Εγκληματικότητα στα σχολεία: Tρόποι αντιμετώπισης

Ένα από τα πλέον ανησυχητικά φαινόμενα παγκοσμίως, είναι η εκδήλωση φαινομένων κάθε μορφής βίας και εγκληματικότητας στο σχολικό περιβάλλον, θέμα που χρήζει άμεσης αντιμετώπισης, λαμβάνοντας πάντα υπόψη την ιδιαιτερότητα του χώρου. Οι διάφορες μορφές βίας στα σχολεία, παρουσιάζονται στο δυτικό κόσμο εδώ και αρκετά χρόνια, με προεξάρχουσες ίσως τις Hνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, όπου συνεχώς έρχονται στη δημοσιότητα περιστατικά με τραγικές συνέπειες αρκετές φορές. Λιγότερα, αλλά εξίσου ανησυχητικά περιστατικά εκδηλώνονται και σε χώρες της Ευρώπης, αλλά και στη χώρα μας, για αυτό και δεν χωράει κανένας εφησυχασμός.   Μερικά από τα πιο συνηθισμένα περιστατικά που συμβαίνουν στο σχολικό περιβάλλον είναι τα παρακάτω: Η συγκρότηση ομάδων μαθητών, που καταφέρονται εναντίον συμμαθητών τους με μαθησιακές ή κινητικές δυσκολίες, με σκοπό τη μείωσή τους. Η συγκρότηση ομάδων μαθητών, που καταφέρονται εναντίον πιο αδύναμων μυϊκά συμμαθητών τους, με σκοπό την αφαίρεση χρημάτων ή περιουσιακών στοιχείων, όπως κινητά τηλέφωνα κ.λπ. Η βιντεοσκόπηση διαφόρων επεισοδίων μεταξύ μαθητών, με την παράλληλη διοχέτευση του βιντεοσκοπημένου υλικού στο διαδίκτυο. Ο εφοδιασμός των μαθητών με κινητά τηλέφωνα ιδιαίτερα μεγάλης αξίας, με σκοπό τη μείωση των υπολοίπων συμμαθητών τους, χάριν επίδειξης. Η μεταφορά όπλων από το σπίτι στο σχολείο.       Αρκετά χρόνια πριν, έχει καθιερωθεί σε ορισμένες Πολιτείες της Αμερικής η εγκατάσταση ανιχνευτών μεταλλικών αντικειμένων στις εισόδους των σχολείων, με την παράλληλη τοποθέτηση φυλάκων-security, προκειμένου να αντιμετωπίσουν την ολοένα και αυξανόμενη παραβατικότητα των μαθητών. Η διαφορετική νομοθεσία που διέπει αυτές τις Πολιτείες, με τη σχεδόν ελεύθερη κατοχή όπλων, απαιτεί και διαφορετική αντιμετώπιση από τις αρχές, η οποία αγγίζει τα όρια της καταστολής. Η κατάσταση στην Ελλάδα Στη χώρα μας, μέχρι σήμερα έχουν παρουσιαστεί φαινόμενα, όπως η συγκρότηση ομάδων μαθητών που καταφέρονται εναντίον συμμαθητών τους με λεκτική ή σωματική βία ή ακόμα και με σκοπό την κλοπή αντικειμένων τους, όπως ρούχα και κινητά τηλέφωνα. Είναι πρόσφατο άλλωστε στη μνήμη μας το περιστατικό βιασμού μιας αλλοδαπής κοπέλας στο σχολείο της στην Αμάρυνθο, πριν δύο χρόνια περίπου, όπου η ελληνική πολιτεία φάνηκε απροετοίμαστη να χειριστεί και να αντιμετωπίσει το περιστατικό. Κάθε «ειδικός» εξέφραζε την άποψή του στα κανάλια και η κακή αντιμετώπιση του συμβάντος είχε ως μοναδικό αποδέκτη το ίδιο το θύμα, με συνεχή κατατρεγμό του ίδιου και της οικογένειάς του και τον τελικό εκδιωγμό της οικογένειας με αλλαγή του τόπου κατοικίας της. Μέχρι εκδρομή με τουριστικά λεωφορεία διοργανώθηκε από διάφορες ομάδες δήθεν ενεργών πολιτών, όπου οι «εκδρομείς» από την Αθήνα, όταν έφτασαν στην Αμάρυνθο, έβαψαν με σπρέι τους τοίχους διαφόρων κτηρίων και εκδιώχθηκαν κακήν κακώς από τους κατοίκους της. Ως άμεσο μέτρο αντιμετώπισης αποφασίσθηκε από την πολιτεία η μη χρήση των κινητών στους χώρους του σχολείου, με ποινή αποβολής προς τους μαθητές. Αμέσως μετά, το υπουργείο επανήλθε με νέα ανακοίνωσή του, η οποία θέτει απαγόρευση κατοχής κινητών από μαθητές στους χώρους των σχολείων, αφήνοντας παραθυράκι για κατ' εξαίρεση κατοχή κινητού, το οποίο όμως θα είναι κλειστό. Μέτρα ανούσια, εάν σκεφτούμε την έκταση του φαινομένου της χρήσης των κινητών στα σχολεία, όταν ακόμη και δάσκαλοι την ώρα της παράδοσης απαντούν στο κινητό τους, δικαιολογούμενοι στους μαθητές. πως είναι κάτι πολύ επείγον! Η πολιτεία λοιπόν, από τη στιγμή που δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει το φαινόμενο ως σύγχρονη μορφή βίας, προχώρησε στον - ουσιαστικά - αφορισμό των κινητών τηλεφώνων, δίχως να λάβει υπόψη της τις διάφορες φωνές αντιρρήσεων που επικαλούνται λόγους ασφαλείας των παιδιών, ώστε να κατέχουν ελεύθερα οι μαθητές τα κινητά τους. Από την κατάχρηση των κινητών, η πολιτεία πέρασε στην αχρηστία, δίχως να λάβει υπόψη της ότι ενδιάμεσο στάδιο είναι η χρήση. Άραγε φρόντισε το υπουργείο να εγκατασταθούν σε κάθε σχολείο καρτοτηλέφωνα, πριν το μέτρο της απαγόρευσης κατοχής κινητών; Με το μέτρο αυτό της πολιτείας, το οποίο αφήνει παραθυράκια, δεν αποφεύγουμε ο μαθητής να έχει μαζί του το τηλέφωνο...κατ' εξαίρεση. Άρα και οι υπόλοιπες λειτουργίες του τηλεφώνου μπορούν να είναι σε ισχύ. Τα κινητά τηλέφωνα σήμερα, μόνο τηλέφωνα δεν είναι, αφού η συνεχής εξέλιξή τους τα έχει καταστήσει πολυμηχανήματα, τα οποία διαθέτουν, τηλέφωνο-κάμερα-φωτογραφική μηχανή-MP3-ραδιόφωνο-mail. Ακόμη και η εγκατάσταση ειδικού ηλεκτρονικού μηχανισμού απενεργοποίησης/ακύρωσης της λειτουργίας των κινητών στους χώρους των σχολείων, δεν είναι δυνατό να διακόψει τη λειτουργία της κάμερας που διαθέτει ένα σύγχρονο κινητό ή του MP3. Αντιμετώπιση με διαπαιδαγώγηση Η σωστότερη αντιμετώπιση των σύγχρονων μορφών βίας στο σχολικό περιβάλλον, είναι η προσπάθεια ενδυνάμωσης των σχέσεων μεταξύ της κοινότητας των καθηγητών και της κοινότητας των μαθητών, με παράλληλη ενεργοποίηση των μαθητικών συμβουλίων και των συλλόγων των καθηγητών. Η παρουσία σχολικού φύλακα κρίνεται επιβεβλημένη, όχι για να αστυνομεύει τους μαθητές, αλλά για να αποτρέπει την ανάπτυξη οποιουδήποτε εν δυνάμει κινδύνου θα ήταν δυνατό να προέλθει από εξωσχολικό παράγοντα, εις βάρος των μαθητών ή των σχολικών εγκαταστάσεων. Ως λύση προτείνεται λοιπόν κάτι που δεν έχει συμβεί μέχρι σήμερα. Η συγκέντρωση μαθητών & καθηγητών σε ώρες μη λειτουργίας του σχολείου, με σκοπό την ανάπτυξη των μεταξύ τους σχέσεων, αλλά και της λύσης προβλημάτων που δεν είναι δυνατό να συζητηθούν και να αναλυθούν τις ώρες της μάθησης. Οι μεν καθηγητές βλέπουν το σχολείο ως δουλειά, η οποία θα τους αποδώσει το απαιτούμενο για να ζήσουν εισόδημα, ξεχνώντας ορισμένες φορές την παιδαγωγική τους ιδιότητα και παρουσιάζονται στο σχολείο 10΄πριν αναλάβουν υπηρεσία και αποχωρούν αμέσως μετά τη λήξη της εργασίας τους, ορισμένοι δε μαθητές βλέπουν το σχολείο ως «κρεματόριο», μιας και κανείς από εμάς τους ενηλίκους δεν φρόντισε να τους κάνει να το αγαπήσουν και να αντιληφθούν τη χρησιμότητά του. Τα δε 15μελή συμβούλια, δραστηριοποιούνται μόνο για την ικανοποίηση αιτημάτων των μαθητών, όπως εκδρομές, καθώς και για την έναρξη και διατήρηση ή όχι καταλήψεων. Με την καθιέρωση ενημερωτικών ημερίδων μέσα στους χώρους των σχολείων, είναι πιθανό να επιτευχθεί τελικά το όποιο θετικό αποτέλεσμα για την κοινωνία μας. Αυτό όμως θα γίνει μόνο εφόσον οι σύλλογοι των καθηγητών ενεργοποιηθούν, συνεπικουρούμενοι από τις οικογένειες των μαθητών αλλά και τα 15μελή συμβούλια των μαθητών και κατορθώσουν να πλησιάσουν τη νεολαία μας, χρησιμοποιώντας τη γλώσσα της και να την ενημερώσουν για διάφορα θέματα που απασχολούν σήμερα τους νέους μας, όπως ναρκωτικά, κάπνισμα, κοινωνία, ιδιοκτησία, αγάπη για το συνάνθρωπο, σεξουαλικές σχέσεις, AIDS, διαδίκτυο. Οι εκδηλώσεις αυτές θα κατορθώσουν αρχικά να προβληματίσουν τους νέους μας και σε δεύτερο βαθμό να τους κατευθύνουν στο σωστό δρόμο. Η πρόσκληση στη διοργάνωση αυτών των ημερίδων, εξειδικευμένων ομιλητών (εγκληματολόγων - κοινωνιολόγων - ψυχολόγων κ.λπ.) αναγνωρισμένου κύρους, τους οποίους διαθέτει η πατρίδα μας, θα συνέφερε τα μέγιστα αποτελέσματα στο σκοπό της προσπάθειας αυτής. Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα κατορθώσουμε να μάθουμε στα παιδιά μας, πως, όπου θα έχουν απαίτηση, θα πρέπει πριν να αισθάνονται και υποχρέωση!!! Το σίγουρο είναι πως η προσπάθεια διαπαιδαγώγησης των νέων θα είναι επίπονη και απαιτείται πολυετής προσπάθεια προς αυτήν την κατεύθυνση, η οποία θα πρέπει να αρχίζει από τις τάξεις του δημοτικού και να συνεχίζεται μέχρι το λύκειο. Τα αποτελέσματα των προσπαθειών μας αυτών, δε, θα τα δούμε έπειτα από πολλά χρόνια. Αξίζει όμως η προσπάθεια αυτή σε σχέση με το αποτέλεσμα που θα πάρουμε, έστω και μετά από πολλά χρόνια. Η οποιαδήποτε αντιμετώπιση της σχολικής βίας με τη μέθοδο της καταστολής, είναι καταδικασμένη να αποτύχει από τη στιγμή που οι νέοι δεν είναι ενημερωμένοι ακόμη και για τα πιο απλά πράγματα, όπως για τον πόνο που μπορούν να προκαλέσουν σε ένα συμμαθητή τους, αλλά τελικά και στον ίδιο τον εαυτό τους, εάν κάποια στιγμή συναισθανθούν το κακό που έχουν προκαλέσει. Η καταστολή θα πρέπει να είναι το τελευταίο μέσο συμμόρφωσης ενάντια στην παραβατικότητα των νέων μας. Τα παιδιά μας σήμερα είναι πανέξυπνα και δικαίως θέλουν να ξέρουν από πριν, γιατί πρέπει να κάνουν ό,τι τους ζητούμε, ζητώντας μας πλήρη αιτιολόγηση. Είναι απόλυτα φυσιολογική η αντίδραση των νέων μας στην επιβολή των όποιων κανόνων προσπαθούμε να τους επιβάλουμε, από τη στιγμή που κανείς από εμάς δεν έχει φροντίσει από πριν να τους ενημερώσει γιατί πρέπει να το κάνουν αυτό. Τα παιδιά μας είναι το μέλλον της πατρίδας μας και πρέπει να ασχοληθούμε μαζί τους και να τα περιβάλουμε με αγάπη και ζεστασιά και πριν από όλα, να τα «ακούσουμε» σε όσα θέλουν να μας πούνε. Γράφει ο/η ΚΩΣΤΑΣ ΚΡΙΘΑΡΑΚΗΣ

Η σημασία της άθλησης στην παιδική ηλικία

Μήπως τα παιδιά σας σπαταλούν τον χρόνο τους μέσα στο σπίτι βλέποντας τηλεόραση ή παίζοντας παιχνίδια στον υπολογιστή, αντί να παίζουν έξω στην ύπαιθρο; Δυστυχώς, ο αριθμός των παιδιών που βλέπουν πέντε και πλέον ώρες τηλεόραση τη μέρα έχει αυξηθεί. Σήμερα, τα περισσότερα παιδιά δεν είναι δραστήρια - η αδράνεια έχει γίνει πλέον επιδημία. Γνωρίζετε ότι η παροχή κινήτρων στα παιδιά ώστε να είναι ενεργητικά βελτιώνει τη φυσική τους κατάσταση και την υγεία τους για το υπόλοιπο της ζωής τους; Τα παιδιά πρέπει να γίνουν πιο δραστήρια!

