κάνουν…
(και φυσικά μιλάω για αυτά τα παιδιά, που μπαίνουν στην διαδικασία των πανελλαδικών, καθαρά από δική τους επιλογή και μόνο).
Αντί, να διευρύνουν το μυαλό τους και να διαβάζουν κάτι που τους ενδιαφέρει, μ΄  ευχαρίστηση, από την πρώτη κιόλας στιγμή, που το αποφασίζουν, τους βάζουν να λειτουργούν σε λάθος πλαίσια, και  με παλιομοδίτικες μεθοδολογίες.
Ας είναι όμως, δεν είμαστε εδώ να κρίνουμε το σύστημα…. Είμαστε εδώ, να πούμε καλή επιτυχία σ’ όλα αυτά τα παιδιά, που αύριο δίνουν μία μάχη  ζωής…. Της δικής τους ζωής, των δικών τους ονείρων…
Έχω 18 χρόνια, που σαν μητέρα δεν μπήκα ποτέ στην διαδικασία, να παινέψω ή  «κανακέψω» τα παιδιά μου… Ποτέ δεν το έκανα, γιατί πάντα θεωρούσα, πως έπρεπε να το κάνουν οι άλλοι κι όχι εγώ…. (λάθος ή σωστό ο χρόνος θα δείξει)…
Προσπάθησα, να τα κάνω να στηρίζονται στα πόδια τους και στις δικές τους δυνάμεις…Να μπορούν να υποστηρίξουν τον εαυτό τους και τα πιστεύω τους….
Σήμερα όμως, θέλω να πω στην κόρη μου, πως την θαυμάζω και  την στηρίζω, για αυτό που είναι και για αυτό που αγωνίζεται να καταφέρει. (όσο κι αν ξέρω, ότι διαβάζοντας αυτές τις γραμμές, θα αρχίζει να με «κράζει»)
Ένας αγώνας είναι κορίτσι μου,  ίσως να τον κερδίσεις  … ίσως να τον χάσεις…
Η ζωή δεν τελειώνει εδώ…. Ξέρεις άλλωστε να την πιάνεις, από το μαλλί …. Δεν σε  φοβάμαι εσένα…
Εσύ έκανες, ότι καλύτερο μπορούσες και αυτό είναι που μετράει!!!!
Καλή επιτυχία μάτια μου!!!! Καλή επιτυχία σ’ όλα τα παιδιά, που πρόκειται να δώσουν τον δικό τους αγώνα….