Η έλλειψη σωματικής άσκησης αποτελεί βασικό παράγοντα ανάπτυξης παχυσαρκίας στα παιδιά. Ειδικοί σε θέματα υγείας και άθλησης πιστεύουν ότι η φυσική δραστηριότητα είναι πολύ σημαντική και βοηθά τα παιδιά, όχι μόνο να φτάσουν, αλλά κυρίως να διατηρήσουν το ιδανικό βάρος. Χρειάζεται επαγρύπνηση και ενθάρρυνση από τους γονείς, έτσι ώστε τα παιδιά να βγουν έξω για να παίξουν ή να γυμναστούν.

Η άθληση αποτελεί μια υγιή συνήθεια, έναν τρόπο ζωής τον οποίο, εάν τα παιδιά συνεχίσουν να ακολουθούν ως ενήλικες, θα έχουν σίγουρα μιας υγιέστερη ζωή. Ασθένειες όπως διαβήτης, υψηλή πίεση, παχυσαρκία θα τους είναι άγνωστες στη μετεφηβική τους ζωή. Επίσης, η γυμναστική κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας διαμορφώνει υγιή κόκαλα για τη μετέπειτα ζωή τους. Παιδιά τα οποία συμμετέχουν σε αθλήματα όπως το τρέξιμο, η κολύμβηση και το καράτε, έχουν πιο υγιή οστά από τα παιδιά που δεν συμμετέχουν σε κανένα άθλημα. Για όλα αυτά αρκούν 30 λεπτά μέτριας έντασης φυσικής δραστηριότητας, 3-4 ημέρες την εβδομάδα.

Επιπλέον, εξίσου σημαντικός παράγοντας για την υγεία των παιδιών είναι η διατροφή. Το φαγητό παρέχει τα συστατικά και τις βιταμίνες που χρειάζονται τα παιδιά για να μεγαλώσουν και την ενέργεια που χρειάζονται για να αθληθούν. Τα δραστήρια παιδιά πρέπει να καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες υγρών πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τη σωματική τους άσκηση. Η λέξη-κλειδί για να δώσετε κίνητρο στα παιδιά σας είναι «ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ»! Κάντε ένα βήμα κάθε φορά. Ενθαρρύνετε το παιδί σας να κολυμπήσει, να κάνει ποδήλατο ή να παίξει μπάλα με τους φίλους του. Γίνετε εσείς το πρότυπό του! Εάν συμμετέχετε κι εσείς στις αθλοπαιδιές, τότε αυξάνετε τις πιθανότητες συμμετοχής και του παιδιού σας! 

Εξάλλου, το να αθλείστε μαζί με το παιδί σας βελτιώνει την ποιότητα της ζωής και αυξάνει τις ώρες που περνάτε μαζί!

Ποια είναι η κατάλληλη αθλητική δραστηριότητα για το παιδί μου;

Πριν αποφασίσουμε ποιο άθλημα θα ακολουθήσει το παιδί μας, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι δεν έχουν όλα τα παιδιά τις ίδιες προτιμήσεις. Δεν θέλουν όλα να παίξουν ποδόσφαιρο ή μπάσκετ. Για τον λόγο αυτό πρέπει να θέσουμε τους παρακάτω προβληματισμούς-ερωτήματα στον εαυτό μας και, φυσικά, να τα μοιραστούμε με το παιδί.

• Εξετάστε τι ενδιαφέρει το παιδί σας. Έχει κλίση σε ένα μόνο άθλημα ή μήπως σε περισσότερα; Του αρέσει να παίζει ατομικά παιχνίδια ή προτιμάει να συμμετέχει σε ομαδικές δραστηριότητες; Αυτά τα ερωτήματα είναι πολύ σημαντικά για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε αν πρέπει να ακολουθήσει ατομικό η ομαδικό άθλημα.
• Διαπιστώστε εάν το άθλημα που έχετε επιλέξει έχει επίσημη ομοσπονδία που το υποστηρίζει στην Ελλάδα.
• Ελέγξτε εάν τα ωράρια προπονήσεων και το κόστος ανταποκρίνονται στις προσδοκίες σας.
• Γνωρίστε τον προπονητή. Είναι έμπειρος στο συγκεκριμένο άθλημα; Είναι άνθρωπος που αγαπάει τα παιδιά; Έχει υπομονή; Μπορεί να προσφέρει το κάτι παραπάνω στο παιδί σας;
• Διαπιστώστε εάν κατά τη διάρκεια των προπονήσεων το παιδί σας εκδηλώνει ενδιαφέρον. Του είναι ευχάριστη ενασχόληση; Εναρμονίζονται με αυτό που κάνει;
• Οι οικογένειες των άλλων παιδιών δείχνουν να έχουν μεταδώσει τις ίδιες αξίες στα παιδιά τους με αυτές του δικού σας;
• Τέλος, οι εγκαταστάσεις, ο εξοπλισμός και γενικότερα οι συνθήκες, είναι οι κατάλληλες; Οι προπονήσεις γίνονται υπό ασφάλεια;

Τα παραπάνω κριτήρια αποτελούν τη βάση για τη σωστή επιλογή αθλητικής δραστηριότητας του παιδιού σας.

ΤΑ ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ

Πάσχα ονομάζεται η μεγάλη γιορτή του ιουδαϊσμού η οποία καθιερώθηκε ως ανάμνηση της Εξόδου που ελευθέρωσε τους Εβραίους από την αιγυπτιακή δουλεία Μεταγενέστερα υιοθετήθηκε ως εορτασμός από τους Χριστιανούς αναφορικά με τον θυσιαστικό θάνατο και την ανάσταση του Ιησού Χριστού.
Το γεγονός της απελευθέρωσης αυτής συνέβη με μια σειρά θεϊκών προνομιακών παρεμβάσεων, από τις οποίες η σημαντικότερη εκδηλώνεται τη νύχτα κατά την οποία θα εξολοθρεύονταν τα πρωτότοκα των ανθρώπων και των ζώων των Αιγυπτίων, ενώ τα σπίτια των Εβραίων θα προστατεύονταν αφού οι πόρτες τους είχαν σημαδευτεί με το αίμα του αρνιού που είχαν θυσιάσει.

O όρος Πάσχα προέρχεται από το αραμαϊκό πασ'ά και το εβραϊκό πέσαχ. Κάποιοι μελετητές έχουν προτείνει ως προέλευση του εβραϊκού όρου ξένη ετυμολογία, όπως η ασσυριακή πασαχού (πραύνω) ή η αιγυπτιακή πασ' (ανάμνηση) ή πεσάχ (πλήγμα).
Πάντως, η Βίβλος συσχετίζει το πέσαχ με το ρήμα πασάχ πού σημαίνει είτε χωλαίνω, είτε εκτελώ τελετουργικό χορό γύρω από τη θυσία (Γ' Βασ. 18:21,26), είτε, μεταφορικά, "ξεφεύγω", "προσπερνώ", "απαλλάσσω". Το Πάσχα, είναι η προσπέραση του αγγέλου του Θεού πάνω από τα σπίτια των Ισραηλιτών, ενώ έπληττε με θάνατο τα πρωτότοκα αγόρια των σπιτιών των Αιγυπτίων.

Το Χριστιανικό Πάσχα, ή κοινώς Πασχαλιά ή ελληνοπρεπώς Λαμπρή, και ειδικότερα η Ανάσταση του Χριστού ή απλώς Ανάσταση, είναι η σπουδαιότερη γιορτή του χριστιανικού εκκλησιαστικού έτους.Γιορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά την πανσέληνο που ακολουθεί την εαρινή ισημερία της 21ης Μαρτίου μη συμπεριλαμβανομένης, κατά το Ιουλιανό ημερολόγιο στην Ορθόδοξη εκκλησία και κατά το Γρηγοριανό στην Ρωμαιοκαθολική. Γιορτάζεται η ανάσταση του Ιησού Χριστού που πιστεύεται ότι έγινε το 33 μ.Χ.
Με τον όρο Ανάσταση αναφερόμαστε είτε στην εβδομάδα της Ανάστασης μέχρι το Σάββατο της Διακαινησίμου, είτε στην περίοδο των 50 ημερών που ακολουθούν την εορτή της Ανάστασης, όπου και η καλούμενη τελευταία ημέρα (αριθμητικά) Πεντηκοστή.
Η εορτή της Ανάστασης του Ιησού Χριστού, λόγω της σπουδαιότητός της, επηρεάζει το εορτολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας τόσο 40 ημέρες πριν από αυτό (Μεγάλη Τεσσαρακοστή, Τριώδιο) όσο και 50 ημέρες μετά (περίοδος Πεντηκοσταρίου). Οι ακολουθίες που τελούνται τότε έχουν αρχαιοπρέπεια (ανάγονται στους πρώτους αιώνες του Χριστιανισμού όπως η αφή του Αγίου Φωτός}, κατάνυξη και λαμπρότητα.
Η ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ-- Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ  Η ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΤΩΝ ΠΑΘΩΝ
Είναι ή έντονη αναβίωση της Σαρακοστής, η Εβδομάδα των Παθών, με όλα τα στοιχεία  μιας σταδιακής συμπαράστασης και συμπάθειας των πιστών στην πολυαφηγημένη από τους Αποστόλους – Ευαγγελιστές μαρτυρική περιπέτεια του Δάσκαλου τους. Η Εκκλησία έχει προετοιμάσει κατάλληλα όλη αυτό το γεγονός, με τους ύμνους και τους ψαλμούς « Ερχόμενος ο Κύριος προς το εκούσιον πάθος», και με το συνταρακτικό «Ιδού ο Νυμφίος έρχεται». Εχει ρυθμίσει τις ακολουθίες, να διαδέχονται η μια την άλλη, αρχίζοντας από τις προφητικές ομιλίες του μελλοθάνατου Χριστού, προχωρώντας στην προδοσία και στη σύλληψη, περιγράφοντας τη μεγάλη δίκη από τους Γραμματείς και Φαρισαίους και τον Πόντιο Πιλάτο και φτάνοντας στη Σταύρωση, στην Ταφή και στη βέβαιη προσδοκία της Ανάστασης.
ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΙ ΞΕΝΑ ΠΑΣΧΑΛΙΝΑ ΣΥΜΒΟΛΑ
Η κάθε γιορτή έχει τα ήθη και τα έθιμα της, που δεν είναι μόνο εκκλησιαστικά ή θρησκευτικά αλλά έρχονται από την αρχαία ιστορία είτε προκειται για την αρχαία Ρώμη ή για την αρχαία Ελλάδα.
1.            Το αυγό ή αβγό. Είναι παγκόσμια σχεδόν η χρήση του στον χριστιανικό κόσμο. Υποστηρίζουν ότι το αυγό, αφού είναι πηγή ζωής, συμβολίζει και στα χριστιανικά χρόνια ό, τι και στα παλιά . την ανανέωση της ζωης. Για το χρώμα του λέγεται ότι συμβολίζει το αίμα του Χριστού. Κατά τη λαϊκή παράδοση, όταν είπαν πως ο Χριστός αναστήθηκε κανείς δε το πίστευε. Μια γυναίκα, που κρατούσε στο καλάθι της αυγά, φώναξε: «Μπορεί από άσπρα να γίνουν κόκκινα;». «Και ως θαύμα, τα αυγά έγιναν κόκκινα.»
2.            Ο Λαγός.  Τον συναντούμε κι αυτόν σε όλη την Ελλάδα , σε όλα τα καταστήματα ή και ζαχαροπλαστεία, αλλα δεν είναι γνωστός από την ελληνική παράδοση. Κατάγεται από την Δ. Ευρώπη, συγκεκριμένα στη Γερμανία, ο λαγός του Πάσχα , (Osternhase-Οστερνχασε) έρχεται από την έξοχη και φέρνει τα αβγά στα παιδιά. Το ζώο παρουσιάζεται με μαγικές ιδιότητες, σε πολλές παραδόσεις κι είναι συνήθως ταξιδιώτης ή το καλό πνεύμα της βλάστησης. Η Ευρωπαϊκή λοιπόν παράσταση του λαγού που φέρνει αυγά έχει μπει στη νεοελλήνική εθιμοτεχνιά και χρησιμοποιείτε σε ποικίλα σχέδια και σκηνές.
3.            Οι καμπάνες .  Οσο κι εάν θεωρούμε ότι οι καμπάνες είναι ελληνικό χριστιανικό σύμβολο (όπως τις συναντούμε και τα Χριστούγεννα), ή επικράτηση τους στην πασχαλινή εθιμοτυπία οφείλεται σε ευρωπαϊκές παραδόσεις. Στους  καθολικούς επικρατεί η συνήθεια να σωπαίνουν ως ένδειξη πένθους οι καμπάνες της Εκκλησίας, από τη Μ. Πέμπτη έως το Μ.Σάββατο. Ο λαός στην Ευρώπη εξηγούσε στα παιδιά του, ότι οι καμπάνες της Εκκλησιάς ταξιδεύουν για τη Ρώμη, για να πάρουν την ευλογιά από το Πάπα και θα επιστρέψουν, φέρνοντας τα αβγά του Πάσχα. Τα παιδιά έβγαιναν τότε στην εξοχή κι έψαχναν για τα αβγά που θα τους πέταγαν οι καμπάνες. Βασισμένοι σ αυτή τη λαϊκή παράδοση, στην Ευρώπη συνηθίζουν να  παρουσιάζουν τις καμπάνες με φτερά και φορτωμένες με αυγά.
4.            Το αρνί. Ένα σύμβολο καθαρά ελληνικό. Εκτός από τον «αμνό του Θεού» της εκκλησιαστικής διδασκαλίας, έχουμε και τον οβελία, το αρνί του Πάσχα που θα ψηθεί με το πατροπαράδοτο τρόπο στη σούβλα και θα φαγωθεί από όλη την οικογένεια στην ύπαιθρο.
5.            Τα κεριά και τα πυροτεχνήματα. Ελληνικά σύμβολα κι αυτά. Τα κεριά είναι εκκλησιαστικά. Για τα αγόρια στολίζονταν με τις γαλάζιες κορδέλες και  ροζ για τα κορίτσια. Βέβαια το εμπόριο έχει τόσο πολύ προχωρήσει, που οι αγαπημένοι ήρωες των παιδιών βρίσκονται καρφιτσωμένοι στις λαμπάδες και κρέμονται από όλα τα κηροπλαστεία αλλά και διάφορα μαγαζιά, ώστε να ξετρελαίνουν τα παιδιά. Υπάρχουν και τα χαρτοφάναρα ιταλικού τύπου που προσφέρονται για να δεχτούν και να προστατέψουν το αναστάσιμο φως. Ακολουθούν και τα βαρελότα, που ενώνουν ή αντικαθιστούν τους παλιούς πυροβολισμούς, που έπεφταν με το πρώτο φως της Ανάστασης. Τα πυροτεχνήματα και οι «κροτίδες» εξακολουθούν ν να είναι απαραίτητα για την εκδήλωση της λαμπριάτικης Χαράς. Πρέπει όμως να χρησιμοποιούνται με σύνεση και προσεχτικά.
6.            Το τσουρέκι. Είναι ο εξελιγμένος τύπος του πασχαλινού ψωμιού, της Λαμπροκουλούρας. Κάθε ελληνική χριστιανική εορτή  έχει το ψωμί της, τον Αρτο, που φέρνει δύναμη στο σπίτι , τύχη κι ευλογία. Οι νοικοκυρές κεντούνε πάνω τους στολίδια, για το καλό της χρονιάς, της σοδειάς αλλά και την καλή υγειά στα ζώα.

 ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ να έχετε... και εύχομαι σ' όλους, αυτές τις μέρες, ν' αφήσετε τις κακοπροαίρετες σκέψεις, και να επιτρέψετε στην ψυχή σας, να νοιώσει την πραγματική σημασία, της Μεγάλης αυτής Χριστιανικής εορτής...

Το μπρόκολο καθαρίζει τους πνεύμονες

Πολλαπλώς ωφέλιμο αποδεικνύεται το μπρόκολο. Εκτός από τη γνωστή αντιοξειδωτική και αντικαρκινική δράση του το πράσινο λαχανικό φαίνεται από μια νέα μελέτη ότι βοηθά το ανοσοποιητικό σύστημα να «καθαρίσει» τους πνεύμονες από βλαβερά βακτήρια.
Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η κατανάλωσή του ενδέχεται να είναι ωφέλιμη για τους καπνιστές ενώ ένα συστατικό του θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στην παρασκευή φαρμάκων για την αντιμετώπιση των πνευμονοπαθειών.
Ενίσχυση των «καθαριστών» του οργανισμού
Ενας βασικός παράγοντας που εξασφαλίζει την ομαλή λειτουργία των πνευμόνων είναι μια ομάδα λευκών αιμοσφαιρίων, τα μακροφάγα κύτταρα, τα οποία αναλαμβάνουν τον ρόλο του «καθαριστή». Τα κύτταρα αυτά απομακρύνουν υπολείμματα και βακτήρια που συγκεντρώνονται στους πνεύμονες και προκαλούν λοιμώξεις.
Αυτό το σύστημα καθαρισμού δεν λειτουργεί σωστά στους καπνιστές και σε όσους πάσχουν από χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (COPD) _ πάθηση η οποία αποτελεί ένα συνδυασμό του εμφυσήματος και της βρογχίτιδας.
Ερευνητές του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς της Βαλτιμόρης με επικεφαλής τον Σιάμ Μπισουάλ ανακάλυψαν ότι ένα χημικό μονοπάτι των πνευμόνων που εμπλέκεται στην ενεργοποίηση των μακροφάγων, το NRF2, «σβήνεται» από το κάπνισμα. Διαπίστωσαν επίσης ότι η σουλφοραφάνη, μια φυτική χημική ουσία που απελευθερώνουν το μπρόκολο, το κουνουπίδι και τα άλλα σταυρανθή λαχανικά με τη μάσηση, μπορεί να αποκαταστήσει το συγκεκριμένο μονοπάτι.
Η αναγέννηση των κυττάρων
Για να διεξαγάγουν τη μελέτη τους, η οποία δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση «Science Translational Medicine», οι ερευνητές συνέλεξαν αρχικά ελαττωματικά μακροφάγα κύτταρα από τους πνεύμονες 43 ασθενών με χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια και τα έφεραν «αντιμέτωπα» με δυο βακτηριακά στελέχη τα οποία προκαλούν ορισμένες από τις πιο διαδεδομένες λοιμώξεις που συνδέονται με τη συγκεκριμένη πάθηση.
Ενώ το χημικό μονοπάτι NRF2 ήταν ανενεργό στα ελαττωματικά κύτταρα, με την παρουσία της σουλφοραφάνης η λειτουργία του ενισχυόταν και τα μακροφάγα κύτταρα αποκτούσαν ξανά την ικανότητα να αναγνωρίζουν και να καταστρέφουν τα βλαβερά βακτήρια.
Στη συνέχεια οι ερευνητές υπέβαλαν μια ομάδα ποντικών σε καπνό τσιγάρου επί μια εβδομάδα και μια άλλη επί έξι μήνες. Και οι δυο ομάδες εμφάνισαν αυξημένες αποικίες βακτηρίων στους πνεύμονες, ανάλογες με αυτές που προκαλούνται από την χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια. Χορηγώντας στους ποντικούς σουλφοραφάνη διαπίστωσαν ότι η απομάκρυνση των βακτηρίων ενισχυόταν. Αντί να οδηγεί στην παραγωγή περισσότερων μακροφάγων, η ουσία φαινόταν να βελτιώνει τη λειτουργία των ήδη υπαρχόντων κυττάρων.
Ευεργετικό ένζυμο
Η σουλφοραφάνη βρίσκεται στο μπρόκολο σε πρόδρομη μορφή και μετατρέπεται στην ενεργό ένωση από ένζυμα που υπάρχουν στο σάλιο και στη χλωρίδα του εντέρου, όπως εξήγησε ο Κρίστοφερ Χάρβεϊ, ένας εκ των συγγραφέων της μελέτης.
Τα επίπεδα του ενζύμου διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο, γι’ αυτό και οι ειδικοί δεν μπορούν να μιλήσουν ακόμη για μια συγκεκριμένη δόση σουλφοραφάνης που θα μπορούσε να καταναλώνει κάποιος ώστε να έχει τα ευεργετικά αποτελέσματα. Ο ερευνητής τόνισε ότι απαιτούνται πλέον περαιτέρω έρευνες σε ανθρώπους προκειμένου να διαπιστωθούν τα οφέλη που μπορεί να έχει μια διατροφή πλούσια σε σουλφοραφάνη για το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα.
Η ερευνητική ομάδα έχει ξεκινήσει κλινικές δοκιμές δεύτερης φάσης σε ασθενείς με χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια προκειμένου να εξετάσει αν η ουσία βελτιώνει τη λειτουργία των πνευμόνων τους. Τα αποτελέσματα θα γίνουν γνωστά το νωρίτερο σε τρία χρόνια. «Πολλές ασθένειες προκαλούν δυσλειτουργία των πνευμόνων ως αποτέλεσμα της αύξησης της παρουσίας των βακτηρίων» δήλωσε ο κ. Μπισουάλ «και θα πρέπει να αντιπαραβάλλουμε τη μελέτη και με αυτές».

ΟΤΑΝ Η ΜΑΜΑ ΔΟΥΛΕΥΕΙ...

 Ο ρόλος της εργαζόμενης γυναίκας απέναντι στο παιδί

Έρευνες έχουν δείξει ότι οι εργαζόμενες μητέρες ασχολούνται 40 ώρες με την εργασία και 36 ώρες ασχολούνται με τις δουλειές του νοικοκυριού, με τα παιδιά και τον σύζυγο μέσα στην εβδομάδα.

Οι γυναίκες με τέτοιο ωράριο προσπαθούν να ισορροπήσουν τους ρόλους τους και τις καταστάσεις. Λίγες όμως είναι αυτές που καταφέρνουν να κρατήσουν τις ισορροπίες. Αν δεν είναι ικανοποιημένες από τον ένα ή τον άλλο ρόλο, φαίνεται στην προσωπική τους ευτυχία και στην συμπεριφορά τους απέναντι στην οικογένεια.

Για να καταφέρουν να αποδίδουν καλά στον επαγγελματικό και στον οικογενειακό χώρο, αφιερώνουν ελάχιστο χρόνο για την περιποίηση του εαυτού τους και στο να κάνουν πράγματα που τις ευχαριστούν, αισθάνονται μονίμως κουρασμένες, νιώθουν μόνες από κοινωνικής πλευράς και πιστεύουν ότι όλα τα βάρη πέφτουν πάνω της, με αποτέλεσμα να γίνονται ευέξαπτες και νευρικές. Επίσης, έχοντας πιεσμένο πρόγραμμα, αγχώνονται και δεν απολαμβάνουν τις στιγμές που αφιερώνουν στα παιδιά τους.

Τα παιδιά από την πλευρά τους νιώθουν παραμελημένα και μόνα, κι έχουν έντονη την ανάγκη να επικοινωνήσουν και να βελτιώσουν τη σχέση που έχουν μαζί τους.

Πολλές είναι αυτές που νιώθουν ένοχές και ότι δεν είναι καλές μητέρες μιας και δεν περνούν πολύ χρόνο με τα παιδιά τους. Βέβαια λύσεις για την αναπλήρωση της επικοινωνίας υπάρχουν, όπως η ενασχόληση κατά το υπόλοιπο της ημέρας εποικοδομητικά με τα παιδιά, το να πηγαίνουν βόλτες, η συζήτηση όλων των προβλημάτων των παιδιών και η παροχή συμβουλών και λύσεων, η βοήθεια στα μαθήματα, η ανάγνωση παραμυθιών και το παίξιμο με τα μικρότερα παιδιά. Εν ολίγοις πρέπει να δείχνουν τεράστιο ενδιαφέρον για τον τρόπο ζωής του παιδιού τους και να ασχολούνται συνέχεια μαζί του, όσο βέβαια τους επιτρέπουν οι δυνάμεις και η αντοχή τους.

Εναλλακτικές λύσεις για την φροντίδα των παιδιών όταν η μητέρα εργάζεται.

Με την έξοδο της γυναίκας στον εργασιακό τομέα άλλαξαν πολλά πράγματα στην φροντίδα του παιδιού. Ο πατέρας έχει την δουλειά του σε απόλυτη προτεραιότητα και πολλοί πιστεύουν ότι ίσως να μην τα καταφέρνει εξ ίσου καλά με την μητέρα στην διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Μειώθηκε η επιθυμία των συγγενών για την φύλαξη των παιδιών, ενώ παλιότερα τα παιδιά, όταν δούλευαν οι γονείς, τα πρόσεχαν κυρίως οι παππούδες. Τέλος, έχει αλλάξει η ιδέα ότι οι γονείς πρέπει να θυσιάσουν τα πάντα, ακόμα και την επαγγελματική καριέρα τους για τα παιδιά.

Έτσι, η εργαζόμενη μητέρα αναγκάζεται να βρει εναλλακτικές λύσεις για την φύλαξη των παιδιών. Βέβαια όλοι οι τρόποι δεν είναι βολικοί ή διαθέσιμοι για την οικογένεια, ούτε είναι σύμφωνοι με τις αρχές της.

Δύο είναι οι βασικοί τύποι φροντίδας του παιδιού, όταν εργάζεται η μητέρα.

α) Η φροντίδα του παιδιού στο σπίτι

β) Η φροντίδα του παιδιού σε νηπιαγωγείο ή παιδικούς σταθμούς.

Η μητέρα νιώθει ικανοποιημένη και σίγουρη όταν γνωρίζει την επίβλεψη που έχει το παιδί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, όταν αυτή απουσιάζει.

Αναλυτικότερα:

α) Φροντίδα του παιδιού στο σπίτι. Μπορεί να γίνει στο σπίτι του παιδιού ή στο σπίτι κάποιου άλλου. Το πιο καλό θα ήταν το παιδί να μένει στον δικό του χώρο, στον οποίο έχει προσαρμοστεί, νιώθει άνετα και τον γνωρίζει καλύτερα.

Η φροντίδα αυτού του τύπου, μπορεί να γίνει από τον πατέρα, τα αδέλφια, τη γιαγιά ή άλλους συγγενείς και τέλος από παραμάνες - νταντάδες.Το να έχει το παιδί φροντίδα στο σπίτι, έχει τα εξής πλεονεκτήματα:

Οι ώρες είναι ευέλικτες

Το περιβάλλον είναι γνωστό και οικείο

Το παιδί δεν χρειάζεται να μετακινηθεί (στην περίπτωση που μένει στο δικό του σπίτι)

Από οικονομικής πλευράς είναι ευνοϊκότερα όταν το προσέχει η γιαγιά ή κάποιος συγγενής.

Υπάρχουν όμως και μειονεκτήματα τα οποία είναι:

Η νταντά ίσως είναι ανειδίκευτη και συνεπώς δεν έχει κατάλληλες γνώσεις για την παιδική ψυχολογία.

Αν η μητέρα έχει αναθέσει την φύλαξη του παιδιού σε συγγενικό η σε φιλικό της πρόσωπο, ίσως την συγκεκριμένη στιγμή να μην είναι κανείς διαθέσιμος και να αναγκάζεται να δίνει το παιδί σε διαφορετικά πρόσωπα.

Υπάρχει η περίπτωση η μητέρα να μην μένει ικανοποιημένη με τις παραμάνες που προσλαμβάνει κι έτσι θα πρέπει να τις αλλάζει, κάτι που είναι ιδιαίτερα αρνητικό για το παιδί, το οποίο δεν μπορεί να συνηθίσει και να εμπιστευτεί αυτές τις γυναίκες που εισβάλλουν κατά διαστήματα στη ζωή του.

Το πιο σημαντικό μειονέκτημα είναι ότι το παιδί, μιας και δεν συναναστρέφεται με ομηλίκους του, δεν κοινωνικοποιείται σωστά, δεν μορφώνεται όπως τα παιδιά που πηγαίνουν σε νηπιαγωγεία και παρατηρείται ακόμα καθυστέρηση στην γλωσσική ικανότητά του, μιας και η επαφή που έχει με τα μεγαλύτερα παιδιά, είναι διαφορετική από αυτή που έχει με τα παιδιά της ηλικίας του.

β) Τα νηπιαγωγεία και οι βρεφικοί σταθμοί είναι ο άλλος τύπος φροντίδας των παιδιών με εργαζόμενες μητέρες. Τα πλεονεκτήματα αυτού του θεσμού είναι:

Υπάρχει σταθερό ωράριο, κάτι που ευνοεί τις μητέρες, γιατί γνωρίζουν και μένουν καθησυχασμένες ότι ως μια συγκεκριμένη ώρα το παιδί θα μένει στο νηπιαγωγείο.

Το προσωπικό είναι κατάλληλα εκπαιδευμένο, γνωρίζει καλά την ψυχολογία του παιδιού και το φροντίζει.

Το περιβάλλον είναι συνήθως όπως το σπίτι του παιδιού, με τα παιχνίδια και τα παραμύθια και έτσι τα παιδιά νιώθουν ασφάλεια και οικειότητα.

Το προσωπικό είναι κάθε στιγμή ελεγχόμενο από την μητέρα και δημοσίως υπόλογο, οπότε δεν επιτρέπονται λάθη και ανευθυνότητες.

Τέλος, το παιδί κοινωνικοποιείται, δημιουργεί φίλους, αναπτύσεται η ομιλία και η φαντασία του μέσα από το ομαδικό παιχνίδι και η εκπαίδευση που λαμβάνει είναι ωφέλιμη για την πρόοδό του.

Βέβαια, κι αυτός ο τύπος έχει τα μειονεκτήματά του:

Συνήθως το νηπιαγωγείο είναι μακριά από το σπίτι και το παιδί πρέπει να φεύγει νωρίς, ενώ αν δεν συμβαδίζει το ωράριο του νηπιαγωγείου με το ωράριο της εργασίας της μητέρας του, δημιουργείται πρόβλημα στην μεταφορά του.

Ο οικονομικός παράγοντας, σε περίπτωση που το νηπιαγωγείο ανήκει σε ιδιώτη, δεν είναι ευνοϊκός για τους γονείς.

Αν το παιδί αντιμετωπίζει ψυχολογικά προβλήματα ή αν η οικογένεια αντιμετωπίζει προβλήματα, η κατάσταση του παιδιού ίσως επιδεινωθεί στα κέντρα ημερήσιας φροντίδας, γιατί τα παιδιά αυτά χρειάζονται ειδική φροντίδα και προσοχή, κάτι που μόνο οι γονείς μπορούν και πρέπει να αντιμετωπίσουν.

Τα κριτήρια που πρέπει να λαμβάνει υπ' όψιν η μητέρα ώστε να μπορέσει να εμπιστευτεί ένα κέντρο ημερήσιας φροντίδας είναι τα εξής:

Να έχει επαρκή και θρεπτικά γεύματα.

Να προσφέρει υγιεινές συνθήκες για όλα τα παιδιά

Να συμβάλλει θετικά στην αρμονική πνευματική, κοινωνική, συναισθηματική και σωματική ανάπτυξη του παιδιού.

Το προσωπικό πρέπει να είναι εκπαιδευμένο και να γνωρίζει τις ανάγκες των παιδιών και

Να μπορεί η ίδια να συνεργάζεται με το προσωπικό του νηπιαγωγείου προς όφελος του παιδιού και να μπορεί να επιβλέπει όποτε θέλει.

ΑΝΟΙΞΗ ΚΑΙ ΑΛΛΕΡΓΙΕΣ

Στην αλλεργία παθολογικές καταστάσεις όπως το άσθμα, η ρινίτιδα, η κνίδωση, η αναφυλαξία, εκδηλώνονται ως αποτέλεσμα υπερευαισθησίας του οργανισμού σε ουσίες του περιβάλλοντος που ονομάζονται αλλεργιογόνα.

Στην Ελλάδα, λόγω της αυξημένης κυκλοφορίας της γύρεως στην ατμόσφαιρα και άλλων αλλεργιογόνων κατά την άνοιξη, οι αλλεργίες είναι ιδιαίτερα συχνές κατά την εαρινή περίοδο.
Οι συνήθεις αλλεργίες της άνοιξης, διαιρούνται σε αλλεργική ρινίτιδα, κνίδωση και αγγειοίδημα, άσθμα, επιπεφυκίτιδα, αναφυλαξία.

Αλλεργική ρινίτιδα

H αλλεργική ρινίτιδα χαρακτηρίζεται από φτάρνισμα, μπούκωμα, έκκριση από τη μύτη, φαγούρα και δακρύρροια. Εμφανίζεται συχνά σε ατοπικά άτομα, δηλαδή άτομα με οικογενειακό ιστορικό σχετικών αλλεργιών. Η εποχική αλλεργική ρινίτιδα, έχει εποχικό χαρακτήρα και οφείλεται σε αλλεργιογόνα που αφορούν συγκεκριμένη εποχή όπως είναι η αλλεργική ρινίτιδα που προκαλείται από την γύρη κατά την περίοδο της ανθοφορίας την άνοιξη. Η χρόνια αλλεργική ρινίτιδα εμφανίζεται όλο τον χρόνο και οφείλεται σε αλλεργιογόνα που επιδρούν ανεξαρτήτως εποχής, όπως είναι τα ακάρεα της σκόνης και τα απολεπιζόμενα επιθηλιακά κύτταρα του δέρματος των ζώων.

Η τροφική αλλεργία είναι ασυνήθης αιτία αλλεργικής ρινίτιδας. Η αλλεργική ρινίτιδα μπορεί να επιπλακεί και με μικροβιακές ή ιογενείς επιμολύνσεις. Η μελέτη της αλλεργικής ρινίτιδας γίνεται με ειδικές εξετάσεις, η θεραπεία είναι φαρμακευτική ή με κατάλληλα spray, ενώ 'ειδικά εμβόλια' χορηγούνται σε σοβαρότερες περιπτώσεις.

Αλλεργικό άσθμα

Εκδηλώνεται με παροξυσμική δύσπνοια, βήχα και συριγμό, που συνήθως εμφανίζονται κατά κρίσεις. Κατά την έναρξη της κρίσης ο ασθενής αισθάνεται συχνά συσφιγκτικό άλγος στο στήθος και υπάρχει ξηρός βήχας, ενώ η λήξη του ασθματικού παροξυσμού σηματοδοτείται με βλεννώδη απόχρεμψη και υποχώρηση του βρογχόσπασμου.

Το αλλεργικό άσθμα πολλές φορές συνυπάρχει με άλλους τύπους άσθματος, όπως το άσθμα που προκαλείται από ιούς. Το αλλεργικό άσθμα συχνά σχετίζεται με ατομικό ή οικογενειακό ιστορικό αλλεργικών νοσημάτων, με θετικές δερματοαντιδράσεις στη διαδερμική έγχυση παραγώγων των αεροδιαλυτών αντιγόνων ή αυξημένα επίπεδα ανοσοσφαιρίνης ΙgE στο αίμα. Εμφανίζει συχνά εποχιακή κατανομή, αλλά υπάρχουν και περιπτώσεις που τα αλλεργιογόνα επιδρούν όλο τον χρόνο, όπως οι περιπτώσεις που οφείλονται σε πούπουλα, τρίχωμα ζώων, ακάρεα σκόνης, μύκητες. Η μελέτη του αλλεργικού άσθματος γίνεται με ειδικές εξετάσεις, η θεραπεία είναι φαρμακευτική ή με κατάλληλα spray, ενώ η ανοσοθεραπεία επιφυλάσσεται σε ειδικές περιπτώσεις.

Αλλεργική κνίδωση και αγγειοίδημα

Η αλλεργική κνίδωση και το αγγειοίδημα, είναι δερματικές αλλεργικές καταστάσεις που μπορεί να εμφανιστούν μαζί ή ξεχωριστά. Η κνίδωση αφορά μόνο την επιπολής στιβάδα του χορίου και εμφανίζεται με καλώς περιγεγραμμένους πομφούς, με ερυθηματώδη υπεγερμένα ερπητικά όρια και λευκάζοντα κέντρα. Το αγγειοίδημα είναι καλώς περιγεγραμμένο τοπικό οίδημα που αφορά τα βαθύτερα στρώματα του δέρματος συμπεριλαμβανομένου και του υποδόριου ιστού.
Παρόμοιες αλλοιώσεις μπορεί να συμβούν σε βλεννογόνιες επιφάνειες των ανώτερων αναπνευστικών οδών ή του γαστρεντερικού βλεννογόνου. Τα υποτροπιάζοντα επεισόδια μπορεί να είναι σημαντικής διάρκειας, άνω του εξαμήνου (π.χ. χρόνια κνίδωση). Η εποχική αλλεργική κνίδωση και το αγγειοίδημα που αφορούν εποχιακά αλλεργιογόνα όπως η γύρη είναι σχετικώς σπάνια σε σύγκριση με την κνίδωση και το αγγειοίδημα που εκλύονται μετά από κατανάλωση τροφίμων, όπως ορισμένων νωπών φρούτων και λαχανικών οστρακόδερμων ψαριών γαλακτοκομικών προϊόντων σοκολάτας ξηρών καρπών ή φαρμάκων. Τα συμπτώματα είναι κνησμώδη εξανθήματα. Η προσβολή της ανώτερης αναπνευστικής οδού μπορεί να οδηγήσει σε δυσχέρεια αναπνοής, ενώ του γαστρεντερικού μπορεί να εμφανίσει κοιλιακό κολικό με έμετο και ναυτία. Η θεραπεία περιλαμβάνει ειδικά φάρμακα.

Αλλεργική επιπεφυκίτιδα

Εμφανίζεται με πρήξιμο, ερυθρότητα, φαγούρα στο μάτι. Η θεραπεία περιλαμβάνει ειδικά κολλύρια ή φάρμακα.

Αναφυλαξία

Οι αναφυλακτικές αντιδράσεις στα ευαίσθητα άτομα εμφανίζονται άμεσα μετά την χορήγηση του αλλεργιογόνου, συνήθως με ένεση και σπανιότερα μετά από κατάποση και εκδηλώνονται με την ανάπτυξη αναπνευστικής δυσχέρειας, οιδήματος λάρυγγα, βρογχόσπασμου, δερματικών εξανθημάτων ακολουθούμενων συχνά από αγγειακή κατάρρευση, φαινόμενα που μπορεί να οδηγήσουν ταχέως, εντός λεπτών ή ωρών στο θάνατο. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν βήχα, βράχνιασμα, βάρος στο θώρακα, γαστρεντερικές εκδηλώσεις (όπως ναυτία, έμετο, διάρροια, κοιλιακό πόνο). Οι ουσίες που μπορεί να προκαλέσουν επικίνδυνες αναφυλακτικές αντιδράσεις περιλαμβάνουν ορμόνες (π.χ. ινσουλίνη, αγγειοπιεσίνη, παραθορμόνη), ένζυμα (π.χ. θρυψίνη, χυμοθρυψίνη), εκχυλίσματα γύρης, τριχώματος ζώων, ακάρεων, τροφών (π.χ. γάλα, θαλασσινά, ξηροί καρποί, κόκκοι από δημητριακά, φασόλια, ζελατίνη), αντιορούς (π.χ. αντιλεμφοκυτταρική γ σφαιρίνη), πρωτεΐνες σχετικές με το επάγγελμα (π.χ. latex), δηλητήρια από υμενόπτερα (π.χ. μέλισσες σφήκες), πολυσακχαρίτες (π.χ. ορισμένα συντηρητικά εμβολίων), φάρμακα (π.χ. πενικιλίνη), βιταμίνες (π.χ. φυλλικό οξύ), ουσίες χρησιμοποιούμενες για διαγνωστικούς σκοπούς (πχ. ορισμένα σκιαγραφικά), χημικές ουσίες(πχ αιθυλενοξείδιο).

Η θεραπεία περιλαμβάνει την άμεση χορήγηση ειδικής ενέσιμης θεραπείας, ενδοφλέβιου καθετήρα, χορήγηση οξυγόνου. Σε επιλεγμένες περιπτώσεις απαιτείται προληπτική ανοσοθεραπεία.

Απλά γενικά μέτρα μετριασμού και πρόληψης των αλλεργικών συμπτωμάτων είναι τα εξής:

* Απομάκρυνση του υπεύθυνου αλλεργιογόνου
* Αποφυγή χώρων με καπνό, τσιγάρο, σκόνη, εισπνεόμενα χρώματα
* Πρώιμη ιατρική εξέταση προ της εμφάνισης των συμπτωμάτων έτσι ώστε να εφαρμοστεί προληπτική θεραπεία σε εποχικές αλλεργίες.

Για την πρόληψη επικίνδυνων αναφυλακτικών αντιδράσεων κατά την παραμονή στο ύπαιθρο:

* Απαγορεύεται το περπάτημα χωρίς παπούτσια
* Απαγορεύεται η χρήση αρωμάτων, αρωματικών γαλακτωμάτων σώματος ή αντιηλιακών που μπορεί να προσελκύσουν τα υμενόπτερα
* Δεν πρέπει να εκτίθενται τα τρόφιμα στον αέρα
* Δεν συνιστάται η πραγματοποίηση δραστηριοτήτων ιδιαιτέρως με γυμνά χέρια, όπως το κλάδεμα, το κόψιμο χόρτων, η αποκομιδή σκουπιδιών και πεσμένων φρούτων
* Τα ευαίσθητα άτομα πρέπει να έχουν μαζί τους ενέσεις αμέσου ανάγκης.

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Οι ευκαιρίες για ουσιαστική και εποικοδομητική επικοινωνία των γονιών με τα παιδία που βρίσκονται στην ηλικία της εφηβείας είναι, συνήθως, ελάχιστες. Οι νέοι, τις μέρες μας, περνάνε τον περισσότερο χρόνο τους στο δωμάτιό τους μπροστά από τον υπολογιστή ή μαζί με φίλους τους. Γενικά, είναι απόμακροι από τις οικογενειακές δραστηριότητες και, αρκετές φορές, υπάρχει πολύ λίγη επαφή με τα άλλα μέλη της οικογένειας. Οι γονείς συχνά παραπονιούνται για το γεγονός ότι ο γιος τους ή η κόρη τους, για παράδειγμα, μιλάει πολλές ώρες στο τηλέφωνο ή ότι δεν τους ακούει, δεν τους δίνει την ανάλογη προσοχή όταν κουβεντιάζουν μαζί ή περνά πολλές ώρες έξω από το σπίτι.
            Ένας βασικός παράγοντας που δυσχεραίνει την αλληλοκατανόηση είναι ότι, από την πολύ παιδική ηλικία, η ποιότητα της επικοινωνίας μεταξύ οι γονιών και παιδιών περιορίζεται στο να τους δίνουμε οδηγίες για κάτι ή συμβουλές. Άλλες φορές πάλι οι γονείς πέφτουν στην παγίδα και γίνονται επικριτικοί και επιπληκτικοί για να επιδείξουν τα λάθη των παιδιών, στην προσπάθειά τους να τα νουθετήσουν. Αυτό, με τα χρόνια, γίνεται πάγια τακτική αντιμετώπισης και τρόπος επικοινωνίας που, συνήθως, οδηγεί τους νέους σε αμυντική συμπεριφορά. Τότε, εκείνοι αντιδρούν είτε επιθετικά ή με το να κλείνονται ακόμη περισσότερο στον εαυτό τους. Αυτός είναι, συνήθως, και ένας από τους βασικότερους λόγους που χωλαίνει η επαφή μεταξύ γονιών και παιδιών.  

Πώς μπορούν λοιπόν οι γονείς να δημιουργήσουν μία ζεστή και ουσιαστική σχέση με τους εφήβους τους , χωρίς να περιορίζουν την ανάπτυξη της προσωπικότητας τους . Το πρώτο βήμα είναι να μάθουν να τον προσεγγίζουν και επικοινωνούν θετικά μαζί του και πολύ περισσότερο να μάθουν να αφουγκράζονται το παιδί τους. Περισσότερο ν’ ακούν και λιγότερο να μιλούν. Υπάρχουν συγκεκριμένοι τρόποι που μπορούν να βοηθήσουν τους γονείς να στην επικοινωνία τους με τους εφήβους. Οι πιο σημαντικοί από αυτούς είναι οι εξής :

1. Αντανακλαστική ακοή (ενεργητική ακρόαση)

2. Μηνύματα στο πρώτο πρόσωπο

Ας εξετάσουμε πιο αναλυτικά τις παραπάνω τεχνικές επικοινωνίας .

2. Μηνύματα στο πρώτο πρόσωπο

Τι γίνεται όταν το πρόβλημα που υπάρχει δεν είναι του εφήβου αλλά δικό μας; Πώς θα κάνουμε τον έφηβο να μας ακούσει όταν θέλουμε να του μεταφέρουμε τις ανάγκες μας χωρίς να επαναλαμβάνουμε συνεχώς το ίδιο πράγμα εκατό φορές; Ας δούμε τώρα έναν άλλο τρόπο επικοινωνίας με τον έφηβο. Για να μπορέσετε να επηρεάσετε τον άλλον είναι ανάγκη να επικοινωνήσετε μαζί του με τρόπο έτσι ώστε τα συναισθήματα σας και οι προθέσεις σας να γίνουν κατανοητά από το ίδιο.

Συνήθως τα μηνύματα που στέλνουμε στο παιδί είναι μηνύματα που ξεκινούν με το εσύ, δηλαδή είναι προσανατολισμένα στον έφηβο…

Εσύ δεν πρέπει να το κάνεις αυτό…

Συμπεριφέρεσαι σαν μωρό..

Είσαι τεμπέλης, αναίσθητος.. 

Αυτά τα μηνύματα εκφράζουν μία επίθεση, μία κριτική απέναντι στον έφηβο που δεν τον βοηθούν να καταλάβει για πιο λόγο πρέπει να αλλάξει τη συμπεριφορά του.

Ένας διαφορετικός τρόπος προσέγγισης θα ήταν να δοκιμάσουμε ένα μήνυμα σε πρώτο πρόσωπο, ένα εγώ μήνυμα δηλαδή που να περιγράφει στο παιδί πως μας κάνει  να νιώθουμε μια συγκεκριμένη συμπεριφορά του. Πχ.. στεναχωριέμαι και θυμώνω μαζί σου όταν πας στο σχολείο αδιάβαστος. Αντί του… είσαι τεμπέλης και δεν θα τα πάμε καλά.

Το εγώ μήνυμα δεν είναι απειλητικό για τον έφηβο και σπάνια προκαλεί αντίδραση . Μ ε αυτό τον τρόπο δίνεται η δυνατότητα στο παιδί να καταλάβει ότι δεν τον απορρίπτουμε που εκδηλώνει μια συμπεριφορά αλλά ότι φέρει ευθύνη για την αλλαγή της συμπεριφοράς του, καθώς έχει αρνητικές συνέπειες στο γονέα και στο ίδιο. Οι περισσότεροι γονείς δυσκολεύονται να χρησιμοποιήσουν μηνύματα σε πρώτο πρόσωπο καθώς τους είναι δύσκολο να είναι διάφανα πραγματικοί με τα παιδιά τους , να μην είναι αλάνθαστοι, να μην έχουν αδυναμίες και ανάγκες. Έτσι κρύβουν τα συναισθήματα τους πίσω από ένα εσύ μήνυμα που ρίχνει την ευθύνη στο παιδί και δεν εκθέτει τους ίδιους. Η χρησιμοποίηση όμως μηνυμάτων σε πρώτο πρόσωπο καλλιεργεί μία αυθεντική και ειλικρινή σχέση μεταξύ εφήβου –γονέα. Όταν ανακοινώνουμε στο παιδί καμιά φορά για το πώς σκεφτόμαστε ή αισθανόμαστε δείχνουμε στο παιδί  ότι το εμπιστευόμαστε ότι μπορεί να λειτουργήσει διαφορετικά και να σεβαστεί τις ανάγκες μας. Ο έφηβος μας γνωρίζει όπως ακριβώς είμαστε και με τη σειρά του αποκτά το θάρρος να μας πει και αυτός πως πραγματικά είναι και τι ακριβώς αισθάνεται. Έτσι μπορούμε σταδιακά να αποκτήσουμε μία σχέση οικειότητας και ειλικρινούς ενδιαφέροντος μαζί του.

ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΕΦΗΒΙΚΑ ΟΝΕΙΡΑ...ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ???

Ποιες είναι οι προσδοκίες των γονέων: Γνωρίζετε, ότι το παιδί σας το έχετε γεννήσει στο μυαλό σας πολύ καιρό πριν γεννηθεί στην πραγματικότητα. Το έχετε φανταστεί, το έχετε ονειρευτεί και καθώς το περιμένετε να γεννηθεί, περιμένετε να γεννηθούν μαζί του και όλα αυτά που επιθυμείτε να έχει (ικανότητες, δεξιότητες, εμφάνιση κ.τ.λ.). Οι προσδοκίες των γονέων για τα παιδιά τους αφού γεννηθούν και μετά, αφορούν κυρίως δύο τομείς: τη συμπεριφορά (δηλαδή «πώς θέλω το παιδί μου να συμπεριφέρεται σε μένα και στους άλλους») και την εξέλιξή του όσον αφορά την επαγγελματική, κοινωνική και οικονομική κατάσταση (δηλαδή «τι επάγγελμα θέλω να κάνει το παιδί μου», «σε ποια κοινωνική τάξη θέλω να είναι», «σε ποια οικονομική κατάσταση πιστεύω ότι θα είναι» κτλ.)

Ποια είναι τα εφηβικά όνειρα: Τα όνειρα των εφήβων πετάνε πολύ πιο ψηλά από την πραγματικότητα. Γεννιούνται από τη στιγμή που οι έφηβοι αισθάνονται και καταλαβαίνουν τον εαυτό τους. Τα όνειρα πηγαίνουν «παρέα» με την τάση των νέων για ελευθερία, για ανεξαρτησία και αυτονομία, και για αλλαγές.  Στους εφήβους τα όνειρα είναι μεγαλόπνοα, και καλά κάνουν και είναι έτσι, και τα αισθάνονται μοναδικά και ολοκληρωτικά δικά τους.  Τα όνειρά τους δεν είναι όνειρα κανενός άλλου και αυτό τους αρέσει ιδιαίτερα. Πολλές φορές η ονειροπόληση φαίνεται να είναι και η πιο ευχάριστη ενασχόλησή τους.

Είναι σίγουρο ότι πολλές φορές οι γονείς παλεύουν μέσα τους καθώς σκέφτονται τη δική τους επιθυμία για την προσωπικότητα, τη συμπεριφορά και το μέλλον των παιδιών τους και την επιθυμία των παιδιών για το πώς θέλουν εκείνα να ζήσουν τη ζωή τους, πώς θέλουν να συμπεριφερθούν και το ποιοι θέλουν να είναι.

Για τα παιδιά, ο κύριος αγώνας μέσα τους είναι ανάμεσα στο να γίνουν το «καλό» παιδί των γονιών ή να γίνουν το παιδί στο οποίο τα ίδια νιώθουν άνετα και καλά. Και βέβαια αυτό το δίλημμα φέρνει στο παιδί χιλιάδες άλλα διλήμματα όπως: να ακολουθήσω το επάγγελμα που θέλει η μαμά και ο μπαμπάς ή το επάγγελμα που εγώ νιώθω ότι μου αρέσει να κάνω; Να αναζητήσω έναν φίλο που θα αρέσει στους γονείς μου ή να επιλέξω τον φίλο με τον οποίο νιώθω εγώ ότι ταιριάζω καλύτερα; Μέχρι και πιο απλά διλήμματα: να φορέσω αυτό που θα μου διαλέξει η μαμά ή να φορέσω κάτι που νομίζω εγώ ότι μου πάει;

ΠΩΣ ΕΚΦΡΑΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ;

ΑΜΕΣΑ : Πολλές φορές οι γονείς λένε άμεσα στο παιδί πως θα προτιμούσαν να συμπεριφέρεται ή τι επάγγελμα θα ήθελαν να κάνει.

ΕΜΜΕΣΑ: Πολλές φορές η επιθυμία γίνεται αντιληπτή ακόμη και χωρίς να μιλήσεις. Ένα παιδί που «διαβάζει» τα μάτια των γονιών του, ξέρει ακριβώς τι επιθυμούν από αυτό ακόμη και αν το στόμα των γονιών λέει ακριβώς τα αντίθετα λόγια ή δεν λέει τίποτα. Ένα σχόλιο όπως «δεν με πειράζει που διάλεξες αυτό» μπορεί να ειπωθεί τόσο θυμωμένα που να λέει ακριβώς το αντίθετο: ότι «δεν περίμενα ποτέ να επιλέξεις αυτό αφού ξέρεις ότι δεν μου αρέσει». Και τα παιδιά θέλουν τόσο πολύ να έχουν την αγάπη των γονιών τους ! Ενώ ξέρουν ότι θέλουν και αυτό που θέλουν οι ίδιοι.

Ο έμμεσος τρόπος της μετάδοσης των μηνυμάτων από τους γονείς στα παιδιά είναι ίσως και ο πιο ισχυρός. Οι γονείς μπορεί να μην εκφράσουν την επιθυμία τους αλλά να μην ενισχύσουν και την επιθυμία του παιδιού, οπότε το παιδί νιώθει ότι αυτό που θέλει δεν είναι αρεστό στους γονείς. Εξάλλου, έχοντας ακούσει τις συζητήσεις των γονιών του με άλλους, το παιδί γνωρίζει τις απόψεις της μαμάς και του μπαμπά για το καλό, το αρεστό, το ηθικό. Από την άλλη, το ίδιο το παιδί είναι μέλος μιας ευρύτερης κοινότητας, και γνωρίζει και το ίδιο τι είναι αρεστό στην κοινότητα και πως αποκτώντας αυτό θα έκανε και τους γονείς του περήφανους στην κοινότητα.

Ένας άλλος έμμεσος τρόπος να ελέγξουν οι γονείς τη ζωή του παιδιού και να την κατευθύνουν εκεί που θέλουν είναι η υπερπροστασία. Αυτό που λέμε: «θα επιλέξω εγώ το καλύτερο για σένα». Αυτό φυσικά ενισχύεται και από την τρομοκρατία που κυριαρχεί στη μετάδοση πληροφοριών και ενισχύει τους φόβους των γονιών για το αβέβαιο και σκοτεινό μέλλον των παιδιών τους. Σκέφτονται οι γονείς: «Πως θα τα βγάλουν πέρα μόνα τους;» «Αυτά ακόμη δεν ξέρουν τίποτα από τη ζωή, πώς θα επιλέξουν το σωστό;». ‘Έτσι, προτιμούν εκείνοι να επιλέγουν και να παίρνουν την ευθύνη για τη ζωή των παιδιών.   

Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΑΣ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ

Οι προσδοκίες και οι επιθυμίες των γονιών για τα παιδιά τους είναι καλό να υπάρχουν και βοηθά στην ψυχολογική ανάπτυξη του παιδιού όταν περνούν στο παιδί το μήνυμα ότι ο γονιός πιστεύει σ’ αυτό και στις δυνάμεις του και ότι και ο ίδιος θα ενθαρρύνει το παιδί να κυνηγήσει τα όνειρά του.

Όταν οι επιθυμίες των γονιών συμβαδίζουν με τις επιθυμίες των παιδιών δεν τίθεται και μεγάλο ζήτημα, εκτός από το ότι το παιδί, ακόμη και έτσι, θέλει να νιώθει ότι επιλέγει κάτι γιατί θέλει το ίδιο να το επιλέξει και όχι γιατί αρέσει στο γονιό (άσχετα αν θα ικανοποιήσει και τους γονείς του με αυτό).

Όταν όμως οι επιθυμίες ή οι προσδοκίες των γονιών δεν συνάδουν με τα όνειρα των παιδιών τους, τότε υπάρχει σύγκρουση για την ψυχή του εφήβου.

Η καταπίεση και η επιβολή απόψεων οδηγεί είτε σε παθητικούς χαρακτήρες, είτε σε αντιδράσεις που φτάνουν στα άκρα ανάλογα με τα άκρα της καταπίεσης.

ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΕ ΠΑΘΗΤΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ: όταν για διάφορους λόγους και με διάφορες δικαιολογίες, το παιδί κάνει πάντα αυτό που θέλουν οι γονείς, τότε καταλήγει να μην έχει ποτέ δικές του πρωτοβουλίες, να είναι αποθαρρυμένο και με ελάχιστη αυτοπεποίθηση , αφού ποτέ δεν είχε την ευκαιρία να δοκιμάσει αυτά που το ίδιο επιθυμούσε να κάνει. Η επιτυχία και η αναγνώριση εξαρτώνται μόνο από το γονέα και όχι από τη δική του ικανοποίηση. Κανείς δεν χάρηκε τη ζωή του όταν ο τρόπος που έπρεπε να τη ζήσει του επιβλήθηκε από κάποιον άλλον. Η ικανοποίηση των γονιών δίνει χαρά στο παιδί, αλλά είναι αυτό αρκετό ή είναι καλό να γίνεται σε όλη μας τη ζωή; Οι συνέπειες μιας τέτοιας λειτουργίας θα συνοδεύουν το παιδί σας σε όλη του τη ζωή, καθώς πάντα θα επαναλαμβάνει αυτό που έμαθε, δηλαδή ότι το ίδιο δεν έχει καμία αξία και οι επιθυμίες του δεν έχουν καμία αξία. Σκεφτείτε την κόρη σας ή τον γιο σας σαν ένα άτομο που θα καταπιέζει τα όνειρά του και θα ακολουθεί πάντα τις επιθυμίες των άλλων, γιατί αυτό του μαθαίνετε έμμεσα όταν του ζητάτε να ικανοποιήσει τις δικές σας επιθυμίες.

Πολλές φορές οι γονείς εκφράζουν την εξής αντίφαση: ενώ παραπονιούνται που τα παιδιά τους είναι αντιδραστικά απέναντί τους, ταυτόχρονα λένε «μου αρέσει που ο γιος μου ή η κόρη μου διεκδικεί το δίκιο του και δεν ντρέπεται να μιλήσει» και καμαρώνουν για τα παιδιά τους. Άρα; Θέλουμε το παιδί διεκδικητικό απέναντι στους άλλους και υπάκουο σε μας; Δεν συμβαδίζουν και πολύ αυτά τα δύο.

ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΕ ΑΚΡΑΙΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ: Το παιδί μπορεί να αντιδράσει στην πίεση και στην επιβολή της επιθυμίας των γονιών με ακραίο τρόπο. Δηλαδή όχι μόνο να μην υπακούσει, αλλά να κάνει ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που θέλουν οι γονείς του και ακόμη χειρότερα. Μπορεί να εκτονώσει τα νεύρα και το θυμό είτε λεκτικά, είτε και χρησιμοποιώντας βία προς τους γονείς ή και προς τρίτους. Μπορεί ακόμη και η καταπίεση που δεν αντέχει να τον οδηγήσει να εγκαταλείψει το σπίτι του.

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ

Τι θα γίνει με τις επιθυμίες των γονιών; Εκεί ο καθένας έχει να παλέψει με τον εαυτό του. Είναι μια σκληρή δουλειά, αλλά ο καθένας θα πρέπει να αναστοχαστεί το «γιατί». Γιατί θέλω τα παιδιά μου να μη μου φέρνουν αντιρρήσεις; Γιατί πρέπει τα παιδιά μου να κάνουν αυτό που θέλω εγώ; Γιατί θέλω τα παιδιά μου να ζήσουν όπως δεν έζησα εγώ; Ίσως είναι μια ανακούφιση για έναν γονιό να ξέρει ότι το παιδί του θα κατακτήσει ό,τι δεν κατέκτησαν αυτοί και αισθάνονται ότι θα υπάρξει μια συνέχεια τους στο χρόνο μέσω των παιδιών τους. Ίσως νιώσουν ότι θα καμαρώσουν με περηφάνια στους συγγενείς για τα παιδιά τους που τους ξεπέρασαν. Οι γονείς όμως είναι υποχρεωμένοι να «πενθήσουν «τη δικής τους εφηβεία και ό,τι εκείνοι δεν έζησαν ή δεν πρόλαβαν να κατακτήσουν. Κάτι τέτοιο θα ανακούφιζε και τους ίδιους καθώς δεν ωφελεί να μένουμε «κολλημένοι» σε κάτι που δεν μας δόθηκε στο παρελθόν. Πρέπει να κοιτάμε και να ευχαριστιόμαστε το τι έχουμε σήμερα. Οι γονείς πρέπει ακόμη να δεχτούν το γεγονός ότι δεν είναι πια «αυθεντίες» για τα παιδιά τους με τον τρόπο που ήταν , όταν εκείνα πήγαιναν ακόμη στο Δημοτικό. Όσο για τις ανησυχίες που νιώθουν για τα παιδιά τους και την αγωνία τους για το «αν θα τα καταφέρουν μόνα τους», είναι πολύ πιο σημαντικό να μάθουμε στο παιδί τον τρόπο να παλεύει αυτό που δεν του έρχεται όπως το περιμένει, παρά να εξασφαλίζουμε στο παιδί την καλή πορεία όλων των θεμάτων στη ζωή. Έτσι, η μεγαλύτερη προσδοκία που θα μπορούσαν να έχουν οι γονείς από τα παιδιά τους είναι να ζήσουν ευτυχισμένα σύμφωνα με αυτό που προστάζει η ψυχή τους.

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Τα παιδιά θα ακούσουν τους γονείς τους, αλλά δεν είναι ανάγκη να τους υπακούσουν τυφλά. Οι επιλογές τους για τη ζωή, θα τους ακολουθούν μια ζωή, οπότε πρέπει να τους ταιριάζουν. Γιατί όσο κι αν θέλουν να κάνουν αυτό που θα άρεσε στη μαμά και στον μπαμπά, στην πραγματικότητα η μαμά και ο μπαμπάς δεν θα είναι αυτοί που θα το ζήσουν. Για να καταλάβουμε τι λέμε δηλαδή, αν για παράδειγμα, επιλέξω να γίνω δικηγόρος γιατί ήταν και ο πατέρας μου, αλλά εμένα μου αρέσει να γίνω τεχνικός υπολογιστών και μισώ τη νομική τι γίνεται; Σκεφτείτε τον εαυτό σας κάθε μέρα επί πολλά χρόνια να πηγαίνει για δουλειά σε ένα δικηγορικό γραφείο το οποίο θα είναι δικό σας, έχει το δικό σας όνομα στην πόρτα και ο μπαμπάς, που το επιθυμούσε για σας, ποτέ δεν θα έρθει να σας αντικαταστήσει. Θα το αντέξετε; Με αυτό θέλω να τονίσω πόσο σημαντικές είναι κάποιες επιλογές για τη ζωή μας και ότι μόνο σοβαρά πρέπει να τις σκεπτόμαστε. Βέβαια πολλές φορές άλλοι παράγοντες περιορίζουν στις επιλογές μας (π.χ. το οικονομικό) και πρέπει να κάνουμε κάποιες υποχωρήσεις. Τότε καλό είναι να φροντίζουμε οι υποχωρήσεις που κάνουμε σε σχέση με αυτό που πραγματικά θέλουμε να είναι όσο γίνεται μικρότερες και να μην εγκαταλείψουμε εντελώς την επιθυμία μας.

Κούτρη Ιφιγένεια, Κλινική ψυχολόγος, MSc, Επιστημονική υπεύθυνη του Ινστιτούτου Ψυχικής Υγείας Παιδιών και Ενηλίκων Λαμίας

ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ ΣΑΣ

Σήμερα, ο αριθμός των διαζυγίων αυξάνεται δραματικά, τόσο στη χώρα μας, όσο και σε ολόκληρο τον κόσμο. Πώς αντιδρούν όμως τα παιδιά σ’ αυτήν την κατάσταση και ποιος είναι ο ρόλος των χωρισμένων γονιών;

Η στάση των παιδιών απέναντι στο διαζύγιο.

Τα παιδιά μισούν το διαζύγιο. Δεν μπορούν να κατανοήσουν γιατί ο μπαμπάς και η μαμά δεν αγαπιούνται πια, γιατί πρέπει να ζήσουν χωριστά. Έτσι λοιπόν, νιώθουν πληγωμένα, φοβισμένα, απογοητευμένα.
Θυμώνουν με τους γονείς τους αλλά και με τον εαυτό τους, αφού συχνά πιστεύουν πως εκείνα προκάλεσαν το χωρισμό και πως αν συμπεριφέρονταν καλύτερα, ή αν έφερναν καλύτερους βαθμούς, οι γονείς τους δε θα θύμωναν, δε θα μάλωναν κλπ. Μακροπρόθεσμα, αυτή η ενοχή, μπορεί να έχει καταστροφικά αποτελέσματα. Μπορεί να οδηγήσει σε χαμηλή αυτοεκτίμηση, κατάθλιψη και χρόνια κακή συμπεριφορά.
Ένα παιδί διαζευγμένων γονιών μπορεί ακόμη να νιώσει ντροπή και κατωτερότητα σε σχέση με τα άλλα παιδιά. Σ’ αυτήν την τρυφερή ηλικία μάλιστα, τα παιδιά μπορούν γίνουν πολύ σκληρά με τις ερωτήσεις τους, όπως «σήμερα είναι η μέρα του πατέρα, εσύ δεν έχει πατέρα;» που φέρνουν το παιδί αντιμέτωπο για ακόμη μια φορά με τη σκληρή πραγματικότητα του διαζυγίου.
Δεν είναι λίγα τα παιδιά που μετά από ένα διαζύγιο δεν εμπιστεύονται πλέον κανέναν, αφού πληγώθηκαν από τους ανθρώπους που εμπιστεύονταν και αγαπούσαν περισσότερο από καθετί στον κόσμο.
Άλλα παιδιά, εκδηλώνουν τη στενοχώρια τους για το διαζύγιο των γονιών τους με αντικοινωνική συμπεριφορά, άλλα πάλι με οξυθυμία και επιθετικότητα ανάλογα με το χαρακτήρα τους. Κοινός παρονομαστής όμως σε κάθε αντίδραση, είναι η θλίψη που νιώθει κάθε παιδί σε ανάλογες καταστάσεις.
Σημαντικός λοιπόν, είναι ο ρόλος των γονέων οι οποίοι καλούνται να προετοιμάσουν το έδαφος για τον επικείμενο χωρισμό μιλώντας στο παιδί τους και να το βοηθήσουν να αντιμετωπίσει τις νέες αλλαγές στη ζωή του.

Πώς να μιλήσω στο παιδί μου για το διαζύγιο;

Είναι σημαντικό να μιλήσουν και οι δυο γονείς στο παιδί όσες φορές χρειαστεί. Πρέπει να του εξηγήσουν πως η μαμά και ο μπαμπάς δεν τα πάνε καλά για προσωπικούς λόγους και πως εκείνο δε φέρει καμία ευθύνη για τις διαφορές τους. Επίσης, ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να αλλάξει την κατάσταση, αφού οι «μεγάλοι» έχουν πάρει την απόφασή τους.
Είναι βασικό να του τονίσετε πως ανεξάρτητα με το διαζύγιο, εσείς θα συνεχίσετε να το αγαπάτε για πάντα, δε θα το εγκαταλείψετε ποτέ και θα είστε πάντα μια οικογένεια ακόμη και αν η μαμά δε μένει μαζί με τον μπαμπά. Η μόνη διαφορά θα είναι πως εφεξής, θα έχει δύο σπίτια.
Ενημερώστε το για τις νέες αλλαγές στη ζωή του. Για μια ενδεχόμενη μετακόμιση, για ένα νέο γάμο ενός απ’ τους δυο γονείς, για ένα νέο ετεροθαλές αδελφάκι, οτιδήποτε καινούριο που θα πρέπει ν’ αποδεχθεί.
Συνήθως τα μικρότερα παιδιά, δυσκολεύονται ν’ αποδεχθούν την κατάσταση. Σε παιδάκια ηλικίας 3-5 ετών ωστόσο, δε χρειάζεται να εξηγείτε τα πάντα. Αρκεστείτε σε μια σύντομη απάντηση. Όσο για τα μεγαλύτερα παιδιά, εξηγείστε τους αποφεύγοντας να υπεραναλύσετε την κατάσταση. Θα καταλάβουν μεγαλώνοντας και ωριμάζοντας.
Να έχετε πάντοτε κατά νου ότι η αντίδραση του παιδιού σας μπορεί να είναι έντονη. Μπορεί να χρειαστεί καιρό για να συνειδητοποιήσει τι συμβαίνει και να ακολουθήσει μια πολύ δυσάρεστη περίοδος τόσο για εκείνο, όσο και για εσάς. Το ρητό «ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός» ίσως είναι η καλύτερη λύση για να ξεπεραστούν τα προβλήματα ενός διαζυγίου.

Πώς να το βοηθήσω να προσαρμοστεί στη νέα πραγματικότητα;

Όπως προαναφέραμε, μην περιμένετε μια εύκολη μετάβαση. Κυρίως αν πρόκειται να ξαναφτιάξετε σύντομα τη ζωή σας. Σ’ αυτήν την περίπτωση, οφείλετε να ενημερώσετε το παιδί σας για το νέο μπαμπά ή τη νέα μαμά. Σίγουρα δεν μπορείτε να το αναγκάσετε να συμπεριφερθεί στον πατριό ή τη μητριά ως πραγματικό γονιό, όμως οφείλει να προσπαθήσει να χτίσει μια όμορφη σχέση μαζί τους.
Πολύ συχνά, ένα διαζύγιο συνοδεύεται από αλλαγές στον κοινωνικό περίγυρο του παιδιού: φίλους, συγγενείς, συμμαθητές. Για να μην είναι απότομη η αλλαγή, προσπαθήστε τουλάχιστον αρχικά, να διατηρήσετε τις παλιές συνήθειες και παρέες του παιδιού.

• Όταν ακολουθήσετε για τα καλά τους ρυθμούς της νέας σας ζωής, δείξτε πως είστε άνετοι με τη νέα κατάσταση. Δείξτε πως την απολαμβάνετε και παροτρύνετε το παιδί σας να κάνει το ίδιο. Σίγουρα θα το επηρεάσει η θετική σας στάση.

• Ορίστε άμεσα ποιος θα αναλάβει την κηδεμονία και οργανώστε το χρόνο που θα περνά καθένας σας με το παιδί. Φροντίστε, να περνά το παιδί αρκετό χρόνο με το γονιό που θα μένει μακριά του, αξιοποιώντας και τα σαββατοκύριακα αν αυτό είναι δυνατό, χωρίς όμως να είναι τόσο συχνές οι αλλαγές του περιβάλλοντος που να κάνουν το παιδί να σαστίσει.

• Όποιος αναλάβει την κηδεμονία, πρέπει να οργανώσει σύντομα το νέο πρόγραμμα ζωής. Προσοχή! Ακόμη και να το παιδί αντιδρά διαρκώς στα νέα δεδομένα, επιβάλλετε πειθαρχία και θέστε τα όρια. Μην ξεχνάτε, πως ένα παιδί δεν μπορεί να έχει λόγο στη διαμόρφωση της ζωής ενός ενηλίκου.

Τι δεν πρέπει να κάνετε:

1)Στις περισσότερες περιπτώσεις, μετά από ένα διαζύγιο, οι σχέσεις των γονέων είναι πολύ κακές. Αυτό, το εισπράττει αμέσως το παιδί. Δε χρειάζεται λοιπόν να κακολογείτε τον πρώην ή την πρώην σύζυγό σας καλλιεργώντας στο παιδί αρνητικά συναισθήματα προς το πρόσωπό του. Ακόμη και αν ο πρώην ή η πρώην σύντροφός σας φέρθηκε πολύ άσχημα στην οικογένεια, δεν παύει να είναι γονιός, ρόλος που θα έχει πάντα. Το παιδί, οφείλει να έχει σχηματισμένη στο μυαλό του την καλύτερη εικόνα για τη μαμά και τον μπαμπά. Αυτό βέβαια, δε σημαίνει πως πρέπει να πείτε ψέματα αποκρύπτοντας την κατάσταση. Απλώς αναφέρετε τα γεγονότα ως έχουν, και όχι π.χ., ο μπαμπάς αποφάσισε πως είναι καλύτερα να χωρίσουμε γιατί δε μας αγαπάει.

2)Μη χρησιμοποιείτε ποτέ το παιδί ως αγγελιαφόρο. Δεν είναι σωστό να νιώθει πως πρέπει να είναι ο διαμεσολαβητής που θα μεταφέρει απ’ τον ένα στον άλλο μυστικά και κατηγορίες. Αυτή η τακτική υιοθετείται συνήθως όταν ο ένας απ’ τους δυο γονείς θέλει να μάθει πληροφορίες για τη νέα ή το νέο σύντροφο του άλλου, ή κάποιες φορές για να εξακριβωθεί, συνήθως απ’ τον πατέρα, αν γίνεται σωστά η διαχείριση της διατροφής. Θα πρέπει να γνωρίζετε πως αυτή η πολιτική πιέζει το παιδί και το κάνει να νιώθει πως όποια πλευρά και αν πάρει, θα προδώσει έναν απ’ τους δυο γονείς του και θα εμπλακεί σ’ ένα πόλεμο που δεν επέλεξε. Ενδέχεται μάλιστα, να αυξηθεί το αίσθημα ενοχής που ήδη νιώθει. Άντ’ αυτού λοιπόν, προτιμήστε να μιλήσετε κατευθείαν στον πρώην σύζυγο για ζητήματα που αφορούν στο παιδί και αν κρίνεται απαραίτητο, κανονίστε μια συνάντηση.

3)Πολλές φορές, οι γονείς έχουν την τάση, μάλλον ασυναίσθητα να θυματοποιούν τον εαυτό τους και να παριστάνουν τους αθώους. Επιτιμώντας τον ή τη σύζυγο, προσπαθούν να δείξουν πως δε φέρουν κανένα μερίδιο ευθύνης για το χωρισμό, κάτι που όχι μόνο είναι δείγμα ανωριμότητας, αλλά επιπλέον εντείνει τη θλίψη και τον πόνο χωρίς να είναι απαραίτητο.

Η πολύτιμη βοήθεια τρίτων.

Η στήριξη από αγαπημένα πρόσωπα, μπορεί να είναι ιδιαίτερα ωφέλιμη για τα παιδιά, όπως συμβουλεύουν οι παιδοψυχολόγοι. Η εκκλησία, οι φίλοι, οι συγγενείς, ίσως μπορούν να βοηθήσουν εσάς και το παιδί σας να προσαρμοστείτε στο χωρισμό και τη νέα ζωή σας. Σημαντική είναι συνήθως και η συναναστροφή με άτομα, γονείς ή παιδιά, που βιώνουν ανάλογες καταστάσεις. Με αυτόν τον τρόπο, μικροί και μεγάλοι, μπορούν να βρουν συμπαράσταση σε άλλους ανθρώπους, να μοιραστούν τις εμπειρίες τους και γιατί όχι, να μοιραστούν το βάρος της στενοχώριας. Για το λόγο αυτό μάλιστα, έχουν ιδρυθεί και ανάλογοι σύλλογοι, τόσο στο εξωτερικό, όσο και στην Ελλάδα, όπου μπορούν να στραφούν οι διαζευγμένοι γονείς με τα παιδιά τους.

Ακόμη και αν συμβεί κάτω απ’ τις καλύτερες, ένα διαζύγιο είναι πάντα επώδυνο τόσο για τα παιδιά, όσο και για τους γονείς. Δεν έχει σημασία ποιος φέρει την ευθύνη για αυτό καθεαυτό το γεγονός, ούτε υπάρχουν μαγικές συνταγές για την κατάλληλη αντιμετώπιση του θέματος. Το παν, είναι με πόση ωριμότητα θα χειριστούν το θέμα οι γονείς και πώς θα πορευτεί η οικογένεια στη συνέχεια. Όσο πιο ειρηνικά επέλθει ο χωρισμός, τόσο πιο ανώδυνα θα αντιμετωπίσει το παιδί την κατάσταση. Αυτό που είναι σημαντικό να γνωρίζει σε κάθε περίπτωση, είναι πως οι γονείς του θα το αγαπούν και θα το συντροφεύουν για μια ζωή αφού θα είναι για πάντα κομμάτι του εαυτού τους.

Δεν είναι λίγοι αυτοί που λένε... Καλύτερα ένα διαζύγιο. από έναν γάμο με καυγάδες και φασαρίες... Επιτρέψτε μου να πω... ορισμένες φορές οι γονείς είναι πολύ εγωιστές.  Τα παιδιά τα έφεραν στον κόσμο για να ζήσουν, μέσα σε μία οικογένεια... Όταν αυτοί οι ίδιοι, καταστρέφουν την ομάδα και το κοινωνικό σύνολο στο οποίο έφεραν τα παιδιά τους να ζήσουν... πως μπορούν να θέλουν  στην αυριανή κοινωνία τα παιδιά τους, να λειτουργήσουν αρμονικά και  σύφωνα με τους κοινωνικούς κανόνες...
Γονείς πνίξτε τον εγωισμό σας... μην κοιτάτε την δική σας καλοπέραση... Για τα παιδιά μας πρέπει να τα θυσιάζουμε όλα...
Ίσως βέβαια κάποιοι πουν... μα υπάρχουν φορές που επιβάλλεται να χωρίσουμε... Θα συμφωνήσω, αλλά αυτές οι φορές θα είναι οι εξαιρέσεις και όχι ο κανόνας.... όπως τείνει να γίνει σήμερα!!!!

Αλόη Βέρα και Καρκίνος

 

Ο Δρ Lawrence G. Plaskett, ένας συνεργάτης της βασιλικής κοινωνίας της χημείας μεταξύ πολλών άλλων ακαδημαϊκών διακρίσεων, δηλώνει ότι "η δράση των ουσιών Aloe Vera ενεργοποιεί και εντείνει την άνοση απάντηση, και αυτό αποτελεί μια από τις θεμελιώδεις επιστημονικά καθιερωμένες ενέργειες αλόης επάνω στο σώμα."

Όταν η ακτινοβολία και η χημειοθεραπεία είναι απαραίτητες, η αλόη βέρα βοηθά να ελαχιστοποιήσει τη ζημία που γίνεται στο σώμα από αυτές τις επεξεργασίες, οι οποίες καταστρέφουν τα υγιή κύτταρα - ιδιαίτερα κύτταρα ανοσοποιητικών συστημάτων - κρίσιμα για την αποκατάσταση του σώματος. Η χρήση της αλόης επιτρέπει στο σώμα να θεραπευθεί από τον καρκίνο και τη ζημία που γίνεται από τη συμβατική θεραπεία: το ανοσοποιητικό σύστημα ωθείται, οι όγκοι στενεύουν, οι μεταστάσεις μειώνονται έτσι ο καρκίνος δεν εξαπλώνεται, και τα νέα υγιή κύτταρα αρχίζουν να αυξάνονται.

Πώς μπορεί να κάνει όλο αυτό;

Μια σημαντική πτυχή θεωρητικά ως προς την αιτία του καρκίνου είναι ότι η αρχή της ασθένειας οφείλεται σε μια αποτυχία του ανοσοποιητικού συστήματος να αποκριθεί κατάλληλα στην ανάπτυξη των κυττάρων καρκίνου στο σώμα. Αυτό έχει δημιουργήσει έναν τομέα της ερευνητικής αποκαλούμενης, ανοσιοθεραπείας καρκίνου. Γενικά γίνεται αποδεκτό ότι το ανθρώπινο σώμα αναγκάζεται να χειριστεί την εμφάνιση του καρκίνου σε κανονική βάση, και ότι το ανοσοποιητικό σύστημα αποκρίνεται στην αύξηση των κυττάρων καρκίνου συνήθως. Τα καρκινώδη κύτταρα αναπτύσσονται λόγω ποικίλων παθογόνων που το σώμα αντιμετωπίζει και υπερνικά καθημερινά.

Οι ποικίλες θεωρίες που αποδίδουν την αρχή του καρκίνου στην ανώμαλη έκθεση ακτινοβολίας, τους περιβαλλοντικούς μολυσματικούς παράγοντες, τη ρύπανση, τα συντηρητικά και τις χημικές ουσίες στην βρώση τροφίμων, την έλλειψη κατάλληλης διατροφής, την πίεση, τους ιούς, τη γενετική ή οτιδήποτε άλλο, μπορούν όλες να είναι σωστές. Δηλαδή, να υπάρξει οποιοσδήποτε αριθμός μεταβλητών που αναγκάζουν τα καρκινώδη κύτταρα να αρχίσουν να διαμορφώνονται. Σύμφωνα με αυτήν την κατανόηση του καρκίνου, το ανοσοποιητικό σύστημα συμβιβάζεται και δεν μπορεί να παλέψει την αύξηση των ανώμαλων κυττάρων και έτσι ο καρκίνος παίρνει τη λαβή, και ένας όγκος αρχίζει να διαμορφώνει. Ο περαιτέρω συμβιβασμός του ανοσοποιητικού συστήματος για να αποκριθεί στην αύξηση κυττάρων καρκίνου καθορίζει εάν το σώμα αναπτύσσει τον καρκίνο ή αποβάλλει επιτυχώς τα ανώμαλα κύτταρα και παραμένει υγιές.

Μια συνοπτική εξήγηση των σημαντικών κομματιών του ανοσοποιητικού συστήματος θα κάνει τα καταπληκτικά οφέλη της αλόης στη θεραπεία του καρκίνου σαφέστερη. Τα λευκά κύτταρα αίματος είναι το κρισιμότερο μέρος του ανοσοποιητικού συστήματος του σώματος. Ορισμένα χημικά σήματα που απελευθερώνονται από τους ιστούς σαν απάντηση σε ένα αντιγόνο (ξένα μόρια στο σώμα) προσελκύουν τα λευκά κύτταρα αίματος, τα οποία αποκρίνονται με να συγκεντρωθούν στον επηρεασθέντα ιστό. Τα Neutrophils είναι τα πρώτα κύτταρα που αντιδρούν σε μια μόλυνση και "τρώνε" τα ξένα μόρια. Η διόγκωση που συνδέεται με τις μολύνσεις οφείλεται εν μέρει στα ένζυμα που απελευθερώνονται από τα neutrophils σε αυτήν την διαδικασία. Τα μονοκύτταρα ακολουθούν με "την κατανάλωση" των μεγαλύτερων μορίων που δεν θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν από τα neutrophils καθώς επίσης και τα neutrophils που πέθαναν ως αποτέλεσμα της κατανάλωσης των ξένων μορίων. Τα moncytes απελευθερώνουν διάφορες χημικές ουσίες που διαδραματίζουν τους κρίσιμους ρόλους στην πάλη της μόλυνσης, συμπεριλαμβανομένης της ηντερφερόνης και interleukin. Αυτές οι χημικές ουσίες υποκινούν τα λεμφοκύτταρα για να συνεχίσουν την απάντηση στο αντιγόνο. Τα λευκά κύτταρα αίματος σπάζουν το αντιγόνο κάτω σε τεμάχια, στα οποία τα λεμφοκύτταρα μπορούν χημικά να αναγνωρίσουν και να αποκριθούν. Τα πιό κοινά λεμφοκύτταρα είναι β-κύτταρα, που σκοτώνουν τα ξένα αντιγόνα, και κύτταρα "αρωγών", τα οποία ρυθμίζουν τη δράση των τ-λεμφοκυττάρων με την ενίσχυση ή την επιβράδυνση της απάντησης κυττάρων "δολοφόνων".

Η Αλόη Βέρα περιέχει διάφορες χημικές ουσίες που ενισχύουν τις δραστηριότητες όλων των λειτουργιών του ανοσοποιητικού συστήματος που περιγράφηκαν παραπάνω. 23 Polypeptides χρησιμεύουν ως αυτά που διεγείρουν το ανοσοποιητικό σύστημα, που βοηθούν να ελέγξουν ένα ευρύ φάσμα των ασθενειών και των αναταραχών. 20 πολυσακχαρίτες αυξάνουν τη δράση των λευκών κυττάρων αίματος που αυξάνουν έτσι την παραγωγή των τ-κυττάρων και της ηντερφερόνης ". Επίσης χημικά ενισχύουν τη δράση των τ-κυττάρων. Ένας από αυτούς τους πολυσακχαρίτες, mannose, έχει κατοχυρωθεί με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας όπως και εγκρίνεται στην Ευρώπη για να υποκινήσει το ανοσοποιητικό σύστημα των ασθενών του AIDS. Η έρευνα του AIDS έχει δείξει ότι η χρήση της Αλόης Βέρα μπορεί να διπλασιάσει τον αριθμό των τ-κυττάρων, "αρωγών" μέσα σε τρεις εβδομάδες και να μειώσει συγχρόνως το αντιγόνο P-24 core antigen ο γενικός δείκτης του προερχόμενου από ιό φορτίου στο σώμα. Η ηντερφερόνη και interleukin υποκινούνται να επιτεθούν στον καρκίνο και στους ιούς στο σώμα. Τα Lectins και τα emodines είναι δύο κατά του όγκου χημικές ουσίες της αλόης που, μαζί με μια αύξηση στον παράγοντα νέκρωσης όγκων που επέρχεται από την αλόη, αρχίζουν να καταστρέφουν τους κακοήθεις όγκους καρκίνου.